Του Γ. Λακόπουλου
Αν η Βουλή είναι ο Ναός της Δημοκρατίας, ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχθηκε περισσότερο… ασεβής από κάθε άλλη φορά: ανέβηκε στο βήμα και άρχισε να κλέβει… εκκλησία. Έριξε στο καναβάτσο τον νευρικό και αδύναμο Κυριάκο Μητσοτάκη, που προσπάθησε ματαίως να διασωθεί από την τρικυμία στην οποία ο ίδιος μαζί με τη χώρα έβαλε και τον εαυτό του.
Ο Πρωθυπουργός εμφανίσθηκε με ρηχά και ανούσια κείμενα, αμήχανων λογογράφων, τα οποία δεν μπορούσε καν να υπερασπιστεί. Παρουσία πλίνθοι και κέραμοι: αδέξιες χειροτονίες, αοριστολογίες, μπαρούφες για βουνοκορφές, παιδαριώδεις διαλέξεις περί ατομικής ευθύνης και διχαστικές ιαχές απελπισίας.
Οι απίστευτες θεωρίες, με επωδό το «μια χαρά τα κάναμε», συνοδεύονται με υψηλούς τόνους, με το στόμα γεμάτο κορώνες που επιζητούσαν στήριξη με τυφλά χειροκροτήματα.
Αυτή τη φορά έλειψαν οι δακρύβρεχτες αναφορές στα «παιδιά των ντελίβερι» και τους «ανθρώπους που μαζεύουν τα σκουπίδια >,που είχε ανακαλύψει στο πρώτο κύμα, αλλά ήδη ξέχασε.
Δεν ξέχασε όμως να επαναλάβει μια υβριστική ισοπέδωση σαν αυτή που είχε κάνει για την Εθνική Αντίσταση κομπάζοντας ότι διαλύει… «ιδεολογικά άβατα»: «Στο Πολυτεχνείο υπήρχαν πολίτες όλων των πολιτικών παρατάξεων».
Νωρίς το ανακάλυψε. Αλλά έστω κα τώρα ας στείλει τη λίστα με στελέχη της Δεξιάς από τη Συντονιστική Επιτροπή της κατάληψης, τα κρατητήρια, τις εξορίες και τις διώξεις για τη συμμετοχή τους. Και να μαζέψει και τους βουλευτές του που καθυβρίζουν τους αγωνιστές του Νοέμβρη.
Απέναντι στο φαινόμενο του αδύναμου πρωθυπουργού ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίσθυηκε ως ο πωλών τοις μετρητοίς: συγκροτημένος και ευθύβολος λόγος, επιχειρήματα με κοινοβουλευτικό ήθος, ευπρέπεια εκφοράς και πολιτική ουσία. Σκόρπισε σε ρυθμό προπόνησης τον αντίπαλο του στα τέσσερα σημεία της αίθουσας.
Τρικυμία εν κρανίω
Από το ρηχό και αδέξιο -αλλά δεξιό- πρωθυπουργικό λόγο , δεν έλειψαν οι γκάφες. Από τη μια ισχυρίσθηκε ότι δεν ήταν δυνατόν να δημιουργήσει απεριόριστο αριθμό ΜΕΘ στην κορύφωση της πανδημίας και από την άλλη κατηγόρησε τον Τσίπρα ότι δεν άφησε αρκετές , όταν δεν υπήρχε πανδημία.
Στη σύγχυσή του μπέρδευε… σε βάρος του τα τεστ και τους θανάτους, αναφερόμενος σε μετρήσεις ανά εκατομμύριο κάτοικους, ενώ κατέθετε τα ημερήσια δεδομένα. Βρήκε ότι στα μέσα μεταφοράς δεν υπάρχει διασπορά την οποία χρέωσε στη.. νεολαία. Και ότι η Ελλάδα είναι… πρώτη στα τεστ, ενώ π.χ. σε σχέση με το Βέλγιο. στο οποίο αναφέρθηκε, βρίσκεται στο ένα τρίτο. Τρικυμία εν κρανίω.
