Του Νίκου Λακόπουλου
Ούτε μια μέρα δεν πέρασε από την Σύνοδο της Βάρνας- όπου υποτίθεται ότι Τουσκ και Γιούνκερ στρίμωξαν τον Ερντογάν- και ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν εμπαίζει την Ευρώπη και πάνω από όλα την Ελλάδα. “Μου είπαν: “είστε μια μεγάλη χώρα, ένας μεγάλος Πρόεδρος, εξασφαλίστε την απελευθέρωση εκείνων των δύο στρατιωτών”. Κι εγώ τους απάντησα: “δεν είμαι μεγαλύτερος (πάνω) από τη Δικαιοσύνη. Το θέμα είναι στη Δικαιοσύνη. Πρέπει να περιμένουμε την απόφασή της”».
«Βέβαια, εμείς δεν κάνουμε οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ των δυο θεμάτων. Αλλά αυτοί που έκαναν στη χώρα μας πραξικόπημα, ακόμα είναι στην Ελλάδα. Παρότι τους ζητήσαμε δεν μας τους έδωσαν. Αυτοί που δεν έβγαλαν άχνα για το θέμα αυτό, αναφέρουν ότι πρέπει να αφεθούν άμεσα ελεύθεροι οι δυο Έλληνες στρατιώτες».
Φυσικά το θέμα δεν είναι οι Έλληνες στρατιωτικοί που η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει αν είναι όμηροι, αιχμάλωτοι ή “παιδιά” που πέρασαν τα σύνορα και πρέπει να ασχοληθούν με αυτό το θέμα κυρίως οι οικογένειες τους- πράγμα απαράδεκτο για μια χώρα που δεν εφαρμόζει τεχνικές στρουθοκαμήλου κι ύστερα βρυχάται σαν λιοντάρι. Είναι το θέμα των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου -για τους οποίους ο Σουλτάνος -είπε πως δεν θα υποχωρήσουν αφού μάλιστα η ΕΕ “δεν συμπεριφέρθηκε αμερόληπτα σε αυτό το θέμα”. 
«Και εκείνοι που βρίσκονται στον Βορρά και εκείνοι που βρίσκονται στον νότο στο νησί πρέπει να είναι σε ίσο βαθμό συνέταιροι. Εμείς λέμε ο νότος και ο βορράς να συναντηθούν και να αποφασίσουν μαζί σε ποια εταιρεία θα το δώσουν. Αυτό επιβάλλει το διεθνές δίκαιο” λέει ο Ερντογάν. Η Ελλάδα δεν έχει πολιτική ως χώρα περιορισμένης ευθύνης- που αναθέτει σε τρίτους τα προβλήματα ή τα συνορά της. Προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα ως ένα “μεθοριακό επεισόδιο” που θα λύσει η τουρκική δικαιοσύνη. Ο ένας ζήτησε την βοήθεια της Ένωσης, ο άλλος του …εμίρη και ξανά πάλι το θέμα έφτασε στην καλωσύνη του Πούτιν. Στο μεταξύ η αίτηση αποφυλάκισης απορρίπτεται, κατηγορίες δεν απαγγέλονται και ξανά κι οι τουρκικές εφημερίδες πότε μιλάνε για κατασκοπεία και πότε μιλάνε για φυλάκιση έως πέντε χρόνια.
«Είσαι ηγέτης, δεν κινδυνεύεις από δύο στρατιωτικούς που χάθηκαν στα χιόνια. Πρέπει να κάνουν Πάσχα στα σπίτια τους» είπαν μαζί Τουσκ και Γιούνκερ για να πάρουν την απάντηση πως το θέμα είναι στα χέρια των Τούρκων δικαστών η οποία είναι τόσο ανεξάρτητη που αν και μεγάλος ηγέτης ο Ερντογάν δεν έχει είπε τόση εξουσία! «Σήμερα κάναμε το πρώτο βήμα για να βελτιώσουμε το διάλογο» μεταξύ της Τουρκίας και της ΕΕ, δήλωσε ο Ερντογάν και θύμισε ότι η χώρα είναι υποψήφια για ένταξη από το 1963. Ύστερα τόνισε ότι στην Τουρκία βρίσκονται 3 εκατομμύρια πρόσφυγες οι οποίοι πολύ σύντομα θα φτάσουν τα 4 εκατομμύρια. Από το πρώτο πακέτο των 3 δισ. ευρώ, στην Τουρκία έχουν φτάσει μόνο τα 1,8 δισ. ευρώ -είπε και αναμένει άλλα 3 δισ., την κατάργηση του καθεστώτος θεωρήσεων βίζας για τους Τούρκους πολίτες και την τελωνειακή ένωση.
Οι δηλώσεις του πως «την μεγάλη Τουρκία οπωσδήποτε θα την οικοδομήσουμε /αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας/αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές!» σε ποιους απευθύνονται; «Δεν θα ξεχάσουμε τις πληγές που άνοιξαν στην καρδιά μας τα τεχνητά σύνορα που χάραξαν. Μετά το Αφρίν ξεκινά η ανάσταση». Στην Αθήνα βέβαια πανηγυρίζουν πως για πρώτη φορά οι δηλώσεις ήταν τόσο πολύ επικριτικές προς τον Ερντογάν που στη Βάρνα κράτησε ανοιχτό το “διάλογο” κι “άνοιξε δρόμους στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας» όπως σχολίαζαν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. λίγο μετά.
Ας δούμε πώς γίνεται αυτός ο διάλογος με μια εισβολή στο Αφρίν, αγορές πυραύλων, συνεργασία με τη Ρωσία για πυρηνικό εργοστάσιο, αναβάθμιση της πολεμικής βιομηχανίας και την ανακοίνωση πως μέχρι το 2019 αναμένεται να είναι έτοιμο το αεροπλανοφόρο που κατασκευάζει η Τουρκία. Δυστυχώς η αλληλεγγύη στην Ελλάδα και οι εκκλήσεις σε ένα χασάπη -που απειλεί την Ευρώπη να ανοίξει τα σύνορα ακόμα και σε τζιχαντιστές- δεν φτάνουν.
Η Ελλάδα όχι μόνο κρατά “ψύχραιμη στάση” -με την πολιτική του κατευνασμού και της νηφαλιότητας- αλλά είναι αυτή που επιμένει στο να κρατά το δρόμο προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση -μιας χώρας γεμάτη φυλακές που δεν κρύβει τα σχέδιά της. Φυσικά κανένας δεν θυμάται το “δώδεκα μίλια στο Αιγαίο”, ούτε συζητά για την ελληνική ΑΟΖ. «Δεν πρέπει να διακόψουμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία», είπε ο Ζ.Κ. Γιούνκερ και ο Ντ. Τουσκ ψέλλισε πως ...«ορισμένες ενέργειες της Τουρκίας υπονομεύουν το κράτος δικαίου». Ούτε λόγος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε κουβέντα για την παρεμπόδιση των εξορύξεων, μιλιά για την εισβολή σε μια ξένη χώρα.
Φυσικά οι ελπίδες για συνέχιση του διαλόγου για το Κυπριακό αναπτερώθηκαν, αν και έχουν περάσει κοντά στα πενήντα χρόνια και η Τουρκία ζητά “φίφτι-φίφτι” διαμοιρασμό του πλούτου μιας άλλης χώρας. Βέβαια η Μέρκελ πρόσφατα καταδίκασε τα αεροπορικά πλήγματα στην Ανατολική Γούτα “με τον εντονότερο τρόπο”. Χαρακτήρισε απαράδεκτες τις ενέργειες της Τουρκίας και είπε πως είναι “απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει στην Αφρίν, όπου χιλιάδες και χιλιάδες άμαχοι πεθαίνουν ή αναγκάζονται να φύγουν”– παραλείποντας να πει πως η Γερμανία πουλάει όπλα στην Τουρκία.
Το είπε ένας βουλευτής των Πρασίνων ιρανικής καταγωγής: ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η τούρκικη εισβολή στην Συρία η γερμανική Βουλή ενέκρινε την πώληση όπλων στην Τουρκία, ύψους 4 εκατομμυρίων 400 χιλιάδων ευρώ. Τουφέκια, άρματα μάχης και ρουκέτες, καθώς και τεθωρακισμένα οχήματα, ενώ παράλληλα προσφέρεται και η τεχνολογία των οπλικών συστημάτων. Τελικά η αποφυλάκιση του δημοσιογράφου Ντενίζ Γιουτζέλ έγινε με το ξεπάγωμα των πωλήσεων όπλων. Ήταν αυτός που αφού κατήγγειλε ως φασιστικό το καθεστώς στην Τουρκία έσπευσε -μετά την αποφυλάκιση- να πει πως η καγκελάριος Μέρκελ και η κυβέρνησή της «πρόδωσαν δύο φορές όλες τις προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην Τουρκία» όταν η Μέρκελ πήγε να επισκεφθεί τον Ερντογάν εν μέσω της κορύφωσης της κρίσης των προσφύγων, λίγο πριν τις εκλογές στην Τουρκία.
