Οι εξελίξεις στην οικονομία, την πανδημία, τα ελληνοτουρκικά, το μεταναστευτικό καταπίνουν την κυβέρνηση – Βράζει η Κ.Ο. της ΝΔ – Αδύναμος ο Μητσοτάκης σύρεται σε λάθη και το τέλος του εξαρτάται πλέον από τον Τσίπρα

Του Γ. Λακόπουλου

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μιλάει καν με την κοχλάζουσα κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, για το ότι οι βουλευτές του βρίσκονται αντιμέτωποι με την κοινωνία και ότι «έβγαλε φήμη η Ιστορία ότι ξοφλήσαμε».

Δεν κομίζουν γλαύκα στην Αθήνα. Η κατάσταση στην κυβερνητική παράγκα είναι ορατή – όσο και αν τη κρύβει ή την εξωραΐζει η στρατευμένη δημοσιογραφία, της λίστας Πέτσα.

Να αρχίσουμε από τα πρόσωπα: Ο «καλύτερα προετοιμασμένος» και «μάνατζερ» Πρωθυπουργός δεν βλέπει ότι αυτοί που επέλεξε για να κυβερνήσουν δεν κάνουν για τη δουλειά;

Μπορεί να σταθεί σαν υπουργός Παιδείας η Κεραμέως; Είναι δυνατόν να έχει ακόμη χαρτοφυλάκιο ο Θεοχάρης;  Να συνεχίζει η αποτυχημένη -και αλαζονική- Μενδώνη

Δεν διακρίνει ότι Κικίλιας είναι περισσότερο σταρ και λιγότερο κυβερνητικός παράγων; Δεν ξέρει ότι ο Βρούτσης και ο Μηταράκης πλέουν σε μείγμα αποτυχίας και σκανδάλων;

Δεν βλέπει ότι όλοι κράζουν τον Αυγενάκη; Δεν του μίλησε κανείς για τον -υποαπασχολούμενο πλέον- Άδωνι που ευτελίζει την υπουργική ιδιότητα; Δεν ρώτησε για την ανυπαρξία του Βορίδη, που δεν έχει ιδέα τι είναι το χωράφι;Ή του Καραμανλή, που είναι υπουργός δημοσίων έργων χωρίς αρμοδιότητα στα δημόσια έργα; Δεν πήρε είδηση ότι ο Στεφανής είναι σαν τον παλιό προστάτη του, τον Καμμένο;

Μπορεί να συνεχιστεί η διοίκηση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη από τρεις εξωκοινοβουλευτικούς που δε έχουν καμία νομιμοποίηση τους πολίτες; Δεν διαπίστωσε ακόμη την ανυπαρξία των εκτός Βουλής υφυπουργών  του- από την  αρχική κομπανία των οποίων ήδη λείπουν τρεις;

Δεν κατάλαβε ότι οι υπουργοί του είναι τόσο χρεοκοπημένοι στα μάτια της κοινής γνώμης, ώστε ούτε οι οικείοι δημοσκόποι δεν ρισκάρουν να παίξουν μαζί τους την τυφλόμυγα «ποιος είναι πιο δημοφιλής»;

Το ριμέικ της «πολιτικής γιγάντωσης

Κατά τα ψέματα. Επιτυχημένη κυβέρνηση με αποτυχημένους υπουργούς δεν γίνεται. Η  πραγματικότητα δεν συνδράμει πλέον τον Πρωθυπουργό. Η επιστράτευση των δημοσκόπων δεν του έδωσε ανάσα: κανείς δεν ψωνίζει πλέον από κυβερνητικά περίπτερα.

Το ριμέικ της «πολιτικής γιγάντωσης» που έκανε σουξέ την περασμένη άνοιξη δεν κόβει εισιτήρια σαν φαρσοκωμωδία.

Ο Μητσοτάκης βλέπει το εγχείρημά του να τον καταπίνει και δεν είναι σε θέση να αντιδράσει. Εξάγγειλε έναν ανασχηματισμό και έκανε μια παρωδία. Ούτε ένας υφυπουργός δεν του περίσσεψε- για να αντικαταστήσει;

Ήταν η ομολογία του αδιέξοδου του. Παραδοχή ότι οι μπαταρίες του τέλειωσαν και δεν απομένει παρά αυτός  που θα φωνάξει «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Κάποιοι κάνουν ήδη πρόβες.

Ο Μητσοτάκης οδεύει προς το τέλος του

Επιχειρώντας να κυριαρχήσει ο Πρωθυπουργός έχει περάσει στο λαιμό του πολλές θηλιές ταυτόχρονα. Αν η αξιωματική αντιπολίτευση είχε ανασυγκροτηθεί, τώρα ο Τσίπρας θα έκανε πάρτι και το μόνο που θα τον απασχολούσε θα ήταν πότε θα κλωτσήσει την καρέκλα.

Αν η Φώφη είχε πολιτική κρίση -ή αν δεν είχε δεσμεύσεις- θα συντάσσονταν με το κεντρικό ρεύμα της Δημοκρατικής Παράταξης και δεν θα απάγγειλε ποιήματα για  «νέα Αλλαγή». Αυτοπαραμυθιασμένη ότι θα πάρει τη θέση του Τσίπρα στη σκηνή- την ώρα που ο Μητσοτάκης ετοιμάζεται να της πάρει τους μισούς βουλευτές. Και οι άλλοι μισοί για τον ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζονται.

Είτε αυτά ξεπεραστούν εγκαίρως είτε όχι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θριαμβευτής των εκλογών πριν από 14 μήνες, σηκώνει τον σταυρό του μαρτυρίου του και οδεύει προς ένα τέλος που θυμίζει όλο και περισσότερο το τέλος του Γ. Παπανδρέου το 2011. Όταν έγραψε Ιστορία: ο μόνος πρωθυπουργός που έφυγε χωρίς το κόμμα του να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή.

Ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη είναι πιο «σκληρός» και θα επιμείνει περισσότερο, γιατί έχει περισσότερα να αποδείξει. Αλλά αυτό μάλλον δεν είναι καλό σημάδι για τον ίδιο.

Θα τον εμποδίσει να δει στην κρίσιμη στιγμή το πορτάκι της διεξόδου και θα αυτοεγκλωβιστεί στην χάρτινη κιβωτό του ψευδούς επιτελικού κράτους, που κατασκεύασαν γι’ αυτόν τεχνικοί της επικοινωνίας, ολιγάρχες, μιντιακές ομάδες, τυχοδιωκτικά στοιχεία που τον συνδράμουν και οι γελωτοποιοί του βασιλέως που τον παρηγορούν.

Όλοι μαζί του στήνουν ετοιμόρροπα κουκλόσπιτα για να αισθάνεται σαν πρίγκιπας. Όπως αυτό που είδαμε στην πρόσφατη συνέντευξη ρου στη Θεσσαλονίκη, όπου εκτός από τις απαντήσεις ήξερε και τις ερωτήσεις.

 Προς το παρόν τον σώζει ότι στην κοινωνία υπάρχει ακόμη επιφύλαξη για του Συριζαίους και ορισμένοι από τις γραμμές τους φροντίζουν να τη συντηρούν.

Αλλά αυτό είναι θέμα του Τσίπρα. Αργά ή γρήγορα θα αλλάξει τη μαρκίζα- άρχισε ήδη- και ο συνδυασμός απογοητευμένων και παραπλανήσεων του 2019, θα αρχίσει να φουσκώνει πάλι τα πανιά του. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο Μητσοτάκης είναι να το φέρει πιο σύντομα. Κανείς δεν μπορεί να του πει ότι δεν προσπαθεί.