Περί αστυνομικών PR

Του Γιάννη Πανούση

 

Δακρυγόνα δεν έριξε η Αστυνομία

«Περιττό» είπαν

«Είναι όλοι δακρυσμένοι»

Κ. Καλαπανίδας, Τελευταίο Μάθημα

 

Δεν είμαι υπέρ της άποψης του να κρίνεις αυτούς που σε διαδέχθηκαν (ως Πρύτανη, ως Βουλευτή, ως Υπουργό κ.ο.κ.). Ο καθένας γράφει τη δική του ιστορία και μόνο γι΄αυτήν είναι υπόλογος.

Επί 5 μήνες  δεν σχολίασα καμία από τις ενέργειες του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Δεν θα μιλούσα ούτε για τις «κρίσεις» και για τους άξιους αξιωματικούς που θυσιάστηκαν λόγω ιδεοληψιών ή δοσοληψιών.

Όμως η περίπτωση Μ. Σφακιανάκη είναι διαφορετική. Όχι επειδή υπάρχει κάποιος στη γη που είναι «αναντικατάστατος» αλλά διότι ο χρόνος, ο τρόπος και ο λόγος συνιστούν αναπόσπαστο μέρος της Καλής Διακυβέρνησης κι εν προκειμένω της επιτυχούς προσπάθειας για συμφιλίωση Αστυνομίας και Κοινωνίας. Αυτή η Κυβερνώσα Αριστερά εκτός από λογική δεν διαθέτει καν στυλ. Πρόκειται για «πρωτόγονη σύν-νομη τάξη;»

Υ.Γ. Ακόμα κι αν ο Σφακιανάκης έκανε Δημόσιες Σχέσεις PR (Public Relations) -πράγμα απολύτως απαραίτητο για να γίνει η Αστυνομία ελκυστική για τους μαθητές, γονείς κ.λ.π.- σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερο από το να είναι κουνέλι (Police Rabbit) ή κριάρι PR (Police Ram).