Του Νίκου Γαλάτη
«Από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100αρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ» είχε πει ο Δημήτρης Καμμένος.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός αφότου έγινε αυτή η δήλωση και ο Δημήτρης Καμμένος -που δεν κατάφερε χάρη στα σχόλια του για τον πρωθυπουργό- να γίνει υφυπουργός και έγινε- με 182 ψήφους- Αντιπρόεδρος της Βουλής.
“Προς αποκατάσταση προηγούμενων δημοσιεύσεών μου στα κοινωνικά δίκτυα που είχαν τύχει αυστηρής κριτικής, θέλω να ξεκαθαρίσω για μια ακόμη φορά πως ήταν ατυχής η χρήση της φωτογραφίας του στρατοπέδου του Άουσβιτς σε συγκεκριμένη ανάρτησή μου” έγραψε στο F/B.
O νέος θεσμικός του ρόλος δεν του επιτρέπει να μισεί τους …Εβραίους. “Στο παρελθόν είχα αναπαράξει τις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους πολίτες και γι’ αυτό το λόγο αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από την Εβραϊκή Κοινότητα”.
Οι αναρτήσεις μου με βρίσκουν ….κάθετα αντίθετο, τώρα πια μας λέει ο κ. Καμμένος. Με την παρούσα δήλωσή μου, ζητώ και προσωπικά συγνώμη από όσους έχουν ενοχληθεί, ενώ καταγγέλλω ρητά τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Ο αντισημιτισμός και η μισαλλοδοξία δεν έχουν θέση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο”.
Τι δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν τον ψήφισαν; O ομοφοβικός, που καλούσε την Χρυσή Αυγή να παρέμβει δυναμικά στα ξεφτυλισμένα γκέι παρέιντ, είναι πια αντιπρόεδρος της Βουλής. Είναι ο ίδιος που πήγε στο Καστελόριζο-μαζί με τους Χρυσαυγίτες. Ο ίδιος που γράφει άρθρα για την χρησιμότητα της βάσης στη Σούδα- όταν ο Αρχηγός του σπεύδει να βρει ένα νησί δώρο για τις αμερικάνικες βάσεις.
Μερικοί Συριζαίοι βουλευτές, Ποταμήσιοι κι άλλοι ξύνισαν και δεν ψήφισαν τον Αντιπρόεδρο. Οι περισσότεροι όμως το έκαναν καθώς στα αυτιά του βούιζαν τα λόγια του πρωθυπουργού για τον άλλο Καμμένο, τον αρχηγό. “Τον νόμιζα για Μπούλη, αλλά είναι λαϊκό παιδί”.
Ο Δημήτρης Καμμένος είναι κατευθείαν λαϊκό παιδί και …Ολυμπιακός, χωρίς να είναι “μπούλης”. Κατά βάθος ο Πολάκης και οι Καμμένοι ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο. Τους ένωσε ο αντιμνημονιακός αγώνας, η αγάπη για την πατρίδα δηλαδή, μπορεί και ο αγώνας για την κυβέρνηση. Μπορεί να κάνουν μερικές χοντράδες -που ενοχλούν ακόμα και Συριζαίους βουλευτές, αλλά υπάρχει ο “θεσμικός τους ρόλος”. Και δεν θα τους ξαναχωρίσει κανείς.
Αντίθετα με την υπουργό Εργασίας -που όταν έγινε υπουργός έσβησε όλο το λογαριασμό στο τουίτερ- ο Δημήτρης Καμμένος ζητά συγγνώμη για όσα είχε πει! Και που θέλετε νάξερε τότε ότι θα αποχτούσε θεσμικό ρόλο!
Δεν είναι Ακροδεξιός. Είναι άνθρωπος της εποχής. Που αλλάζει, αν χρειαστεί και όσα είχε αναρτήσει δεν τον ….βρίσκουν πια σύμφωνο. Ίσως τον δούμε και σε gay parade -αν τον θελήσει ο θεσμικός του ρόλος. Το πρόβλημα δεν είναι άλλωστε ο Δημήτρης Καμμένος ή ο κάθε Καμμένος. Είναι ότι -για το καλό της παραμονής στην εξουσία ή της εθνικής ενότητας- όσοι τον πρότειναν κι όσοι τον ψήφισαν αύριο θα ψηφίσουν και κάποιον άλλον που μπορεί να είναι ¨ακροδεξιός”, ομοφοβικός ή ίσως κάτι χειρότερο ένα πολιτικό μηδέν. Αρκεί να μην τον βρίσκουν όσα πίστευε σύμφωνο με τον …νέο θεσμικό του ρόλο.
Οι γραμμές ξεπεράστηκαν -για το καλό της χώρας ή της παραμονής στην κυβέρνηση. Αλλά δεν είναι οι γραμμές ανάμεσα στην Αριστερά και την Δεξιά ή την Ακροδεξιά. Είναι οι γραμμές ανάμεσα σ΄αυτά που λέμε και σ΄αυτά που εννοούμε. Ανάμεσά σε μας και τον ….εαυτό μας. Κι αυτές έχουν ξεπεραστεί από καιρό. Από όταν δυο ακροδεξιοί μπήκαν στην κυβέρνηση του Παπανδρέου -και του Παπαδήμου. Από όταν βουλευτές που εξελέγησαν με το κόμμα που θα έφερνε το νέο, είδαν τον ¨θεσμικό τους ρόλο” σε κόμματα του παλιού. Από όταν όσα πιστεύουμε μπορούν να θεωρηθούν κι αυταπάτες και η ιδεολογία είναι ένα πολιτικό σαρκίο.
Δεν είναι μόνο ο Καμμένος που δεν συμφωνεί με τον εαυτό του. Είναι πολλοί ακόμα που έχουν ένα θεσμικό ρόλο σ΄αυτή τη χώρα -που ρόλους θεσμικούς έχει, θεσμούς, κόμματα και πολιτικούς δεν έχει σε αφθονία. Οι ευμετάβλητοι χαρακτήρες πολλών από όσους ήρθαν να επαγγελθούν κάτι, αλλά στην πορεία τους έτυχε …κάτι άλλο, -και τι να κάνουν, άλλαξαν είναι μέρος του έργο της νεοελληνικής κοινωνίας με τον τίτλο “Ό,τι κάτσει”.
Το έργο θα ολοκληρωθεί στην τρίτη πράξη. Με όσα θα λέει ο -κάθε- Δημήτρης Καμμένος όταν θα τελειώσει ο “θεσμικός” του ρόλος. Αν ασχολείται κανένας τότε μαζί του.
