Του Γ. Λακόπουλου
Απίστευτο: Γραφείο υπουργού ζητούσε τα ονόματα των εργαζόμενων που πήραν μέρος σε πρόσφατη νόμιμη απεργία του υπουργείου. Ονομαστικά στοιχεία απεργών στην πολιτική ηγεσία! Όλοι θυμούνται πότε συνέβαιναν αυτά.
Δεν θα μπορούσαν να ξανασυμβούν αν δεν υπήρχε η Λίνα Μενδώνη. Τα σωματεία του υπουργείου Πολιτισμού κατήγγειλαν ότι παραβίασε το νόμο για εκφοβισμό. Πρόσθεσε έτσι ένα ακόμη αρνητικό κομμάτι στο παζλ της διαρκούς διολίσθησής της και σε πεδία πέρα από την αποτυχία, στα οποία διαπρέπει.
Ήδη κατέχει ρεκόρ χαρακτηρισμών σε βάρος της, από ΜΜΕ, εργαζομένους, καλλιτέχνες, ανθρώπους της πολιτικής: ανάγωγη, άσχετη, αλαζονική, θρασύτατη, απεργοσπάστρια, προκλητική, πρόσωπο που συγκαλύπτει σκάνδαλα. Κι ότι συνέβαλε στον «διεθνή εξευτελισμό της ελληνικής αρχαιολογίας» όταν έκανε η γλάστρα του Σαμαρά στην Αμφίπολη-που θα έβρισκαν τον τάφο του Μεγαλέξανδρου.
Σ’ αυτά προστέθηκε και το ότι ψεύδεται. Το κατήγγειλαν τα σωματεία του υπουργείου και την κρέμασε στη Βουλή στα μανταλάκια ο βουλευτής Κρίτων Αρσένης.
Εκεί αναγκάσθηκε να ομολογήσει και το προτελευταίο της κατόρθωμα: μια εβδομάδα πριν από την εκδίκαση των προσφυγών εναντίον της δικής της απόφασης για απόσπαση των αρχαιοτήτων του σταθμού Βενιζέλου στο μετρό Θεσσαλονίκης επισκέφθηκε την πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Όταν έγινε βούκινο το πλάσαρε ως «απόλυτη διαφάνεια» και «θεσμική ευθύνη» – που δεν είχε ως στόχο τον επηρεασμό της κρίσης του δικαστηρίου επί του θέματος. Είχε πάει για να ανταλλάξουν απόψεις για τον βαθμό επιρροής του ηθοποιού Μαρκουλάκη στον Μητσοτάκη.
Ο Γιάννης Μπουτάρης την είχε ήδη ξεμπροστιάσει: “Απροκάλυπτη, προκλητική και προσβλητική παρέμβαση”.
Η Μενδώνη εκπροσωπεί διαχρονικά ένα σκληρό κομματικό σύστημα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στο υπουργείο Πολιτισμού- με υψηλούς βαθμός προσαρμογής σε κάθε πολιτική κατάσταση και ιδεολογία.
Το βιογραφικό της περιγράφει μια στυγνή μανδαρίνο παντός καιρού: γενική γραμματέας του υπουργείου με εφτά διαφορετικούς υπουργούς.
Κούμπωνε και με τον Τασούλα ή τον Παναγιωτόπουλο και με τον Βενιζέλο ή τον Γερουλάνο. Χωρίς ιδεολογία αρχές όλα γίνονται.
Το βράδυ των εκλογών κρατούσε το χέρι της Φώφης Γεννηματά στο Κινάλ. Την επομένη διορίσθηκε υπουργός του Μητσοτάκη. Την διέγραψαν απαξιωτικά, ως κατεψυγμένη υπουργό.
Άσχετη με τον χώρο της τέχνης επιχειρεί να διοικήσει δια της πυγμής και των προπηλακισμών. Αντί να προσφέρει υπηρεσία στους καλλιτέχνες άνοιξε μέτωπα μαζί τους για τα πνευματικά δικαιώματα και τους καταδίκασε στην ανέχεια επί κορονοϊού. Όταν ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες εναντίον της, πήγε να τους στιγματίσει: «Κινούνται στο χώρο της μαύρης οικονομίας».
Ο σεμνός Σταύρος Ξαρχάκος, μεγαθήριο του ελληνικού πολιτισμού- την έκλεισε το κουτί της με τη φράση: “Η κυρία διακατέχεται από βλαπτική έπαρση». Μόνο;
Όταν ο Πάνος Λουκάκος της έστειλε την παραίτησή του του από το Κέντρο Κινηματογράφου του απάντησε ιταμά: «Μόλις έλαβα την επιστολή σας. Η παραίτησή σας γίνεται άμεσα δεκτή».
Την παρέλαβε η Έλενα Ακρίτα: «Σε αυτό το στιλ να απαντάτε στους οικείους σας. Να μάθετε το ευχαριστώ, το παρακαλώ, να μάθετε να κόβετε το πορτοκάλι, να μάθετε τρόπους».
Ποιους τρόπους; «Όχι μαγκιές σε μένα!»… απάντησε σε αρχαιολόγο. «Με ένα ιδιόρρυθμο μείγμα γαλατικής ευγένειας και υπερχειλίζουσας τεστοστερόνης» είπε ο ίδιος. Μαγκιές στη μάγκισα;
Με την τελευταία πράξη φακελώματος των εργαζομένων- ενώ οι καλλιτέχνες συλλέγουν υπογραφές εναντίον της – η Μενδώνη αναδεικνύεται αρνητικό πρότυπο δημοσίου προσώπου- ακόμη και με τα μέτρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Αν κάποια στιγμή χρειαστούν μοντέλο για το άγαλμα της σημερινής κυβέρνησης θα κερδίσει την Κεραμέως με άνεση. Ειδικά στην πόζα με τη γκριμάτσα για τον Ξαρχάκο.
