Του Γ. Λακόπουλου
Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση εμφανίζεται ένας στους τρεις πολίτες να πιστεύει ότι ο κορονοϊός δραπέτευσε από εργαστήριο της Κίνας. Τόσοι ήταν παλιότεροι κι όσοι πίστευαν ότι μας ψεκάζουν.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι στην ίδια δημοσκόπηση ίδιοι «ερωτηθέντες» δίνουν 23 μονάδες διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και βγάζουν δημοφιλέστερο πολιτικό το Άδωνι. Όχι τον Χρυσοχοΐδη ή τον Κικίλια που βγάζουν άλλες. Πλουραλισμός.
Κάποια στιγμή η πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και το εγχώριο δημοσκοπικό καλαμπούρι να τελειώσει.
Δεν μπορεί να μένει η κοινωνία απροστάτευτη από ένα προϊόν το οποίο κανείς δεν ξέρει πώς παράγεται.
Αν ελέγχεται ο παραγωγός φέτας, γιατί μπορεί βλάψει την υγεία, πρέπει να ελέγχεται και ο παραγωγός δημοσκοπήσεων γιατί μπορεί να βλάψει τη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό.
Ο Νίκος Παππάς ως αρμόδιος υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτε. Οι δημοσκόποι έστησαν πάρτι προβλέποντας το αυτονόητο. Με έρευνες που λειτουργούσαν ως αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Είναι μια ευκαιρία να εξιλεωθεί φέρνοντας τώρα το θέμα στη Βουλή.
Μήπως και σταματήσει η απίστευτη ελληνική ιδιαιτερότητα να ελέγχουν τη ζωή των ανθρώπων δυο κατηγορίες «ειδικών» και η μια να είναι πάντα οι δημοσκόποι.
Η άλλη είναι κατά περίπτωση οι λοιμωξιολόγοι, οι συνταγματολόγοι, οι σεισμολόγοι κ.λ.π..
Εν πάση περιπτώσει κάποιος να φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο που θα βάζει τάξη σ’ αυτόν το χώρο, στον οποίος δραστηριοποιούνται καμία 25ριά εταιρίες. Σαν τα βιντεοκλάμπ στη δεκαετία του ’80.
Δίπλα στις παλιές και αναγνωρισμένες «επώνυμες» εταιρίες, σαν την «Kapa Research» του Ρουτζούνη, την ΜRΒ του Μαύρου και την Alco των Παναγόπουλων ξεπήδησαν δεκάδες άλλες σαν μανιτάρια.
Ενίοτε με ένα πελάτη. Σαν την εταιρία του Καλογρίτσα, με σημερινό υπουργό που δούλευε για μια εκπομπή ενός καναλιού. Σαν αυτή που πήρε στο λαιμό της τους Συριζαίους στις προηγούμενες εκλογές.
Υπήρχε εταιρία που απλώς επεξεργάζονταν τα «ευρήματα» των άλλων εταιριών. Μια άλλη που δούλευε …αποκλειστικά στις κυπριακές εκλογές. Ακόμη και ένα Πανεπιστήμιο έκανε… γκάλοπ για ένα κανάλι. Ωραία πράγματα. Βαλκανικά.
Όχι να απαγορευτεί η διενέργεια δημοσκόπησης από οποιονδήποτε. Αλίμονο. Όποιος θέλει μπορεί να παραγγέλλει και να τις καταναλώνει για πρωινό. Αλλά για να δημοσιευτούν ευρήματα έρευνας πρέπει να συνοδεύονται από τρία στοιχεία:
-Ποιος παρήγγειλε τη δημοσκόπηση και πόσο πλήρωσε.
-Πού βρίσκεται το “σώμα” της-δηλαδή τα ερωτηματολόγια οποία συμπληρώθηκαν υποτίθεται-και ποιος εγγυάται ότι συμπληρώθηκαν με τη μέθοδο που αναφέρεται.
-Ποιος τα επεξεργάσθηκε και πώς επαληθεύεται ότι τα ευρήματα που ανακοινώνονται είναι αυτά που προκύπτουν.
Τόσα έχουν δει τα μάτια μας.
Με άλλα λόγια να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να καθίσει κάποιος στον υπολογιστή του και να κατασκευάσει «πίτες» και «κολώνες», ανάλογα με τις …παραγγελίες που έχει -να βάλει και δυο τρεις πιτσιρικάδες να μουτζουρώνουν ερωτηματολόγια- και στην συνέχεια ένα μέσο ενημέρωσης να τα δημοσιεύει -για τους δικούς του λόγους. Τόσο απλό.
Σε μια περίοδο που η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι εξόφθαλμη επιχείρηση με προχωρημένες μεθόδους και πολύ σύγχρονα εργαλεία πολιτικού μάρκετινγκ, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ας αποκλείσουμε τουλάχιστον ότι θα γίνεται με χονδροειδή κόλπα ερευνών κατά παραγγελία προς πολιτική εκμετάλλευση.
Κάποια ανεξάρτητη Αρχή της Πολιτείας να ελέγχει αν τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες προστασίας του φρονήματος των πολιτών από κακόβουλους και παραπλανητικούς επηρεασμούς.
Είναι μέρος διαφάνειας, κοινοβουλευτικής ηθικής και δημοκρατικής υγείας.
Η ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να κινηθεί σ αυτή την κατεύθυνση ως κυβέρνηση, αλλά δεν το έκανε. Ας το κάνει τουλάχιστον ως αντιπολίτευση.
Αν μάλιστα πάρει την πρωτοβουλία ο Παππάς, θα λυτρωθεί για την κατάσταση στην οποία έφερε το τηλεοπτικό τοπίο όταν επέβαλε -όντως- τη νομιμότητα, αλλά με το σύνθημα: «Όποιος έχει γερό πορτοφόλι παίρνει άδεια για κανάλι».
