Επιχαίρει διαρκώς ο Πρωθυπουργός για την ταχύτητα με την οποία ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Κυριάκος Πιερρακάκης εγκατέστησε το ελληνικό «ψηφιακό κράτος». Προφανώς έχουν αμφότεροι ελλιπή εικόνα του κράτους. Ειδικά του υπεροριακού του τμήματος.
Η Ευρωπαϊκή Άδεια Οδήγησης που εκδίδει η Ελληνική Δημοκρατία, – την πορτοκαλί κάρτα με το υποτιθέμενο «τσιπάκι»- μόνο ευρωπαϊκή δεν είναι. Ήτοι δεν αναγνωρίζεται από ευρωπαϊκές χώρες, γιατί απλούστατα η ελληνική κυβέρνηση δεν φρόντισε να συνάψει τις σχετικές συμφωνίες.
Π.χ. στο Βέλγιο ο τροχαίος έλεγχος οδηγεί σε αυστηρή ποινή για “οδήγηση χωρίς άδεια” και σύσταση για εγγραφή το κάτοχου της στις αρμόδιες υπηρεσίες -αυτοδιοικητικές συνήθως.
Εκεί αρχίζει το δράμα. Οι Έλληνες φωστήρες -ποιος άραγε είχε πάρει τη «δουλειά»;- αναγράφουν ότι πρόκειται για άδεια οδήγησης μόνο στα ελληνικά.
Ευλόγως οι Βέλγοι θέλουν μια επιβεβαίωση. Αυτόματα δεν μπορούν να την αναζητήσουν -μόνο με την Ελλάδα συμβαίνει αυτό- και σε παραπέμπουν στο ελληνικό προξενείο.
Εκεί σου εξηγούν ότι πρέπει καταθέσεις αίτηση, η οποία θα αποσταλεί στο υπουργείο Μεταφορών στην Αθήνα και η απάντηση ότι πρόκειται για έγκυρη άδεια, θα έλθει σε 2-3 μήνες.
Ας πάει και το παλιάμπελο. Αλλά δεν τέλειωσες. Η απάντηση θα έλθει στα ελληνικά. Οπότε πρέπει να βρεις συμβεβλημένο μεταφραστή και να πληρώσεις για τη μετάφραση.
Όταν την πάρεις θα ξαναπάς στο προξενείο για επικύρωση. Και αν όλα πάνε καλά θα πας ξανά στους Βέλγους να κάνεις τη δουλειά του.
Επιπλέον στο προξενείο πρέπει να πληρώσει κάποιος δέκα ευρώ για μια εξουσιοδότηση.
Αυτά θεωρεί ψηφιακό κράτος ο Κυρ. Πιερρακάκης;