Του Τάκη Ψαρίδη
Η μεγαλύτερη ύβρις απέναντι στους νεκρούς και η μεγαλύτερη χυδαιότητα απέναντι στην κοινωνία, είναι ότι πλέον εργαλειοποιεί αδίστακτα και απροσχημάτιστα την τραγωδία, τον πόνο και τον θυμό για να φτιάξει, λέει, το κράτος.
Αυτό το κράτος που έφτιαξαν οι ίδιοι και η παρατάξεις τους από την μεταπολίτευση έως σήμερα και που τώρα, ύστερα από τέσσερα χρόνια, τού παρουσιάζεται η «ευκαιρία» να το «αλλάξει» ακόμα περισσότερο.
Να συνεχίσει δηλαδή την πολιτική μιας ιδεοληψίας που γεννάει εγκλήματα, απαξιώνοντας κάθε τι το δημόσιο και ιδιωτικοποιώντας και μητσοτακικοποιώντας τα πάντα. Απ’ τα πανεπιστήμια, (θα αλλάξει το άρθρο 16 είπε στην συνέντευξη), το νερό, έως και τον αέρα που αναπνέουμε.
Δεν είναι δύσκολο να εφαρμοστεί το «πρότζεκτ» αυτής της ανάλγητης και «άριστης» «αλλαγής». Ελεγχόμενα μίντια χρειάζεται και τους καλύτερους εργολάβους συνεντεύξεων, «πρωταγωνιστές» στο ξέπλυμα εγκλημάτων, που δεν ντρέπονται να λένε ότι στα Τέμπη «η χώρα συγκρούστηκε με τις αμαρτίες της» για τις οποίες φταίμε όλοι μας.
