Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Κρίμα για την πολιτική και για τον πολιτικό Παναγιωτόπουλο. Αυτοκτόνησε πολιτικά και εφεξής όσοι τον αποκαλούν «υπουργέ», σκέφτονται: «ανθρωπάκι».
Μα πού τους βρίσκει; Πώς καταφέρνει ο Μητσοτάκης και μετατρέπει βουλευτές σε πρόσωπα με δουλική συμπεριφορά – με αντάλλαγμα ένα χαρτοφυλάκιο, επί της θεματολογίας του οποίου δεν αποφασίζουν καν οι ίδιοι;
Με ποιο μαγικό βότανο εξουσίας ποτίζει αξιοπρεπείς ανθρώπους, στους οποίους οι συμπολίτες τους εμπιστευθήκαν την ψήφο τους, να σέρνονται στα πατώματα, περιδεείς μπροστά σε μετακλητούς υπάλληλους και εξωκοινοβουλευτικά σούργελα;
Τι είναι αυτό που τους κάνει να δέχονται τον εξευτελισμό τους, να παραβιάζουν το νόμο και τον όρκο τους, να υπογράφουν θεσμικές παρεκτροπές και να τους στήνουν στον τοίχο διεθνείς οργανώσεις, κοινοτικά όργανα και μεγάλα ΜΜΕ του δυτικού κόσμου;
Τη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου οι Έλληνες, παρακολούθησαν μια παρωδία.
-Πολιτικός άνδρας, ετών 58, δικηγόρος στο επάγγελμα, γιος υπουργού του παλιού Καραμανλή, βουλευτής Καβάλας, προσήλθε στο υπουργικό Συμβούλιο ως υπουργός Εθνικής Άμυνας και εισηγήθηκε να ανανεωθεί η θητεία του Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγού Φλώρου.
Σε κανονική χώρα, με κανονική κυβέρνηση, κανονικούς υπουργούς και κανονικούς στρατηγούς θα ήταν φυσιολογικό.
Αλλά στην Ελλάδα του Μητσοτάκη συμβαίνει ο επιβραβευθείς αρχηγός να είναι δακτυλοδεικτούμενος, σε όλη την επικράτεια, ως 519c. Του Στρατεύματος περιλαμβανομένου.
Τον παρακολουθούσε η ελληνική αντικατασκοπία. Είτε νομίμως: ήτοι κρίθηκε ύποπτος για σοβαρό έγκλημα ή εθνικό ζήτημα.
Είτε παρανόμως, γιατί -όπως προκύπτει και από άλλες παρακολουθήσεις – ο Πρωθυπουργός, που ηγείται της ΕΥΠ, ήθελε να τον χειραγωγεί.
Είτε στη διοίκηση τους Στρατεύματος, είτε στους εξοπλισμούς.
Δημιουργήθηκε δηλαδή μεταξύ τους ανάρμοστη σχέση: ισορροπία τρόμου – επιδεχόμενη εκατέρωθεν εκβιασμούς.
Επιπροσθέτως προέκυψε ότι ο στρατηγός βαρύνεται με φοροδιαφυγή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος- για τα οποία θα ελεγχθεί, αφού αναφέρονται σε έγραφα κρατικής υπηρεσίας.
Στο περιθώριο προέκυψαν περίεργες επαφές του, αλλά και απαξίωση του πολιτικού προϊστάμενου του, με υβριστικούς και περιφρονητικούς χαρακτηρισμούς.
Το μόνο που δεν περίμεναν, πολίτες και στρατιωτικοί, ήταν να εισηγηθεί ο Νίκος Παναγιωτόπουλος… αναβάθμιση του εκτεθειμένου ποικιλοτρόπως υφισταμένου του.
Καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η «εισήγησή» του επιβλήθηκε από τον Πρωθυπουργό, το αναμενόμενο θα ήταν να υποβάλει την παραίτησή του.
Να μην συνυπογράψει τις «παπαριές» -που θα έλεγε και ο Φλώρος- για «εμπιστοσύνη» στον Α/ΓΕΕΘΑ και «υπονόμευση» του στρατεύματος από τον ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της Τουρκίας.
Ο Μητσοτάκης δεν είναι κύριος της βούλησης και της πολιτικής σκέψης των υπουργών του. Πόσο μάλλον της αξιοπρέπειάς τους.
«Δεν είναι υπάλληλοι», έλεγε ο Κ. Σημίτης.
Ως νομικός γνωρίζει ότι κατά το Σύνταγμα «την Κυβέρνηση αποτελεί το Υπουργικό Συμβούλιο, που απαρτίζεται από τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς».
Όχι από τον Πρωθυπουργό, τον Δημητριάδη και τον Κοντολέων.
Κρίμα για την πολιτική και για τον πολιτικό Παναγιωτόπουλο. Αυτοκτόνησε πολιτικά και εφεξής όσοι τον αποκαλούν «υπουργέ», σκέφτονται: «ανθρωπάκι».
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR