Του Νίκου Λακόπουλου
Μετά το σοκ η κυβέρνηση που εξαφανίστηκε για λίγο πίσω από τις φλόγες εμφανίστηκε με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να ζητά συγγνώμη -αν έγιναν “τυχόν αστοχίες” και πακέτα με ευρώ με τα οποία επιδιώκει μια φυγή εμπρός βλέποντας μάλλον την καταστροφή ως ευκαιρία όπως την πανδημία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βλέποντας πως η εθνική τραγωδία δεν απειλεί τον ίδιο, αλλά όλο το πολιτικό σύστημα, ζητά διακομματική συναίνεση την οποία όμως είχε όταν αντί για ένα εθνικό σχέδιο όχι μόνο για την κλιματική αλλαγή που ανακάλυψε τώρα, αλλά για την αναδιοργάνωση του κράτους επέβαλε ένα “επιτελικό κράτος” την προσωπική του δηλαδή κυριαρχία στη νομή της εξουσίας και την διανομή των κοινοτικών πόρων.
Έτσι δεν βρήκε αρκετούς πόρους για να προλάβει την καταστροφή που ερχόταν -και είχε μάλιστα προσδιοριστεί με χάρτες του Εθνικού Αστεροσκοπείου σε ό,τι αφορά και τον χώρο και τον χρόνο. Αντί για πυροσβέστες προσέλαβε αστυνομικούς που βλέπουμε τώρα να διασχίζουν τα δάση φωνάζοντας “Εκκενώστε”.
Όταν για τις φωτιές φωνάζουμε την …Αστυνομία
Είναι εντυπωσιακό πως αυτή η κυβέρνηση για όλα τα προβλήματα από την εγκληματικότητα ως το μεταναστευτικό, από τα πανεπιστήμια ως την Οικονομία -που κινδυνεύει από τα εργατικά δικαιώματα, τις απεργίες και τις διαδηλώσεις, από τις καταλήψεις ως την πυρόσβεση πάντα φωνάζει την …Αστυνομία.
Το σχέδιο Μητσοτάκη υπήρχε, αλλά μάλλον ήταν για να αντιμετωπίσει την τραγωδία στο …Μάτι -να μην υπάρξουν νεκροί- κι έτσι όταν η καταστροφή άρχισε από μια φωτιά που είχε σβηστεί (!) και ο Χρυσοχοϊδης πανηγύριζε για τον “υποδειγματικό τρόπο” που λειτούργησε ο κρατικός μηχανισμός, ο οποίος παρέλυσε μπροστά στο φόβο πως η φωτιά που περνούσε την Εθνική Οδό δεν απειλούσε πια κανένα νέο Μάτι, αλλά ολόκληρη την πρωτεύουσα που έγλειφαν οι φλόγες.
Το ότι μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις φωτιές με το Λιμενικό και την Αστυνομία θα μεταφέρεται στα πέρατα του κόσμου από τους πυροσβέστες που ήρθαν να βοηθήσουν από μια έκρηξη αλληλεγγύης από 22 χώρες.
Πολύ συχνά ήταν οι ρεπόρτερ που έκαναν εκκλήσεις για πυροσβεστική βοήθεια -αν δεν έπαιρναν οι ίδιοι την μάνικα μαζί με τους χιλιάδες εθελοντές και κατοίκους που έσωσαν πολλά χωριά επειδή αρνήθηκαν να εφαρμόσουν το κυβερνητικό σχέδιο και να “εκκενώσουν”.
Το δόγμα “πρώτα η ανθρώπινη ζωή” -αφού “το δάσος ξαναγίνεται” ήταν η αποκάλυψη πως υπήρχε κάποιο σχέδιο, αλλά για άλλη πυρκαγιά και όχι για τόσες πολλές που αντί να αντιμετωπίζονται σε τοπικό επίπεδο από ένα ανύπαρκτο σχέδιο έπρεπε να αντιμετωπισθούν από ένα κέντρο εναέριων μέσων που όμως -όπως διαπίστωσε ο Στρατηγός Μητσοτάκης- “δεν μπορούν τα αεροπλάνα να βρίσκονται σε δυο σημεία”!
