Μοιραίες ήττες

Του Ιωάννη Δαμίγου

Το βάρβαρο μέλλον έχει ήδη θέσει αδιαμφισβήτητα τις βάσεις του, σαν ακολουθία του εχθές και του σήμερα. Εφαλτήριο της σκληρότητας, το γνωστό χρόνιο έλλειμμα παιδείας για τους νέους, όσο και το έλλειμμα κοινωνικής παιδείας της οικογένειας.

Από την κακή εικόνα της οικογενειακής διαχείρισης των παιδιών αρχίζει το πρόβλημα. Συνεχίζει με την “αγγαρεία” του υποβαθμισμένου σχολείου και καταλήγει με την παράδοση των “έτοιμων” νέων στην εκμετάλλευσή των στην εμπορική δραστηριότητα επιβίωσης.”Παρκάροντας” σαν σε χώρο στάθμευσης και αναμονής τα νεογέννητα, σε υποτυπώδη νηπιαγωγεία μέχρι της παραλαβής των, μπαίνουν οι πρώτες και καθοριστικές ασταθείς βάσεις στην διάπλαση του χαρακτήρα των.

Η “ακούσια” διαστρέβλωση ακολουθεί στον χώρο του σπιτιού και ολοκληρώνεται το χαοτικό παζλ διαφορετικών κόσμων στον κακοφορμισμένο πεδίο του σχολείου. Ενδιάμεσα δε μεσολαβούν ακόμα πιο “γλυκαντικές” παγίδες “εκούσιας” γαλούχησης, αυτές των κινητών συσκευών, της τηλεόρασης και άλλες. Ο αυστηρός περιοδικός τιμωρητικός έλεγχος, μάλλον επιδεινώνει περαιτέρω το πρόβλημα. Η επικοινωνία με τα παιδιά μας στα τάρταρα, λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου και καθημερινών προβλημάτων.

Το τραγικό μα αληθινό δημοσίευμα για μπούλινγκ μαθητών, που στο διάλειμμα πετούν πεντάλεπτα και δεκάλεπτα κέρματα σε εργαζόμενες καθαρίστριες, είναι η σφαλιάρα που δεχόμαστε ως αμοιβή των έργων μας. Ναι, αυτήν την γενιά διαπαιδαγωγούμε, πολιτεία, δάσκαλοι, καθηγητές και γονείς. Αυτούς τους νέους θα παραδώσει “έτοιμους” το σύστημα στο αύριο, ικανούς για τα πάντα, διασφαλίζοντας αυριανούς θύτες και θύματα συγχρόνως.

Οι ελπίδες που προσμέναμε από την νέα γενιά αποδεικνύονται φρούδες, καθώς έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα και ανάλογα να μας προσφέρει δυστοπικά σενάρια. Εξαίρεση οι νέοι που προσπαθούν και συνεχίζουν πεισματικά να αντιστέκονται, με την φυγή από αυτόν τον τόπο της κοινωνικής μιζέριας, αποτελώντας όμως την μειοψηφία.”Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα”. Ήδη το σάπιο παρελθόν, το μιαρό τώρα και το αβέβαιο αύριο, προδιαγράφουν τις επερχόμενες μοιραίες κοινωνικές ήττες.