Όταν οι επιτελείς της ΝΔ είδαν το Βατερλό του Πρωθυπουργού, κινητοποίησαν τους κλακαδόρους στην αίθουσα για να διακόπτουν τον Τσίπρα. Ηταν αργά. Ηδη είχε πάρει το σκαλπ του αντιπάλου του. Αλλωστε λόγω συνθηκών στην αίθουσα δεν υπήρξαν αρκετοί ταραχοποιοί, για να αποσπούν την προσοχή από όσα έλεγε ο πρώην Πρωθυπουργός. Τι να πρωτοκάνει ο Λιβανός και η Ντόρα -που έδινε αγώνα να την προσέξει ο αδελφός της. Υπάρχουν κάτι δράματα.
Τα στοιχεία Τσίπρα κατέρριψαν τα ψεύδη Μητσοτάκη, που δεν απάντησε σε καμιά από τις ερωτήσεις του. Η ρητορική ανωτερότητα του αρχηγού της αξιωματική αντιπολίτευσης ισοπέδωσε την καφενειακή πρόζα του Πρωθυπουργού. Το κοινοβουλευτικό ταπεραμέντο του προέδρου το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετέτρεπε τον αρχηγό της πλειοψηφίας σε αγορητή της παλιάς <Βουλής του Ζάππειου>. Πολιευτή επαρχίας, με πιδερμικές αναφορές, παραπλάνηση, συκοφάντηση της άλλης άποψης και πρωτίστως μηδενική αυτοκριτική και καμία συναίσθηση της πραγματικότητας.
Ο Τσίπρας μίλησε για την πανδημία, για τους ανθρώπους το ΕΣΥ, την επιδημία, τις λύσεις. Αντέστρεψε το σλόγκαν της ΝΔ «ευτυχώς που κυβερνάει ο Μητσοτάκης, σκεφθείτε να κυβερνούσε ο Τσίπρας». Τώρα όλοι ξέρουν πού πάει το «ευτυχώς» και πού το «δυστυχώς».
Και στο τέλος ..κωλοτούμπα
Αυτή η συζήτησησηματοδότησε και κοινοβουλευτικά την αντίστροφη μέτρηση. Έδειξε ότι ο Μητσοτάκης έφτασε πλέον στα όρια του: από εδώ και πέρα ό,τι και αν κάνει, ό,τι και αν λέει, θα βγαίνει σε βάρος του. Δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του -και οι λογογράφοι του αδύνατον πλέον να τον εφοδιάσουν με επαρκή κείμενα για αντιπαράθεση.
Απόδειξη ότι στην τριτολογία του -την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος -άλλαξε ύφος . Με την ελπίδα να διασωθεί δια των χαμηλών τόνων και της διάθεσης για… διάλογο! Μέλι έσταζε για την ως εκείνη τη στιγμή ανεύθυνη αντιπολίτευση… Πιο απλά: κωλοτούμπα. Τα λάθη που δεν έβλεπε στις 12 το μεσημέρι,να δέχθηκε, έστω με μισή καρδιά , στις 3 το απόγευμα. Ο ορισμός της ηττας.
Ακόμη και όσα είχε πει επί Τσίπρα για τη γρίπη -και έλεγε: ‘Δεν τα είπα»- πήρε πίσω. Θαύμα. Μέχρι και στο «γιατί να το κρύψομεν άλλωστε» του πατέρα του επέστρεψε στο κλείσιμο-μαζί με κάτι ακατανόητο από… Κοέν.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν το κύκνειο άσμα του Πρωθυπουργού, αν δεν υπήρχε πλέον η κοινή πεποίθηση ότι κύκνειο άσμα είναι τα «Άπαντα» των δημοσίων εμφανίσεων του . Η εκλογή αποδεικνύεται η τιμωρία του. Και τιμωρία των πολιτών ατυχώς.
ΥΓ: Όποιος θέλει μπορεί να στοιχηματίσει ότι η απάντηση του προπαγανδιστικού επιτελείου του Μεγάρου Μαξίμου, θα είναι ένα νέο κύμα… δημοσκοπήσεων, που θα… αυξάνουν τη διαφορά υπέρ ΝΔ και Μητσοτάκη. Όσο χειρότερα πάει ο Κυριάκος, τόσο αυξάνονται οι πολίτες που τον λατρεύουν.
