Σταύρος Θεοδωράκης: Και τώρα οι δυο μας, μαντάμ…

Του Ανδρέα Δεληγιάννη

Πες μου ποιοι σε κατηγορούν να σου πω τι έχεις κάνεις. Στην περίπτωση του Σταύρου Θεοδωράκη οι αποφάσεις που πήρε το τελευταίο διάστημα  πρέπει να είναι κάτι ιδιαίτερα καλό. Γιατί τον κατηγορούν  δυο  συγκεκριμένες ομάδες.

Οι υποτακτικοί της Φώφης: με επικεφαλής έναν δακτυλοδεικτούμενο του παλιού Σημιτισμού, και έναν φιλοφευγάτο τύπο τον οποίο ο  μακαρίτης Τάσος Σεχιώτης χαρακτήριζε «ζουλάπι». Και οι γνωστοί αγιογράφοι του Νεομητσοτακισμού  που κάνουν καριέρα ως γελωτοποιοί του βασιλέως -από τη μια περίοδο στην άλλη.

Όταν ο Θεοδωράκης αποφάσισε να συμπράξει στη συγκρότηση νέου φορέα ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ  -ενώ ο ίδιος  είχε κόμμα- δεν υπολόγιζε δυο πράγματα:

Πρώτο, την αλαζονεία και τον μικρομεγαλισμό της Φώφης που τους παραπλάνησε όλους. Ξεγέλασε την εναπομείνασα κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ  για να την ψηφίσει για  επικεφαλής και ακολούθως αυτοχρίσθηκε «εκλεγμένο όργανο» και άρχισε τους διορισμούς.

Στο συνέδριο -ο Θεός να το κάνει- δεν επέτρεψε καν να γίνουν ψηφοφορίες για οτιδήποτε. Και στη συνέχεια άρχισε να  αποφασίζει μονή της  με ένα κριτήριο: την δημιουργία προϋποθέσεις για  την επικράτηση του Μητσοτάκη, δίπλα στον οποίο ήλπιζε να συνεχίσει την καριέρα της. Μέχρι που ήλθε τ Μακεδονικό  και το παρατράβηξε, προκαλώντας την οργή της προοδευτικής Ευρώπης.

Δεύτερο, ότι ο σκοπός όσων υποκινούν και υποστηρίζουν τη Φώφη δεν ήταν να δημιουργηθεί νέο κόμμα. Ήταν να διαλυθεί το παλιό. Δηλαδή να εξαφανιστεί το ΠΑΣΟΚ , μαζί με τα σύμβολα, το όνομα, το ιδρυτή και  την ιδεολογία του.

Το μίσος του Σημίτη για οτιδήποτε παραπέμπει στον Ανδρέα Παπανδρέου και η αγωνία του κατεστημένου να μην αναδυθούν εκ νέου οι σοσιαλιστικές ιδέες, επέφερε την κατεδάφιση του κόμματος που άλλαξε την πορεία της χώρας, με εργαλείο την κενοδοξία μιας κληρονόμου- αφού η πρώτη απόπειρα με τον Βενιζέλο να γίνει παράρτημα της Δεξιάς απέτυχε.

Κάπως αργά είναι αλήθεια ο Σταύρος κατάλαβε ότι πάνε να τον κάνουν υπάλληλο της Γεννηματά και μια ομάδας  -ονόματα και μη  χωριό- που την περιβάλλει και της υποδεικνύει να διοικεί όπως το ΠΑΣΟΚ: μόνο με κολλητούς και συγγενείς και  με το δικαίωμα να διορίζει και να καταργεί. Μπορεί να άργησε αλλά δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Πήρε το κόμμα του και  έφυγε.

Αν κάποια στιγμή τον ακολουθήσει και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος με τη ΔΗΜΑΡ- που δεν υπέκυψε  ως  τώρα στην πίεσή της  κυρίας για  πορεία προς τη Δεξιά-  θα μείνει ο σκελετός μιας παρέας  -που προσπαθεί να μοιάζει στην παλιά «ομάδα Γεννηματά», αλλά της λείπουν πολλά. Άλλο η αλεπού, άλλο το  αλεπουδάκι.

Το Ποτάμι είναι πλέον αυτόνομο κόμμα, έτσι όπως το έστειλαν στη Βουλή οι  πολίτες. Άντεξε παρότι η  ίδια η  Γεννηματά πήρε μέρος  στη λεηλασία του -και αυτό ήταν ένας λόγος να μην της λέει  ούτε καλημέρα ο Θεοδωράκης, από τη  στιγμή που δελέαζε ή πρόσφερε στέγη – αλά Μητσοτάκη- στους αποστάτες του.

Εν πάση περιπτώσει όμως κατάλαβε πού το πάνε και επέστρεψε στη φυσική κοίτη του. Οι αντιδράσεις των χειραγωγών της Φώφης ήδη έδειξαν ότι έκανε το σωστό. Γιατί τώρα είναι ένας εναντίον μιας στο χώρο ανάμεσά στα δυο μεγάλα κόμματα. Ο Σταύρος  ξεκίνησε με αδυναμίες, έκανε λάθη αλλά τώρα λειτουργεί σαν ώριμος πολιτικός – με αίσθηση ευθύνης .

Αν πράγματι  χρειάζεται ένα κόμμα στον κεντρώο χώρο τώρα οι υποψήφιοι είναι δυο.  Ο αυτοδημιούργητος «μάγκας» από την Αγία Βάρβαρα και η κληρονόμος που «τρώει από τα έτοιμα». Κακά τα ψέματα: αν κάποιος έχει να διαλέξει ανάμεσα  σε μια  συνταξιούχο  τραπεζικό και σε έναν  επιτυχημένο δημοσιογράφο  δεν θα δυσκολευτεί.

Από τη μια ένας νέος πολιτικός πλαισιωμένος με αξιόλογα πρόσωπα. Από την άλλη το  Κινάλ των δυο γόνων, της Γεννηματά και του Γ. Παπανδρέου -μέχρι να γίνουν μπάχαλο: ο ένας δεν θέλει ούτε να μυρίσει τον άλλο και  η διαφορά μεταξύ του κοσμογυρισμένου Γιώργου και της βαλκάνιας Φωφης είναι τεράστια.

Αλλά και μαζί να μείνουν ως τις κάλπες θα έχουν απέναντί τους έναν αντίπαλο που δεν βαρύνεται με τίποτε από όσα είναι χρεωμένοι από την κοινωνία οι ίδιοι- και δεν εξαλείφονται με την αλλαγή τίτλου και ΑΦΜ καθώς τα δάνεια και η κακοδιαχείριση έχουν καταγραφεί.

Αυτή η αναμέτρηση θα είναι ορατή και δεν χρειάζεται να σκεφθεί κανείς για να καταλάβει ποιος έχει τις περισσότερες προϋποθέσεις να την κερδίσει. Το  δείχνουν οι αντιδράσεις των παρακμιακών που περιβάλλουν τη Γεννηματά και των διατεταγμένων που σπεύδουν να τη παρηγορήσουν…