Σταύρος Θεοδωράκης: Ο κατάλληλος πολιτικός στην κατάλληλη στιγμή

ΑΠΕ ΜΠΕ/PIXEL/ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ

Του Γ. Λακόπουλου

Όταν ο Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση κόμματος κάποιος του έγραψε: «Σταύρο, άστο, δεν τόχεις». Η συνέχεια έδειξε ότι πράγματι δεν το είχε. Αλλά η συνέχεια της συνέχειας έδειξε ότι υπάρχει πολύς Σταύρος Θεοδωράκης μέσα στον Σταύρο Θεοδωράκη.

Ο νέος πολιτικός, που θεωρήθηκε εκλεκτός του «συστήματος» και  συμπληρωματικό μέγεθος μελλοντικών συντηρητικών συνδυασμών διακυβέρνησης, την κρίσιμη στιγμή στέκεται όρθιος. Πλέον κρατάει στα χέρια του το μέλλον της ελληνικής Κεντροαριστεράς, ως κυβερνώσας δύναμης.

«Δεν συνεμορφώθη προς τα υποδείξεις» και λειτουργεί ως χειραφετημένος πολιτικός, αδιαφορώντας για τις επιθέσεις που δέχεται από όσους νόμιζαν ότι  θα του υπαγορεύουν επιλογές .

Ο Σταύρος άλλαξε. Τι ήταν αυτό που τον άλλαξε;  Μπορεί η αποστροφή που του δημιούργησε η προσπάθεια της αποδυνάμωσης του με την απόσπαση βουλευτών που εξελέγησαν με το Ποτάμι και τώρα καμαρώνουν στη Δεξιά και το πρώην ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή η προσπάθεια κάποιων κύκλων να του δείξουν ποιος είναι το αφεντικό.

Μπορεί ο συγχρωτισμός του με μια κληρονόμο η αλαζονεία της οποίας απέναντί του έβγαλε από μέσα του το παιδί  από την Αγία Βαρβάρα που κάποια στιγμή σκέφτεται «τι δουλειά έχω εγώ με όλους αυτούς»;

Πάντως αρνείται να λειτουργήσει σαν πιόνι σε μια σκακιέρα στην οποία οι κινήσεις υπαγορεύονται έξωθεν- όπως τον ήθελαν πολλοί..

Κινείται αυτόνομα. Ανεξάρτητα αν είναι σωστές ή λάθος οι επιλογές του. Είναι όμως δικές του, ως εκπροσώπου ενός τμήματος του εκλογικού σώματος που τον εμπιστεύθηκε. Γι’ αυτό και προκαλεί την αμηχανία -ή την οργή -των γνωστών χειραγωγών του δημοσίου βίου.

Ο Θεοδωράκης κατοχυρώνει ως πολιτικός αρχηγός το δικαίωμα του -για να μην πούμε την υποχρέωσή του – να συζητάει με τον Πρωθυπουργό, όταν κρίνει ο ίδιος, όχι όταν αποφασίζουν άλλοι.

Διαμορφώνει τη δική του θέση σε ένα εθνικό θέμα σαν το Μακεδονικό, με βάση τα κριτήρια εθνικού συμφέροντος που έχει ο ίδιος και όχι με βάση τις σχέσεις οικονομικών παραγόντων με την κυβέρνηση.

Χειρίζεται τη δημόσια παρουσία του, όπως κρίνει ότι εξυπηρετείται η πολιτική που επιλέγει  το κόμμα του και όχι ως ακόλουθος  κανενός και καμίας.

Ο Σταύρος λυτρώθηκε. Αγκυροβολεί στο χώρο της Κεντροαριστεράς στο σύνολό της και γίνεται ο καταλύτης για την ανασύσταση της. Είναι το κρίσιμο μέγεθος που χρειάζεται για να απαλλαγεί από τον καταναγκασμό του Καμμένου. Να συνδεθεί οργανικά με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και με όλα τα κόμματά της -μέλη στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα: ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, πρώην ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ.

Ο επικεφαλής του Ποταμιού είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στη κατάλληλη στιγμή. Γίνεται φορέας εξελίξεων που ποτέ δεν περίμεναν όσοι θεωρούσαν ότι είναι εύκολο να τον βάλουν στο τσεπάκι -με αντάλλαγμα την μιντιακή υποστήριξη.

Από εδώ και πέρα απομένει στους άλλους παίκτες της ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που διαμορφώνει και να εδραιώσουν τη νέα περίοδο της προοδευτικής διακυβέρνησης. Ο ίδιος πάντως δείχνει ότι, πλέον, τόχει…