Πόσα θύματα χρειάζονται για να καταλάβουμε;

Του Θωμά Παπαλιάγκα

1. Γιατί να πρέπει να συζητάμε τόσο θεμελιώδη ζητήματα, όπως το κράτος, μόνο μετά από μεγάλες τραγωδίες; Το σημερινό πολιτικό σύστημα θα συζητήσει για μία ακόμη φορά υποκριτικά για τα αίτια, όμως τίποτε δεν θα κάνει ούτε για την εξάλειψη του κομματικού κράτους ούτε για την αξιοκρατία. Το πολύ-πολύ να μοιράσει για μία ακόμη φορά τα αλήστου μνήμης τριχίλιαρα ή υποσχέσεις για διορισμούς… Μέχρι την επόμενη τραγωδία.

2. Από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα, πλην των δύο εθνικών τραγωδιών από τις πυρκαγιές του 2007 και του 2018 με τις εκατοντάδες των θυμάτων, κάηκε περίπου η μισή χώρα, όμως ο αριθμός των θυμάτων μετριέται περίπου στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι καλώς κάηκε περίπου η μισή χώρα ούτε ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα δεν έχει μεγάλες ευθύνες. Όχι όμως τις ίδιες – για να είμαστε δίκαιοι.

Η αντίληψη της σημερινής κυβέρνησης, της χειρότερης της περιόδου της Μεταπολίτευσης, είναι μοναδική. Όχι μόνο για την εμμονή της στην προπαγάνδα, κατά την οποία με παράτες και συνεντεύξεις προσπάθησαν να μας πείσουν ότι όλοι λειτούργησαν σωστά. Αλλά κυρίως για την προπέτεια με την οποία επιτίθενται στους συγγενείς των θυμάτων και τους κατοίκους της περιοχής, υποδεικνύοντάς τους ως συνενόχους.

3. Σήμερα κιόλας πρέπει να βρούμε την ψυχραιμία να εκφράσουμε την ανάγκη για το κτίσιμο ενός αποτελεσματικού επιτελικού κράτους, την οποία η Δημοκρατική Ευθύνη έχει διατυπώσει πολλές φορές, προτείνοντας επιτελικά Υπουργεία-στρατηγεία με το πολύ 7.000 υπαλλήλους συνολικά και μεταθέσεις των υπολοίπων σε αποκεντρωμένες δομές, όλες οι συναλλαγές πολίτη-κράτους μέσω των ΚΕΠ, το e-κράτος κ.ά.

4. Υπάρχουν κενά του συστήματος και της νομοθεσίας που βαρύνουν ολόκληρη την περίοδο και τις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης. Παράδειγμα, το σύστημα διερεύνησης και κατάγνωσης ευθυνών.

Σε μία πυρκαγιά η Πυροσβεστική είναι αρμόδια να ξεκινήσει αυτεπαγγέλτως προανάκριση για τα αίτια. Δεδομένου όμως ότι ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας παρέχει την αρμοδιότητα σε διάφορες αρχές (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Λιμενικό) να διεξαγάγουν προανακρίσεις ή προκαταρκτικές εξετάσεις, υπάρχει κίνδυνος μη λήψης υπόψη στοιχείων με τη διασπορά τους μεταξύ διαφορετικών δικογραφιών ενώπιον διαφορετικών αρχών για το ίδιο έγκλημα. Αφού διατάχθηκε από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου σχετική έρευνα, όλες οι επιμέρους προανακρίσεις ή προκαταρκτικές εξετάσεις θα πρέπει να συσχετισθούν αμέσως μ’ αυτήν.

Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει και κατά την πειθαρχική έρευνα των διαφόρων υπηρεσιών, με τη διενέργεια παράλληλων ΕΔΕ ή πειθαρχικών προανακρίσεων από τον κάθε φορέα ξεχωριστά – Δήμων, Περιφέρειας, Πυροσβεστικής, Αστυνομίας, Λιμενικού κ.α. Απαιτείται και γι’ αυτές συντονισμός.

Διαφορετικά και σ’ αυτή την τραγική υπόθεση η αλήθεια θα πέσει θύμα των ελαττωμάτων του συστήματος, δηλαδή της σύγχυσης των εξουσιών, της διάχυσης των ευθυνών και της τελικής γενικής ατιμωρησίας.

Είναι ανάγκη λοιπόν να συγκεντρωθούν οι αρμοδιότητες του συντονισμού στη Δασική Υπηρεσία, στην οποία θα υπάγονται δύο Ομάδες Διοίκησης Έργου, κατά το άρθρο 18 παρ. 18 ν. 2503/1997, που θα συσταθούν, μία για την πρόληψη των πυρκαγιών και μία για την Πολιτική Προστασία. Οι Ομάδες Διοίκησης Έργου, στις οποίες θα μετέχουν όλες οι συναρμόδιες υπηρεσίες αλλά και ειδικοί επιστήμονες, θα αναλάβουν και τον συντονισμό και τα σχέδια δράσης, όπως συμβαίνει σε όλες τις προηγμένες χώρες.

Οι δε πολίτες θα πρέπει να πληροφορούνται το επιχειρησιακό σχέδιο εγκαίρως, ει δυνατόν από το χειμώνα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στην Καλιφόρνια τα επιχειρησιακά σχέδια είναι αναρτημένα όλο τον χρόνο στο διαδίκτυο, ενώ στη Σουηδία την ώρα της πυρκαγιάς εντοπίζονται αυτόματα τα κινητά όσων βρίσκονται στις επικίνδυνες περιοχές και ειδοποιούνται με μηνύματα.

7. Είναι ανάγκη λοιπόν αυτή τη φορά να δράσουμε άμεσα και αποτελεσματικά για το κτίσιμο ενός επιτελικού κράτους σε όλα τα επίπεδα. Αυτό όμως θα γίνει μόνο αν μετά τα “μέτρα ανακούφισης” της κυβέρνησης, που στην πραγματικότητα είναι “μέτρα λήθης”, σηκωθούμε όλοι από την άνεση του καναπέ μας και λειτουργήσουμε ως πολίτες. Ως πολίτες όμως κι όχι ως πελάτες. Είναι θέμα επιβίωσης πια.

* Ο  Θωμάς Παπαλιάγκας, είναι δικηγόρος, πολιτικός επικεφαλής της Δημοκρατικής Ευθύνης

ΑΠΟ ΤΟ CAPITAL.GR