Τάκης Θεοδωρικάκος: Ανατριχίλα

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Την «επανάληψη του Δεκέμβρη του 2008», που αποδίδει ως πρόθεση στον Τσίπρα, προκαλούν τα κουμπούρια των υπαλλήλων του, όχι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος.

Το βίντεο μιλούσε εκκωφαντικά: στην είσοδο του δικαστικού μεγάρου Θεσσαλονίκης, τέσσερις ένστολοι των Ειδικών Δυνάμεων της Αστυνομίας σέρνουν έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο. Σκηνή από αμερικανικά επίκαιρα…

Ήταν η δεύτερη πράξη στην ελληνική παρωδία του «Επιθεωρητή Κάλαχαν» -ή αλλιώς «βρόμικου Χάρυ»- με το δόγμα: «πρώτα πυροβολώ και μετά ρωτάω».

Ο υφιστάμενος τη βίας της «σύλληψης», ήταν ο πατέρας του 16χρονου Κώστα και εκείνη την ώρα δεν ήξερε αν το παιδί του ζει.

– «Ο γιος μου κινδυνεύει, θα πάρετε εμένα;», εκλιπαρούσε, συρόμενος από τους παλικαράδες της «Προστασίας του Πολίτη».

Ο μόνος που δεν είδε το περιστατικό -για να ζητήσει και δώσει εξηγήσεις- ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος των ενστόλων: πάλι ο Τάκης Θεοδωρικάκος αντέδρασε ως υπουργός Προστασίας της Αστυνομίας και όχι του Πολίτη.

Μετά από τρεις μέρες σιωπής, μίλησε για «τραγικό συμβάν» που «οδήγησε στον βαρύτατο τραυματισμό του 16χρονου».

Το «συμβάν» οδήγησε; Όχι το υπότροπο υπηρεσιακό όπλο; Αγνοεί πώς και από ποιον προήλθε ο τραυματισμός;

Ξέρει όμως το τροπάριο: «Διερευνάται από τη Δικαιοσύνη… ας το σεβαστούν όλοι».

Ο ίδιος δεν σέβεται το παιδί που χαροπαλεύει και τον πατέρα του, ως πολίτες με δικαιώματα, ώστε να τους δώσει εξηγήσεις και να συνδράμει τη Δικαιοσύνη – αντί να την εκλαμβάνει ως «φύλο συκής».

Όπως έκανε και πέρυσι με τους αστυνομικούς που αφαίρεσαν σε καταδίωξη τη ζωή ενός άλλου νεαρού…

Ο υπουργός δεν είναι συνδικαλιστικός εκπρόσωπος της Αστυνομίας. Τη διοικεί, δεν την καλύπτει.

Πόσες φορές ως τώρα αποδοκίμασε την αστυνομική παραβατικότητα; Τι έγινε η τοποθέτηση του Νίκου Αλιβιζάτου ως Συνηγόρου του Πολίτη για την αστυνομική βία;

Αντί να καταδικάσει τις αστυνομικές εκτροπές, πρώτα μίλησε για το 600άρι -που θα πάρουν και οι πιστολέρος του- και μετά καταδίκασε, ανοίκεια, τον Αλέξη Τσίπρα.

Στην εύλογη κριτική της αντιπολίτευσης, βρήκε «ακραία ρητορική λαϊκισμού και μίσους απέναντι συλλήβδην στην Αστυνομία, αλλά και την Κυβέρνηση».

Και καλά στην κυβέρνηση. Αλλά γιατί ο Τσίπρας να «μισεί» την Αστυνομία, στην οποία επί των ημερών του είχε επικεφαλής άνθρωπο του Μητσοτάκη;

Την «επανάληψη του Δεκέμβρη του 2008», που αποδίδει ως πρόθεση στον Τσίπρα, προκαλούν τα κουμπούρια των υπάλληλων του, όχι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος.

«Στηρίζει την Ελληνική Αστυνομία στην άσκηση των καθηκόντων της» – ακόμη και όταν οι αστυνομικοί πυροβολούν παιδιά;

Με την εμπειρία που απέκτησε στη διαδρομή Περισσός-Λαλιώτης, Καλογρίτσας-Μητσοτάκης, δεν προβληματίζεται καν με τον ισχυρισμό του αστυνομικού ότι πυροβόλησε «προς τα κάτω, στοχεύοντας στα λάστιχα του αυτοκινήτου»;

Με Αστυνομία που σημαδεύει λάστιχα και πετυχαίνει κεφάλια, προστατεύει τους πολίτες;

Ανατριχιαστικό… Ο παλιός Θεοδωρικάκος -της ΚΝΕ- είδε τον καινούριο και τρόμαξε…

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR