Του Νίκου Λακόπουλου
“Ο θεός με αξίωσε να ανοίξω την Αγία Σοφία, αν θέλει ο Θεός θα έρθουν κι άλλα τέτοια. Μετά τις απώλειες πριν από έναν αιώνα δίνουμε αγώνα για να ανυψωθούμε και πάλι. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας στη γεωγραφία της καρδιάς μας».
Ο Ταγίπ Ερντογάν έκανε τέτοιες δηλώσεις με αναφορές στα όσα έχασε πριν έναν αιώνα η αυτοκρατορία του καθώς ο φακός τον έδειχνε να παρακολουθεί ασκήσεις απόβασης στα ελληνικά νησιά και να μιλά για την Άλωση και την μάχη στο… Ματζικέρτ.
Τότε φαινόταν πως ζούμε σίγουρα μια παράνοια η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί. Δυο χρόνια μετά ο Ερντογάν έρχεται στην Αθήνα για να δει τον “φίλο” του τον Κυριάκο με το μισό υπουργικό συμβούλιο. Το κλίμα είναι τόσο καλό που ο Μητσοτάκης ρωτάει αν μπορεί ο Πίνατ ως γνήσιος οικοδεσπότης μπορεί να είναι στη συνάντηση. Κι ο Ερντογάν απαντάει πως δεν έχει πρόβλημα.
Η εποχή που η Τουρκία πλέον διεκδικούσε ελληνικά νησιά, αλλά η κυβέρνηση ΄ήταν έτοιμη πάντα για διάλογο με την διπλωματία του… μπακλαβά και ο Τούρκος Πρόεδρος έλεγε ότι “θα έρθουν κάποιο βράδυ ξαφνικά” πέρασε για να έρθει μια “νέα εποχή”.
«Θα πάρω την καλή ερμηνεία και θα πω ότι όχι, δεν ήταν απειλή κατά της Ελλάδας. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι μπορούμε να συνεχίσουμε σε αυτό το κλίμα. Θα συγκρατήσω αυτό που είπε ότι η Τουρκία δεν έχει καμία βλέψη για την εθνική κυριαρχία καμιάς άλλης χώρας” είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο εφιάλτης της κυβέρνησης ήταν η πιθανή την αποστολή του Ορούτς Ρέις ή άλλου ερευνητικού σκάφους νότια της Κρήτης όπου θα αναγκαζόταν να στείλει πολεμικά πλοία. Θα ήταν η στιγμή που θα έσπευδαν επί τόπου οι ΗΠΑ με μια πρόταση διαλόγου που έχει αποδεχθεί ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη παραιτηθεί από δικαιώματα και οι “κόκκινες γραμμές” της είναι κοντά στα έξι μίλια από την εποχή που άφησε το Όρουτς Ρέις να τα πλησιάσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που αντιλαμβάνεται την εξωτερική πολιτική ως μπίζνες -ακόμα και με την Τουρκία ήταν πάντα οπαδός του “να τα βρούμε” -αυτά που “μας ενώνουν” σαν καλοί γείτονες και σύμμαχοι -τρώγοντας χαλβά στο Βόσπορο.
“Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο. Οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν την βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων» έλεγε ο Κώστας Καραμανλής.
H “ιστορική επίσκεψη”
Ο “Νέος Βενιζέλος” πήγε στην Κωνσταντινούπολη για μια συνεννόηση με αμοιβαίο όφελος, με κοινές δουλειές με αγωγούς και ενεργειακούς κόμβους και ησυχία στο Αιγαίο λέγοντας πως το Oruc Reis «το πήρε ο αέρας» και “δεν μπορεί να κάνει έρευνες διότι υπάρχει θόρυβος» ενώ έφτανε έξω από την Ρόδο και το Καστελόριζο.
Και να που φτάσαμε σε μια “ιστορική επίσκεψη” για την εφημερίδα Χουργιέτ που αναφέρει έκπληκτη και η ίδια τις δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν πως “δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που να μην μπορεί να λυθεί μεταξύ αδελφών”!!!
«Είμαστε δυο γειτονικές χώρες που μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα. Είναι λογικό να υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε δύο χώρες, πόσο μάλλον σε δύο αδέρφια. Δεν υπάρχει όμως κανένα πρόβλημα που να μην μπορεί να επιλυθεί. Να γίνει το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας» θα πει ο Ερντογάν που θα πέταγε τους Έλληνες στη θάλασσα.
Και να που η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπογράφει την Διακήρυξη Φιλίας ενώ η Άγκυρα έχει χαρακτηρίσει αιτία πολέμου την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, άρα και casus belli.
