Γράφει ο Συγγενής
Ο τύπος είναι αούρδας. Έντιμος, ευφυής & αφοσιωμένος σε ό,τι υπηρετεί αλλά χοντροκέφαλος, καχύποπτος και βαθιά συντηρητικός στις πεποιθήσεις του. Άσε πια τους τρόπους του… Δεδομένου ότι θεωρεί τον εαυτό του σκληρό μαχητή και μάλιστα πρωτοπόρο, υιοθετεί εκφραστικά μέσα πάντα με περίσσεια επιθετικότητα. Ώρες-ώρες λες κι έχουμε εμφύλιο….
Απορούν πολλοί πώς και γίνεται ανεκτός από τους δικούς του ενώ τους φέρνει τόσο συχνά σε δύσκολη θέση με τα όσα λέει (σπανίως με τα όσα κάνει). Παλιά λεγόταν ότι η τεχνοκρατική του επάρκεια τον καθιστούσε αναντικατάστατο. Παραμύθια για στελέχη τύπου Μανιαδάκη & Φρουζή, κι όχι για πολιτικά πρόσωπα!
Πώς επιβιώνει λοιπόν πολιτικά και μάλιστα ευημερεί αν συνυπολογίσουμε ότι στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι παρά ένας ξενομπάτης; Τι του εξασφαλίζει αυτή την δημοτικότητα ροκ σταρ στον απλό κόσμο της παράταξης του (όχι κατ’ ανάγκη και πιο ψηλά). Ποιος χρειάζεται την βροντώδη, συχνά απροετοίμαστη, πάντα προκλητική παρέμβαση του η οποία παρά την πολυσχιδή σκέψη του έχει την απλοϊκότητα της ντουντούκας;
Ενώ το κόμμα του δίνει την κρίσιμη μάχη στο κέντρο, αυτός υποδύεται ακόμη τον καλλιτέχνη της τεχνικής «βρίζοντας το κοινό». Δεν θα μπορούσε επιτέλους κάπως να προσαρμοστεί; Πάρετε ως παράδειγμα τον κ. Θεοδωρικάκο που ήταν και γραμματεύς. Όποιος δεν τον ξέρει από παλιά δεν του τόχει καθόλου σήμερα! Ο άλλος όμως εκεί με την ταξική πάλη στην άκρη της γλώσσας και το πορτραίτο του Άρη στον τοίχο.
……………..
Μικρή μετακίνηση μέσα πάντα στην Αριστερά & στον Πειραιά. Πώς θα φανταζόταν κανείς την ανεπίληπτη & καθώς πρέπει αριστερά; Προφανώς με την ευγένεια και την συγκαταβατικότητα του κ Θ. Δρίτσα!
Μήπως παρακολουθήσατε τον κανιβαλισμό που υπέστη πρόσφατα για μια και μόνη παρεξηγήσιμη φράση του στο ανακριτικό τηλετοπίο του ΣΚΑΙ; Θα είδατε ίσως να τον διαπομπεύουν ως φίλο των απανταχού παιδεραστών. Θα παρατηρήσατε να ωρύονται με διατεταμένες φλέβες ακόμη και κυρίες που είχαν υπερασπιστεί τον καταδικασμένο παιδεραστή σύμβουλο του Κυριάκου στις δικαστικές αίθουσες!
Τι θα τους έλεγε σε μια τέτοια περίπτωση ο βουκολικός Πολάκης; Όχι απλώς θα υπενθύμιζε την υπόθεση Ν. Γεωργιάδη με τη μία αλλά θα είχε θυμηθεί ακόμη και την παιδοφιλική παράδοση της όλης παράταξης από τον καιρό του Εμμανουηλίδη και του τρικύκλου.
Η στάση των ΜΜΕ έναντι του κ. Θ. Δρίτσα είναι η ζωντανή απόδειξη όχι μόνο ότι ένας Πολάκης τους χρειάζεται αλλά και ότι ίσως μόνο έτσι να γίνεται πια.
Ο άνθρωπος-ντουντούκα με το κινητό και το facebook δεν είναι παρά ένα δημιούργημα του ανώμαλου τηλεοπτικού τοπίου. Η κατάσταση εκεί ως γνωστόν είναι λατινοαμερικάνικη! Έτσι αποκτά δημοτικότητα ένας Παυλάρας, που είχε την ευκαιρία να γίνει Παμπλίτο, και την κλώτσησε επειδή ακριβώς η πολυδίαυλος φίμωση γίνεται πρόδηλος και θρασυτάτη.