«Η Τουρκία είναι εταίρος στο ΝΑΤΟ και στον αγώνα κατά του ‘Ισλαμικού Κράτους’ είχε πει ο σοσιαλδημοκράτης Γκαμπριέλ, αλλά στη Γερμανία πήρε ένα χρόνο η απελευθέρωση- με άρση του εμπάργκο- ενός Γερμανού δημοσιογράφου. Πώς μπορεί να βοηθήσει στην απελευθέρωση δύο στρατιωτών που η ίδια η ελληνική αναγνώριση αποδέχτηκε πώς πέρασαν παράνομα τα σύνορα; Bέβαια δεν κοστίζει τίποτε μια δήλωση για την αποφυλάκιση των Ελλήνων στρατιωτών -με το “εντονότερο τόνο”, αλλά πώς η πιο ισχυρή χώρα της Ευρώπης θα τους απελευθερώσει και με ποια ανταλλάγματα;
O Eρντογάν ζήτησε πολλά στη Βάρνα ως “λύτρα”. Π.χ. η κατάργηση της βίζας για Τούρκους, που όπως είπε η Μέρκελ”, έχει ως προϋπόθεση την εκπλήρωση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Άγκυρα στο πλαίσιο της συμφωνίας για το προσφυγικό. Η τελωνειακή ένωση θα κοστίσει πιο πολύ ή μάλλον δεν θα γίνει με τον Ερντογάν στην εξουσία αφού έχει ως προαπαιτούμενο να “σημειωθεί πρόοδος στην λειτουργία του κράτους δικαίου στην Τουρκία. «Θα χρειασθεί ακόμη πολύ χρόνος», δήλωσε η Α. Μέρκελ, «μέχρι στιγμής δεν υπάρχει πρόοδος».
Η Ευρώπη πληρώνει την Τουρκία για να κρατά τους πρόσφυγες στο έδαφός της κι ο Ερντογάν εκβιάζει. Το θέμα των δύο Ελλήνων- δηλαδή Ευρωπαίων, στρατιωτικών χώρας του ΝΑΤΟ- έχει ευθέως συνδεθεί με την έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, αλλά ο Ερντογάν δεν τον ενδιαφέρει αυτό τόσο όσο αν πέραν των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ, του δευτέρου πακέτου βοήθειας από την Ε.Ε. προς την Άγκυρα για τους Σύρους πρόσφυγες εξασφάλιζε και απελευθέρωση των ευρωπαϊκών θεωρήσεων διαβατηρίων για τους Τούρκους πολίτες.
“Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα ενώ παράλληλα η στάση της γίνεται όλο και περισσότερο παθητική ή αντιφατική. Στον βαθμό όπου η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, εφ’ όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός.
Ετσι, ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης κάτω από την πίεση του υπέρτερου τουρκικού δυναμικού, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό». Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή. Η υπέρβαση του διλήμματος αυτού, η ανατροπή των σημερινών γεωπολιτικών και στρατηγικών συσχετισμών απαιτεί ούτε λίγο ούτε πολύ την επιτέλεση ενός ηράκλειου άθλου, για τον οποίο η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως είναι, δεν διαθέτει τα κότσια.
Οι Έλληνες στρατιώτες θα επιστρέψουν νωρίς, αν έτσι θέλει ο Ερντογάν, αργά αν το θέλει ο Ερντογάν. Αργά και σταθερά η Τουρκία σχεδιάζει μια στρατηγική επεκτατική ως περιφερειακή υπερδύναμη κι όχι πια ως χωροφύλακας του ΝΑΤΟ στην περιοχή κι η Ελλάδα -ανίσχυρη και χρεοκοπημένη- “ψύχραιμα” υποχωρεί. Πρώτα θα βγούμε από το μνημόνιο, ύστερα θα δούμε ένα σχέδιο ανάπτυξης κι ίσως κάποτε να συνειδητοποιήσει πως δεν είναι το ΝΑΤΟ, ούτε η Γερμανία που θα υπερασπισθούν τα σύνορά της -ως δικά τους!
Η στρατηγική της αυτοαποικιοποίησης για λόγους ασφάλειας και προστασίας- από τα “γεράκια”- συμβαδίζει με την εκχώρηση των πάντων, πάντα με ηρωικά λόγια για το ένδοξο παρελθόν σε μια εθνική φαντασίωση όπου Πέρσες, Τούρκοι, Γερμανοί γίνονται ένα κουβάρι. Και μεις αντί για τη μεγάλη νίκη στον Μαραθώνα ταυτιζόμαστε πάντα την ήττα στις Θερμοπύλες. Η Ελλάς δεν πωλείται, αλίμονο, παραχωρείται μόνο και τώρα πια αφίεται στην καλωσύνη των ξένων.
Αν δεν μπορέσει ο Γιούνκερ, κάτι θα γίνει με τον Πούτιν κι αν όχι αυτός -όπως μας διαβεβαίωσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάτι μπορεί να γίνει με τον εμίρη- που είναι φίλος του Σουλτάνου. Και βέβαια εντάξει με τα Ίμια, εντάξει με το διεμβολισμένο πλοίο, το θέμα των αξιωματικών είναι “μεθοριακό”- δεν έγινε και τίποτε. Αλλά όπως τόνισε κι ο υπουργός Εξωτερικών την άλλη φορά «δεν θα υπάρξει ξανά τέτοια ειρηνική συμπεριφορά από την ελληνική πλευρά».
Στάση ηρωική, αλλά πάντα την άλλη φορά.