Η Τουρκία διεκδικεί και η Ελλάδα παραχωρεί
H Ελλάδα ότι είναι φίλη με μια χώρα που έχει καταλάβει την μισή Κύπρο και εύχεται να συνεχιστεί ο διάλογος για λύση που όμως η Τουρκία δεν συζητά, αλλά δεν πειράζει. Ούτε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, ούτε η κοινή ΑΟΖ με την Κύπρο, όπως τα δώδεκα μίλια αποτελούν για την ελληνική κυβέρνηση θέματα που θα εμποδίσουν μια διακήρυξη φιλίας με στόχο την ειρήνη και τα “ήρεμα νερά”.
“Αφού εισπράττει κάτω από το τραπέζι αυτά που θέλει, γιατί να ανέβει πάνω στο τραπέζι και να χοροπηδά; Ολα όσα συμβαίνουν σήμερα στο παρασκήνιο θα τα μάθουμε μια μέρα ξαφνικά” θα γράψει ο Μανώλης Κοττάκης.
‘Τα δύο Μέρη θα προσεγγίσουν τις σχέσεις τους με στόχο την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας και την εμβάθυνση των δεσμών μεταξύ των λαών, συνεισφέροντας με αυτόν τον τρόπο στην ευημερία και την ειρηνική συνύπαρξη των δύο γειτονικών λαών τους, τονίζοντας περαιτέρω ότι προς τούτο, υπό το φως της επιτευχθείσας σημαντικής προόδου σχετικά με την προώθηση της θετικής ατζέντας σε οικονομικά και εμπορικά θέματα μέσω του Κοινού Σχεδίου Δράσης, οι δύο πλευρές θα διερευνήσουν επιπρόσθετα θέματα συνεργασίας” αναφέρει η Διακήρυξη.
Αλλά “αυτή η Διακήρυξη δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεσμευτική για τα Μέρη κατά το διεθνές δίκαιο. Καμία πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα Μέρη”.
Φαίνεται πως τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης περιλαμβάνουν “μέτρα στον στρατιωτικό τομέα που θα συνέβαλλαν στην εξάλειψη αδικαιολόγητων πηγών έντασης, καθώς και των κινδύνων που απορρέουν από αυτές” με ό,τι σημαίνει αυτό για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.
Τα “Μέρη” θα προσπαθήσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ τους “με φιλικό τρόπο, μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών”.
Η Τουρκία πήρε όσα ήθελε προς το παρόν και μεταξύ των άλλων η χώρα μας στηρίζει τη διευκόλυνση χορήγησης θεωρήσεων στο πλαίσιο πάντα του ευρωπαϊκού κεκτημένου “ώστε να μπορεί η νέα γενιά της Τουρκίας, οι επιστήμονες, οι επιχειρηματίες, οι φοιτητές να αναπτύξουν στενότερες σχέσεις με την Ευρώπη».
Μπορεί να είναι ένα πρωτοφανές “σύμφωνο φιλίας” όπου δεν λύνεται κανένα θέμα από όσα μπορεί να είναι “αιτία πολέμου” και τα δύο μέρη συμφωνούν ότι διαφωνούν, αλλά θα συνεργασθούν χωρίς να δεσμεύονται σε ένα “διάλογο” όπου η Τουρκία διεκδικεί και η Ελλάδα παραχωρεί.
Η υπόκλιση Γεραπετρίτη
Το μόνο που μένει είναι η υπόκλιση του Γεραπετρίτη, όταν ο υπουργός Εξωτερικών σαν ραγιάς έσκυψε το κεφάλι μπροστά στον “Σουλτάνο” . Τόχε ξανακάνει με άλλο τρόπο, όταν δέχτηκε πως η «κόκκινη γραμμή» μας είναι τα έξι μίλια.
Ο ίδιος και συνεργάτες έσπευσαν να εξηγήσουν πως δεν ήταν υπόκλιση στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά κίνηση ευγενείας προς την Κατερίνα Σακελλαροπούλου!
Μια ματιά στα πλάνα του βίντεο όμως δείχνει πως ο κ. Γεραπετρίτης υποκλίνεται στον Ερντογάν κι όχι στην Πρόεδρο αφού δεν είχε μπει ακόμα στο Μέγαρο. Αλλά και να ήταν έτσι: από πότε οι υπουργοί υποκλίνονται -έστω- στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας;
Αν ήταν έτσι θάκανε τεμενάδες και στο αεροδρόμιο, είπε ο ίδιος. Ώσπου μια φωτό εμφανίζεται να κάνει υπόκλιση και στο αεροδρόμιο -στον Ερντογάν κι όχι στην Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Την μεγάλη υπόκλιση όμως, όπως δεν φαίνεται, την έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