Μα καλά όλα τα ΜΜΕ θα πείτε; Μην γελιέστε, όλα τα ψάρια είναι πια μουγκά αν και σε διαφορετική γλώσσα το καθένα. Το πέπλο της σιωπής το σχίζει η αγριοφωνάρα του και η ηλεκτρονική πολυλογία του. Το ότι σκαμπάζει από πολιτική, ότι διαθέτει πλήγματα για πολλές πτέρνες καθώς και ότι δεν κουβαλάει σκελετούς ακολουθούν.
……………………..
Ας σημειωθεί ότι παραδόξως απολαμβάνει δημοτικότητας και σε κατηγορία σκληρών αντιπάλων που του αναγνωρίζουν «λεβεντιά και εντιμότητα». Είναι αλήθεια ότι μπροστά στην σημερινή παρδαλή κατάσταση μερικές φορές απορώ για το πώς αισθάνονται οι “απέναντι” ή έστω κάποιοι από αυτούς.
Μιλώ για βασιλόφρονες που υπέστησαν επί χούντας τα πάνδεινα και σήμερα βλέπουν το μισό τους υπουργικό συμβούλιο να είναι ή να σαλιαρίζει με χουντικούς!
Μιλώ για ανθρώπους έντιμους που ξεροστάλιαζαν στους Μπαϊρακτάρηδες, και σήμερα παρακολουθούν τα ξεδιάντροπα μαγειρέματα στην Βουλή. Κάπως σαν να επιχειρούσε το ΠΑΣΟΚ του 2009 να βγάλει όλο το κόσμο τρελό για τα εξοπλιστικά!
Μιλώ για πατριώτες αληθινούς κι όχι για πολιτευόμενους που μαζεύανε ψήφους με την περικεφαλαία. Κοιμούνται άραγε ήσυχοι βλέποντας απέναντι σε έναν εξαχρειωμένο Erdoğan έναν αμήχανο ειδικευόμενο;
Μιλώ για ανθρώπους μορφωμένους που βλέπουν να προβάλλεται μια φαιδρή επαρχιώτικη Ελλάδα όπου τον φιλελευθερισμό εκπροσωπούν αντισημιτιστές και τον σοσιαλισμό της ανεκτικότητας και της ετερότητας τον εκφράζουν συνταγματολόγοι καταδικασμένοι για δημόσια διαπόμπευση οροθετικών γυναικών! Τους ενοχλεί ακόμη η προφορά του Τσίπρα;
Μα περισσότερο από όλους μιλώ για ανθρώπους της δεξιάς συντηρητικούς και παραδοσιακούς που δεν ξέρουν πια τι ακριβώς συντηρούν και ποια παράδοση παραδίδουν. Άνθρωποι πιστοί στο ΠΑΤΡΙΔΑ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που βλέπουν να γίνονται όπλο πολιτικής πάλης οι γονείς του αντιπάλου και διαβάζουν γλαφυρές περιγραφές της καθήλωσης του σε πρωκτικό στάδιο.
Επιπλέον δε αυτό να διαπράττεται από μια ψυχολόγο αλλά μόνο η απάντηση σε παρόμοιο άθλιο επίπεδο να θεωρείται ως επιστημονικό και πολιτικό ατόπημα. Στην ελληνική παράδοση πάντως όταν κάποιου του λένε για την μάνα του κανείς δεν περιμένει ότι θα απαντήσει με λόγο politically correct …
Τι να σκέπτονται όσοι γονείς σιχάθηκαν να προβάλει ο τηλεκόσμος ως μοναδικό πρότυπο για τα παιδιά τους τσούλες & φλούφληδες και σήμερα βλέπουν την παρδαλή τους κυβέρνηση να προσχωρεί στην ίδια αισθητική; Παρακολουθούν αποσβολωμένοι τηλεοπτικά λιβανιστήρια να παρουσιάζουν την πρωταγωνίστρια των ημερών ως την ιδανική γυναίκα του 21ου αιώνα και διανοητές να εκδίδουν φετφάδες για όποιον τυχόν τολμήσει να αμφισβητήσει την μητέρα Τερέζα με ύφος βαμπ!
Έχω επίγνωση των υπερβολών, του ναρκισσισμού και του ξεπερασμένου style του εν λόγω τ. υπουργού, που τώρα του την πέσανε ακόμη και οι δικοί του. Όμως «σωστό κι αντρίκιο, κι ας το πληρώσεις ακριβά, είναι να στέκεσαι στο πλάι του φουκαρά που έχει δίκιο».