Περί υποβολέων και άλλων δαιμονίων

Του Γ. Λακόπουλου

Δώστε προσοχή σ’ αυτό το κείμενο από το Matrix24.gr του αγαπητού φίλου και πατριώτη Νίκου Φελέκη:

“Υποβολιμαίες διαρροές κατά της Δούρου

“.Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το σκεπτικό βάσει του οποίου ο εισαγγελέας προτείνει να παραπεμφθεί, μαζί με άλλους 26, σε δίκη για την τραγωδία στο Μάτι η Ρένα Δούρου, θα διαπιστώσει ότι η περιφερειάρχης ελέγχεται για το αν είχαν… κλαδευτεί κάτι πικροδάφνες στη νησίδα που χωρίζει τα δύο ρεύματα στην Μαραθώνος.

Κι όμως, παρά ταύτα, το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι συνεχίζει να βρίσκεται στο στόχαστρο όσων θέλησαν να την «τελειώσουν» πολιτικά πριν δύο χρόνια.

Μάλιστα, από την Κουμουνδούρου δεν πέρασαν απαρατήρητες κάτι διαρροές και μερικές «προσωπογραφίες», που «υποδεικνύουν» στην ηγεσία του κόμματος ότι δεν έπρεπε να την αφήσει να κατέβει το 2019 διεκδικώντας την επανεκλογή της ούτε να τής ανατεθεί το χαρτοφυλάκιο του Περιβάλλοντος.

Πάντως, ο Νeo είναι σε θέση να γνωρίζει πως παρά τα εν λόγω υποβολιμαία δημοσιεύματα, για τον Αλέξη Τσίπρα αποτελεί «ζήτημα τιμής» να μην αφήσει τη ΝΔ και πολλά ΜΜΕ να «τελειώσουν» τη Δούρου, αλλά να αποκατασταθεί πλήρως και να συνεχίσει την πολιτική της σταδιοδρομία. Και ο νοών, νοείτω…

Το κείμενο αφορά άρθρο μου στο Ieidiseis.gr με φωτογραφίζει . Καλοδεχούμενο ως κριτική και θα ήταν καλύτερα να γίνει ευθέως. Πάντως επειδή αναδημοσιεύθηκε και στο ΑΠ θα κάνω από εδώ ένα σχόλιο για το “εν λόγω υποβολιμαίο δημοσίευμα”.

Από όσα γράφω ενδεχομένως ορισμένες αναφορές μου είναι λανθασμένες, ή και αδικούν κάποιους.

Εδώ είμαι για να επανορθώσω, όπου χρειάζεται- αν πρόκειται για πραγματικά περιστατικά.

Τη γνώμη μου λέω και μπορεί να πέφτω έξω. Αλλά αυτή είναι και αν την αλλάξω θα το δηλώσω.

Από κει και πέρα ό,τι και να μου καταλογιστεί για ένα δεν μπορεί κανείς να με κατηγορήσει: ότι γράφω καθ’ υποβολή.

Εν προκειμένω ότι κάποιος Μου υπαγόρευσε πώς θα κρίνω τη Δούρου- την οποία καθώς φαίνεται υπερασπίζεται ο Νίκος και δικαίωμά του.

Θα το δεχόμουν αν μου καταλόγιζε ότι κάνω λάθος. Αλλά θα του απαντήσω ότι δεν βρέθηκε κανείς ως τώρα να μου υποβάλει οτιδήποτε.

Και επειδή γνωριζόμαστε, κανείς δεν τον επιχείρησε καν. Όσα γράφω είναι δικές μου απόψεις και εκτιμήσεις. Και αξιολογούνται από όλους. Στραβά, σωστά είναι δικά του και μακριά από εμένα οι υποβολείς πάσης προέλευσης.

Για να γίνει αντιληπτό πώς το αντιλαμβάνομαι να αναφέρω ότι δεν δημοσιεύω ποτέ ανακοινώσεις συγκεκριμένου δημοσίου προσώπου γιατί τις στέλνει στα ΜΜΕ με την προσφώνηση: “Αγαπητοί συνεργάτες”..

Δεν είμαστε “συνεργάτες”…

Σ’ αυτά που αναφέρει ο συντάκτης του κειμένου στο Matrix2y για το Μάτι και τις διώξεις κατά Δούρου, είμαι μαζί του και το έχω σημειώσει πολλές φορές. Δεν νοείται να τη βαρύνει η ποινική ευθύνη για τους νεκρούς, ούτε στο Μάτι, ούτε στη Μάνδρα. Δεν έκανα ποτέ τον εισαγγελέα.

Έχω γράψει ότι περισσότερο ευθύνονται όσοι άφησαν τις πόλεις και τους οικισμούς στο έλεος των φυσικών καταστροφών.

Αλλά επιμένω: η Δούρου βαρύνεται με τη αδυναμία της να καταλάβει το αυτονόητο: στην πολιτική η ευθύνη είναι αντικειμενική.

Στην Ευρώπη οι πολιτικοί παραιτούνται για πολύ πιο απλές αιτίες. Δεν νοείται κάποιος τελεί υπό δικαστική έρευνα και να κυβερνάει ταυτόχρονα.

Αν είχε αναλάβει την πολιτική ευθύνη, παραιτούμενη -γι’ αυτό “που έτυχε στη βάρδια της”, όπως είπε ανατριχιαστικά- και δεν διεκδικούσε εκ νέου την Περιφέρεια θα είχε προσφέρει υπηρεσία στον εαυτό της και στο κόμμα και στην Περιφέρεια- που παραδόθηκε με την υποψηφιότητα της στον Πατούλη.

Και ίσως το εκλογικό αποτέλεσμα στις βουλευτικές εκλογές που ακολουθήσαν να ήταν διαφορετικό.

Όσο για το κομματικό χαρτοφυλάκιο του Περιβάλλοντος που έχει ως μέλος του ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι κάτι που βαρύνει την ίδια. Δεν το πήρε μόνη της. Αλλά ας μην λένε στην Κουμουνδούρου ότι είναι στραβός ο γιαλός…

Με όλα αυτά οι συνάδελφοι του το Matrix ας ψάξουν αλλού για υποβολείς και αποδέκτες τους. Ίσως “γύρω τους κι εντός τους” όπως θα έλεγε ο Σαββόπουλος.