Του Τάκη Ψαρίδη
Και όμως δεν είναι παραλογισμός ότι κλείνουν τα πάντα εκτός από τις εκκλησίες! Εκτός δηλαδή από τους χώρους όπου επωάζεται ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την υγεία μας. Ότι κλείνουν ακόμα και οι παραλίες και τα χιονοδρομικά κέντρα όπου μπορεί κανείς να αναπνεύσει καθαρό αέρα, αλλά όχι και οι εκκλησίες.
Λένε πολλοί ότι η χώρα έφτασε στο αποκορύφωμα του παραλογισμού και της παραφροσύνης. Και όμως δεν πρόκειται ούτε για παραλογισμό ούτε για παραφροσύνη να κλείνουν οι παραλίες λες και είναι Αύγουστος και να μην κλείνουν οι εκκλησίες. Έχουμε να κάνουμε με έναν καθαρό ορθολογισμό του συμφέροντος. Απλώς η «σεπτή» ιεραρχία μας δεν αντέχει να κλονιστεί η δουλειά της και η εξουσία της, η δε κυβέρνηση δεν αντέχει να χάσει τις ψήφους των πιστών σε αυτήν.
Στην πραγματικότητα δηλαδή -και επειδή πρόκειται για την δημόσια υγεία, την υγεία όλων μας, η χώρα έφτασε στο αποκορύφωμα της πιο ασυνείδητης κοινωνικά, της πιο ανεύθυνης και χυδαίας υλιστικής στάσης από αυτούς που υποτίθεται ότι προτάσσουν απέναντι στην χυδαιότητα της ύλης την υπερβατικότητα της πίστης.
Αυτή η κοινωνική ασυνειδησία και υλιστική χυδαιότητα δικαιολογείται πώς δήθεν υποκύπτει αναγκαστικά σε μια κυρίαρχη άποψη. Ότι δήθεν η κοινωνία δεν είναι ώριμη να απεγκλωβιστεί από την εκκλησιαστική ιεραρχία. Αυτό βεβαίως είναι μια κυρίαρχη φενάκη, ένα ψέμα, διότι στην πραγματικότητα ο φόβος που υποκρύπτεται είναι ότι η σύγκρουση με την εκκλησία σημαίνει και απώλεια ψήφων.
Και όμως και αυτός ο φόβος της απώλειας ψήφων είναι εντελώς λάθος. Πρόκειται για έναν φόβο στον οποίο υπέπεσε και ο Σύριζα κατά την κυβερνητική του θητεία και αυτό δεν θα του συγχωρεθεί όσες τρόικες και αν όντως είχε στο κεφάλι του. Ας το πούμε λοιπόν καθαρά. Σε κάθε σύγκρουση με την εκκλησιαστική εξουσία δεν κερδίζει πάντα η εκκλησία διαφορετικά θα είμασταν ακόμα στον μεσαίωνα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το θέμα των ταυτοτήτων επί κυβερνήσεως Σημίτη. Η σύγκρουση ήταν οξύτατη. Η πρώτη φορά που η εκκλησία έφερε τα λάβαρα της επανάστασης από την Αγία Λαύρα και τα κατέβασε στους δρόμους και στο σύνταγμα υπό την ηγεσία του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Και όμως ο νόμος για τις ταυτότητες πέρασε, όχι φυσικά γιατί ο Σημίτης ήταν πιο αριστερός, αυτό είναι τουλάχιστον αστείο. Πέρασε γιατί είχε το σύνολο των κυρίαρχων ΜΜΕ με το μέρος του, τηλεοράσεις και μεγάλες εφημερίδες και γιαυτό η «ανώριμη» κοινωνία το δέχτηκε μια χαρά.
Δεν είναι ανώριμη λοιπόν η κοινωνία και μακάρι κάποτε να το καταλάβουν αυτό και οι υπερώριμες αριστερές εξουσίες. Απλώς τα μίντια είναι εκείνα που διαμορφώνουν την κοινωνία και το ίδιο ακριβώς κάνουν και τώρα που, παρά την πραγματικά ασύμμετρη απειλή του κορωνοϊού, δεν τολμούν ούτε καν να σχολιάσουν την απόφαση του κου Μητσοτάκη να μην κλείσει και τις εκκλησίες και το φαιδρό επικοινωνιακό σόου του να λέει ότι «πήγα μόνος μου στην εκκλησία για να ανάψω ένα κεράκι».-