Ποιός διαλύει ποιόν;

Του Γιάννη Πανούση

Αυτός ο τόπος δεν σηκώνει τους προφήτες

και λοιδωρεί τους χαρτογράφους

Ας περιμένουμε

Σωτήρης Σαράκης, Δοκιμασίες και δοκιμές

Αυτή η κοινοβουλευτική περίοδος θ’αφήσει τραύματα, όχι μόνο θεσμικά αλλά και κοινωνικο-πολιτισμικά.Οι ένθεν/κακείθεν μεταγραφές και μετακινήσεις, και ιδίως η επιχειρηματολογία που τις συνόδευσε, ανέδειξε έναν πολιτικο-ηθικό κυνισμό ή, για να είμαι πιο ήπιος, μιά ‘ευέλικτη’ συνείδηση και μιά εύκαμπτη σπονδυλική στήλη.

Το μήνυμα του ‘’όλα επιτρέπονται,όλα συγχωρούνται κι όλα συμψηφίζονται’’ έχει ήδη επηρεάσει το κοινωνικό σώμα και τις σχετικές αντιλήψεις/πρακτικές, οπότε θα είναι ιδιαίτερα υποκριτικό να καταγγέλλουν στο παρόν και στο μέλλον φαινόμενα ανομίας οι ίδιοι που τα παρήγαγαν πρωτογενώς. Το χειρότερο είναι ότι όλοι όσοι αλλάζουν [με το αζημίωτο;] θέσεις και απόψεις έχουν σχεδιάσει[sic] και το ατιμώρητο των ενεργειών τους, ενώ οι ωφελούμενοι από αυτή την κινούμενη άμμο πιστεύουν ότι οι ‘συμψηφισμοί’[ του τύπου: οι άλλοι είναι χειροτερότεροι], θα έχουν κάποιο άλλο αποτέλεσμα εκτός από τη φυγόκεντρο ψήφο των πολιτών προς τα άκρα.

Αυτοί που επιχειρούν να διαλύσουν το αυτοχειριαζόμενο ΠΑΣΟΚ κι εν μέρει τη ΔΗΜΑΡ για να ‘κατασκευάσουν’ ένα τρικέφαλο πολιτικό τέρας [κεντρο-αριστερο-δεξιό], γρήγορα θ’αντιληφθούν ότι έχουν μολυνθεί, όχι μόνον ιδεολογικά αλλά και σ’επίπεδο πρακτικών.

Αυτοί που επιδιώκουν να διαλύσουν τη ΝΔ για να διαμορφώσουν μιά δεξιοδεξιά απόφυση, γρήγορα θ’αντιληφθούν ότι έχουν παίξει παιχνίδια άλλων και τάχιστα θα περιθωριοποιηθούν.

Αυτοί που διέλυσαν το ΚΙΝΑΛ περιστρεφόμενοι δεξιά/αριστερά ,γρήγορα ‘θα κάτσουν την μπίλια’ εκεί που το ρολόι των εκλογικών κατανομών θα τους βολέψει αλλά χωρίς πολιτικό αποτέλεσμα [πέραν ίσως της εκλογής κάποιου ‘αρχηγού’].

Αυτοί που φτιάχνουν ομάδες των 5 [με διάφορους συνθηματικούς λογότυπους], προσδοκώντας να τους προσλάβουν τα δύο μεγάλα κόμματα ως ‘κίνηση ‘ κι όχι ως έπώνυμους[;] πολιτευτάδες, γρήγορα θα πληροφορηθούν ότι τα ψηφοδέλτια της Ευρωβουλής και της Επικρατείας έχουν κλείσει κι ότι τα ψηφοδέλτια των νομών δεν τους χωράνε [άλλωστε κι αν ενταχθούν για λόγους ‘ανταμοιβής’ δύσκολα θα εκλεγούν].

Όλοι λοιπόν θέλουν να διαλύσουν όλους και στο τέλος να [αυτο]διαλύονται όλοι [ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά], καθώς η απλή αναλογική και ο ελληνικός λαός τους περιμένει στη γωνία.

Ποιός άραγε έχει σκεφτεί αυτή την καταστροφική συνέπεια και ποιός θα τη χρεωθεί ιστορικά;

 

ΥΓ.’’Τους ξέρω αυτούς καλά και μην ακούτε

τώρα που φωνασκούν και διαμαρτύρονται

τους ξέρω εγώ καλά, αύριο μεθαύριο θα βγούν

από τους ίδιους μέσα να τα πούνε

καλύτερα από μένα, πιο

γλαφυρά, με λέξεις

φανταχτερές, καινοφανείς που να θαμπώνουν

κάθε ανίδεον…’’

[Σ.Σαράκης, Στο σιδεράδικο της Λήμνου]