Του Γ. Λακόπουλου
Η υποψία είναι επίμονο πράγμα. Ειδικά όταν καταλήγει σε γρίφους, που κανείς δεν έχει λύσει ως τώρα – ούτε καν επιχείρησε εδώ που τα λέμε. Παράδειγμα ο γρίφος της Ακρόπολης.
Ποια σχέση έχουν μεταξύ τους τα εξής: η συνάντηση του οίκου Dior τον περασμένο Δεκέμβριο με την -ειδική στη μόδα – σύζυγο του Πρωθυπουργού, την τσιμεντόστρωση της Ακρόπολης από τη Μενδώνη, οι φήμες ότι οι Γάλλοι την ήθελαν για πασαρέλα και η απόφαση να τους παραχωρηθεί για φωτογράφηση;
Όλες οι περιπτώσεις έχουν κοινό παρονομαστή: την κυβερνητική υποστήριξη, που μεταφέρεται με θριαμβολογίες σε κάποια ΜΜΕ.
Διάολε μέσα: θα μας πει κανείς αν συνδέονται μεταξύ τους -εκτός από την εμφανή αβάντα από την κυβέρνηση;
Γιατί γρίφος που μένει άλυτος γεννάει άλλους γρίφους.
Γιατί ο «εθνικός αναστηλωτής» έδωσε πρόθυμα τη συγκατάθεση και για τα τσιμέντα αλλά και για τον Dior στην Ακρόπολη, όπως αποκάλυψε ο Χρ. Ξανθάκης πριν από τέσσερα χρόνια άλλα έλεγε.
Ο καθηγητής Μανώλης Κορρές, σε αίτημα άλλου οίκου ήταν αντίθετος, γιατί με την παραχώρηση στον έναν και στον άλλο, η Ακρόπολη θα «ευτελιστεί».
Τι σημαίνει τώρα ότι δόθηκε άδεια «μόνο για φωτογράφηση». Τι ακριβώς θα κάνουν για δυο μέρες -14 και 15 Ιουνίου- μπροστά στον Παρθενώνα;
Πόσοι άνθρωποι θα ανέβουν, τι είδους μηχανήματα θα έχουν μαζί τους, ποιος θα προσέχει για φθορές που μπορεί να μην φαίνονται καν στην αρχή;
Για τη διαιώνιση του Μνημείου ακόμη και ο φωτισμός που πέφτει επάνω του έχει σημασία και πρέπει να ελέγχεται.
Η προηγούμενη κακοποίηση για το… καλό του -πριν την τσιμεντόστρωση Μενδώνη- έγινε με τους σιδερένιους συνδέσμους της αναστήλωσης του 1909, που οξείδωσαν τα μάρμαρα.
Αλλά υπάρχουν και άλλοι γρίφοι για την παρέμβαση στην Ακρόπολη – που συνοδεύεται, για ξεκάρφωμα ίσως, με επέκταση της άδειας και σε άλλα αρχαία.
Π.χ. υπάρχει οικονομική πλευρά σε αυτή τη συμφωνία; Αν υπάρχει -γραπτή- συμφωνία, με σαφείς και νόμιμους όρους.
Ότι η κυβερνητική ρητορεία επιμένει πως «οι φωτογραφίες θα λειτουργήσουν ως διαφήμιση», σημαίνει ότι εκείνοι που μας χρωστάνε θα μας πάρουν και το βόδι;
Με άλλα λόγια, αντί να πληρώσει ο Dior, θα τον πληρώσουμε και από πάνω;
Δεν θα ήταν έκπληξη, με υπουργό -μη- Πολιτισμού που για μια χορηγία 800.000 ευρώ σε ένα ασανσέρ δέχθηκε να βάλει στον Ιερό Βράχο, πλάκα με το όνομα ενός ιδιώτη – προσπαθώντας να κοτσάρει και το δικό της από δίπλα.
Η Μενδώνη είναι υπόλογη για τα παράδοξα και ανίερα που συμβαίνουν στην Ακρόπολη. Ας να παραιτηθεί αν την αναγκάζουν να κάνει πράγματα που δεν είναι δικές της ιδέες.
Χειρισμοί σαν το κρυφτούλι και τα παιχνίδια που έκανε στην περίπτωση Λιγνάδη με το Μητσοτακέικο, δεν χωράνε.
Τι ακριβώς εννοούσε όταν -για να προλειάνει το έδαφος- έλεγε «η παραχώρηση δεν είναι κακό»;
Η Ακρόπολη δεν είναι τσιφλίκι της, για να κάνει εκτιμήσεις στο πόδι, χωρίς να δίνει λογαριασμό.
Θα είναι ύβρις-και πολιτικό έγκλημα- αν πληρώνουμε έναν μόδιστρο για να… διαφημίσει τον Παρθενώνα!
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
