Του Γ. Λακόπουλου
Στο τέλος της περασμένης εβδομάδας- την επομένη μιας ταπεινωτικής ήττας στη Βουλή και με την πανδημία εκτός ελέγχου- ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε μια κίνηση που θύμιζε την προεκλογική τακτική του Τραμπ: προσπάθησε να καλλιεργήσει ελπίδες σωτηρίας του, με την άφιξη του εμβολίου για τον κορονοιό.
«Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2021 θα έχουμε πετύχει ένα επαρκές επίπεδο εμβολιασμού» είπε. Ούτε ο Κυρανάκης δεν τον πίστεψε.
Ενώ καταρρέει το ΕΣΥ, υπόσχεται «ειδικές δομές για τον μαζικό εμβολιασμό». Στην πραγματικότητα κλείνει πάλι το μάτι στον ιδιωτικό τομέα, που ήδη “βγάζει χοντρά λεφτά”.
Άλλωστε ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να κρύψει ότι νοιάζεται για τους πλούσιους και δεν έχει ιδέα πως ζουν οι φτωχοί -ούτε και οι καλλιτέχνες. Στην οικογένεια έχουν μόνο τις γνώσεις για τη μόδα -που μεταφέρει η σύζυγός του.
Τα εξήγησε στην «Καθημερινή» ο Άρης Αλεξανδρής. «Εύπορος και προνομιούχος που αντιμετωπίζει με έκπληξη το γεγονός ότι οι υπόλοιποι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν για να ζήσουν».
Επίσης κάποιος «με ελαφρότητα και με ένα ελαφρύ χάχανο» δήλωσε ότι «δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία από το πουθενά». Και «το ταξικό χάσμα που τον χωρίζει από τα πολύ απτά προβλήματα των πολιτών εκτός του πεδίου της κοινωνικής του εμπειρίας τον οδηγεί σε μια αντιπαραγωγική μορφή κυνισμού…»
Ο μύθος του «καλύτερα προετοιμασμένου πρωθυπουργού” αποκαθηλώνεται από τους δημιουργούς του.
Δεν τον εμπιστεύονται
Ό,τι και αν λέει πλέον ο Πρωθυπουργός, όλο και περισσότεροι τον βλέπουν σαν τον πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του. Σαν κάποιον που χάνει σε όλα τα μέτωπα και κάνει εμπόριο ελπίδας με ό,τι βρει μπροστά του.
Αλλά η «ηγεμονία» -που δεν είχε ποτέ- χάνεται. Είναι πλέον «μόνος στο Μαξίμου». Γνωστοί υποστηρικτές του στα ΜΜΕ και στην Οικονομία, θεωρούν ότι ήδη απέτυχε. Ότι «είναι λίγος» και δεν τον εμπιστεύονται πλέον.
Εκτός από το φιάσκο στην επιδημία, την αποτυχία την Οικονομία και τη φαυλότητα στη διοίκηση, μεγαλώνουν οι φόβοι τους για το πού οδηγεί τη χώρα στα ελληνοτουρκικά.
Στο εσωκομματικό πεδίο ο Πρωθυπουργός χάνει έδαφος στα πίσω έδρανα της Βουλής. Οι βουλευτές της ΝΔ βαρέθηκαν να περιμένουν τον ανασχηματισμό για να «αξιοποιηθούν» στη θέση των εξωκοινοβουλευτικών και «μουσαφιραίων» που κατέχουν τα χαρτοφυλάκια. Αλλά ο ανασχηματισμός μπλοκάρεται από τον Σαμαρά.
Δεν τον στηρίζουν δημόσια
Είναι πλέον πρωθυπουργός με τη χαμηλότερη δυνατή δημόσια υποστήριξή του από τους βουλευτές του κόμματός του. Ούτε και οι «καπελωμένοι» υπουργοί του- που αυξάνουν διαρκώς τη λίστα των αποτυχημένων- πετάνε τη σκούφια τους.
Είναι χαμένος για χαμένος. Οι πολιτικοί παρατηρητές δεν βλέπουν πώς η άφιξη του εμβολίου θα μειώσει τη δυσαρέσκεια όσων χάνουν το σπίτι τους με τον πτωχευτικό νόμο, πλήττονται από την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, πνίγονται στην ανεργία, ή χάνουν τις επιχειρήσεις τους. Τη στιγμή που η κυβέρνηση «χρυσώνει» τους λίγους.
Η θεωρία «το εμβόλιο θα φέρει ανάπτυξη», όπως είχε σπεύσει λίγες μέρες νωρίτερα να προεξοφλήσει ο Πρωθυπουργός, πάσχει. Κανείς δεν εμπιστεύεται κάποιον, που έλεγε ότι η ύφεση θα μείνει το 6% και του χρόνου η ανάπτυξη θα φτάσει στο 7,5%.
Ιδίως όταν η κυβέρνησή του συρρικνώνει τις προϋποθέσεις για επενδύσεις: δεν διασφαλίζει πάγιο φορολογικό σύστημα, διοίκηση που να λειτουργεί, Δικαιοσύνη που να αποφασίζει και διαφάνεια. Στα διεθνή ΜΜΕ πληθύνονται τα δημοσιεύματα για κυβερνητική διευκόλυνση της διαφθοράς.
Η ρητορική περί επενδύσεων -την οποία εκτός από τον -μη- υπουργό μη Επενδύσεων ενισχύει και ο πολιτικά απερίσκεπτος πρωθυπουργικός σύμβουλος Αλ. Πατέλης, -αποδεικνύεται χάντρες και καθρεφτάκια.
Π.χ. η προπαγάνδα για την πειραματική δράση μιας γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, που γενικώς φεύγει από την Ελλάδα, στην Αστυπάλαια και η υπερεκτίμηση του τμήματος που αντιστοιχεί στην Ελλάδα από τον διακτινισμό της Microsoft στην Ευρώπη δεν πείθουν.
«Δεν κάνει το παιδί»
Εμφανώς πλέον ο Πρωθυπουργός σταδιακά χάνει υποστήριξη από μιντιακά και οικονομικά κέντρα που τον ανέδειξαν. Τα συγκροτήματα Μαρινάκη, Βαρδινογιάννη και Αλαφούζου γίνονται όλο και πιο επικριτικά. Οι 5-6 επιχειρηματίες που είχαν ποντάρει στο σύστημα Μητσοτάκη, το ξανασκέφτονται. Αν χάσει τα ΜΜΕ και τον ενθουσιασμό τω μεγιστάνων, δεν στέκεται.
Το προεξοφλεί άλλωστε το βαλτώδες εσωκομματικό τοπίο. Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα οι αντιμητσοτακικές συσπειρώσεις κινούνται. Από την πλευρά του Καραμανλή και του Σαμαρά υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Ούτε καν τις συμφωνίες με τη Β. Μακεδονία δεν μπορεί να ψηφίσει στη Βουλή.
Με έναν απελπισμένο τρόπο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποδοκίμασε τις πληροφορίες για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, καθώς αυτό προϋποθέτει την απομάκρυνσή του. Κατά τον τρόπο που έφυγε ο Γ. Παπανδρέου το 2011. Και η Θάτσερ το 1990.
Υπάρχει κι ένας πρόσθετος του λόγος: «Δεν κάνει το παιδί», όπως έλεγε ο πατέρας του για τον υιό Παπανδρέου. Στην περίπτωσή του, εκτός από τον ίδιο, περισσότερο απωθούν αυτά που εκπροσωπεί.
