Του Γ. Λακόπουλου
Προ ημερών ο Γ. Βαρουφάκης είπε -δημοσίως, επωνύμως και με την υπογραφή του- ότι ο «κλειστός κύκλος» μιας συγκεκριμένης πολιτικής οικογένειας έχει συμφέροντα σε εταιρίες που θα επωφεληθούν από τα κόκκινα δάνεια.
Αλήθεια; Ψέματα; Κανείς δεν έμαθε ποτέ. Κανείς εισαγγελέας δεν βρέθηκε να τον καλέσει. Κανένα κόμμα δεν έφερε το θέμα στη Βουλή.
Αλλά κυρίως κανένα από τα «μεγάλα» μέσα ενημέρωσης, εφημερίδες και κανάλια, δεν ενδιαφέρθηκε για λεπτομέρειες.
Η αντίληψη που έχουν για τη δημοσιογραφία εξαντλήθηκε πέρυσι, στον Πετσίτη και τον Αρτεμίου.
Αλλά ο Βαρουφάκης δεν είναι περαστικός. Είναι πρώην υπουργός και αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος. Αν διασπείρει φήμες κακό του κεφαλιού του.
Αν ξέρει τι λέει δεν πρέπει να μάθουν και οι πολίτες; Να μάθουν υπεύθυνα. Από ποιον άλλον αν όχι από έγκυρα ΜΜΕ; Αλλά άκρα του τάφου σιωπή.
Έμεινε έτσι να πλανάται ότι κάτι τρέχει με την οικογένεια Μητσοτάκη- για μέλη της μίλησε ο Βαρουφάκης.
Συκοφάντης, ή καταγγέλλων, δεν έγινε θέμα ποτέ από όσους καταγράφουν την επικαιρότητα. Έγινε όμως θέμα ότι ο ίδιος παραβίασε την καραντίνα.
Πριν από μερικά 24ωρα ένας πολίτης κινδύνεψε να παρασυρθεί στο κέντρο της Αθήνας από λιμουζίνα με άγνωστο επιβάτη και στη συνέχεια ξυλοκοπήθηκε από τους «μπράβους» ή αστυνομικούς, που τη συνόδευαν. Έτσι αναφέρθηκε από κάποια – λίγα- ΜΜΕ.
Θα ήταν ένα ακόμη επεισόδιο στη ζούγκλα των δρόμων, αν δεν άρχιζαν να εμφανίζονται πληροφορίες για σχέση του εν λόγω επιβάτη με το Μέγαρο Μαξίμου.
Αν είναι έτσι αλλάζει το θέμα. Πρόσωπο κοντά στον Πρωθυπουργό επιτρέπει σε συνοδούς του βία εναντίον πολίτη; Πρώτο θέμα, για την κανονική δημοσιογραφία
Δεν πρέπει να μάθουμε τι συμβαίνει; Δεν πρέπει να το ερευνήσουν τα ΜΜΕ; Ιδίως από τη στιγμή που ο μαχητικός βουλευτής Γιάννης Ραγκούσης το φέρνει στη Βουλή. Ή που επιλαμβάνεται η ΕΛΑΣ και κάνει ανακοινώσεις το υπουργείο.
Αν εξαιρεθούν οι Βαξεβάνης, ο Τριανταφυλόπουλος και ένας -δυο ακόμη, το υπόλοιπο μιντιακό σύστημα η δεν άκουσε τίποτε.
Ή έχει υπόψη του μόνο τη κυβερνητική θέση: δεν υπάρχει θέμα. Γιατί να ασχοληθούν; Για να το λέει η κυβέρνηση, έτσι είναι. Ωραία δημοσιογραφία.
Έτσι έμεινε να πλανάται στο πρωθυπουργικό σύστημα και αυτή η σκιά. Σε ποια άλλη δυτική χώρα θα είχαν τέτοια συμπεριφορά οι δημοσιογράφοι;
Όταν άρχισε η καραντίνα προβεβλημένος υπουργός κάλεσε -από επίσημο λογαριασμό του στο Διαδίκτυο με τη φωτογραφία του- να σπεύσουν οι πολίτες στο «πόρταλ» της οικογενειακής του επιχείρησης και με πέντε ευρώ, να αγοράσουν μαθήματα… αρχαίων ελληνικών για τα παιδιά τους. Καλή μπίζνα.
Καμιά εφημερίδα ή κανάλι, δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει τι είναι αυτή η σχολή, ποιοι την «τρέχουν», τι διδάσκει, πόσοι ανταποκρίθηκαν στο υπουργικό προσκλητήριο.
Κανένας δημοσιογράφος δεν ρώτησε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο αν ο Άδωνις Γεωργιάδης, μετά από αυτό, έχει την εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού. Ο νόμος της σιωπής επιβλήθηκε πάλι.
Δεν είναι τα μόνα θέματα και δεν είναι η πρώτη φορά που όσοι έχουν επωμισθεί με την ευθύνη να αναζητούν την αλήθεια και να ενημερώνουν εξαφανίζονται και εξαφανίζουν.
Σε θέματα προφανούς δημοσίου ενδιαφέροντος, αλλά και δημοσίου συμφέροντος δεν βρίσκονται ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι να ερευνήσουν να ρωτήσουν, να σχολιάσουν, να αναδείξουν την αλήθεια, όποια και αν είναι. Και κάποιοι που το κάνουν χάνονται στο προπέτασμα καπνού της εξουσίας, συνθλίβονται ή αντιμετωπίζονται ως γραφικοί του περιθωρίου.
Η δημοσιογραφία που γίνεται αποδεκτή είναι η κυριλέ, η καθώς πρέπει, αυτή που “είθισται προσφοιτάν” στα πρυτανεία και τις αυλές των ισχυρών, που δουλεύει με non papers και έχει καλές σχέσεις με τους κρατούντες.
Πώς να πιστέψει ο πολίτης ότι υπάρχει ενημέρωση;