Έτσι κάποιος συντονιστής αποφάσισε να σώσει την Αρχαία Ολυμπία -που είχε μέσο την Μενδώνη- και τις στολές των βασιλέων στο Τατόι, παρά την Εύβοια που ήταν μακριά, επιπλέον όπως διαπιστώθηκε επί τόπου για πρώτη φορά τα αεροπλάνα δεν μπορούσαν να πετάνε με καπνούς και μεγάλες θερμοκρασίες και δεν ήταν τελικά 74 όπως έλεγε ο Σκέρτσος, αλλά 20 διαθέσιμα -όπως είπε με τρόπο μελοδραματικό ο -πυροβολημένος μαχητής την ώρα της μάχης- Χαρδαλιάς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δύσκολα θα βρει εξιλαστήρια θύματα γιατί συντόνιζε ο ίδιος και ετοίμαζε όπως φάνηκε από την περιοδεία του στην Αρχαία Ολυμπία πριν εξαφανισθεί θριαμβευτική εμφάνιση για τη νέα του επιτυχία, όταν κατάλαβε πως δεν ήταν οι άνεμοι που έφερναν την καταστροφή, αλλά το ίδιο το επιτελικό του κράτος.
Τα δέντρα που δεν ήταν… σωστά έφταιγαν
Κι όμως τα στοιχεία του Σκέρτσου και μετά την καταστροφή ήταν σωστά -κι έχουμε περισσότερες πυροσβέστες από άλλες χώρες. Επιπλέον -όπως είπε ο Μητσοτάκης στο διάγγελμά του- τα δέντρα δεν ήταν …σωστά -και η φωτιά είναι μια ευκαιρία για αναδασώσεις.
Η κυβέρνηση βλέπει και μετά την καταστροφή την ….θετική πλευρά της ζωής και ο Κυριάκος Μητσοτάκης -ο βασικός υπεύθυνος- με την συγγνώμη του για αστοχίες άλλων που δεν κι αυτές σίγουρες παρότι κάηκε η μισή Ελλάδα, όταν λέει “θα αποδοθούν ευθύνες” εννοεί πως όχι σ΄αυτόν κι ότι θα αποδοθούν από τον… ίδιο.
Μοιάζει να ανεβαίνει στην έδρα ο κατηγορούμενος για να απονείμει δικαιοσύνη, την ώρα που ο Εισαγγελέας Αρείου Πάγου στρέφει αλλού τις έρευνες αναζητώντας μια εγκληματική οργάνωση κι όχι κυβερνητικές ευθύνες.
Ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής είχε πει μέσα στις φωτιές το περίφημο “ευχαριστώ τους πολιτικούς ηγέτες για τον συντονισμό” (!) κι έθεσε εαυτόν εκτός κάδρου: εσείς συντονίζατε, εσείς να αναλάβετε την ευθύνη.
Ο Χαρδαλιάς απολογήθηκε με δάκρυα και ο Χρυσοχοϊδης επανεμφανίσθηκε μάλλον ως ….υπουργός Τουρισμού που υποδεχόταν μέλη της κυβέρνησης της Σερβίας. Ποιος μένει;
Mάλλον όταν πρόκειται για μια εθνική τραγωδία και βλάβη πολλών δισ. που υπέστησαν δεκάδες χιλιάδες πολίτες δεν αρκεί η μισή συγγνώμη. Και το πρόβλημα δεν είναι μια παραίτηση, αλλά αν υπήρξε ένα έγκλημα -κάτι περισσότερο από “τυχόν αστοχίες”- αν θα βρεθεί ο ένοχος και θα του αποδοθούν ευθύνες ή αν θα τις απονείμει ο ίδιος.
To “επιτελικό κράτος” κάηκε στο Αγριοβότανο. Αυτό που κρίνεται πια είναι η λειτουργία των θεσμών, η έννοια της πολιτικής ευθύνης και ο ρόλος της δικαιοσύνης -αν δηλαδή μια κυβέρνηση ελέγχεται ή είναι αυτή που ελέγχει και λογαριασμό δεν δίνει.
Μαζί με την ίδια την δημοκρατία τελικά στο Αγριοβότανο κρίνονται οι θεσμοί, ο ρόλος της δικαιοσύνης και η σχέση κυβέρνησης και κράτους. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη το αγκάλιασε τόσο πολύ που το έπνιξε, γιατί ήταν δικό της. Κανείς δεν θα μπορέσει να της το πάρει μαζί με την δόξα του Χρυσοχοΐδη στην ολόμαυρη ράχη.