Του Ιωάννη Δαμίγου
Δεν το περίμενες ε; Δεν μπορούσες να το φανταστείς; Δεν τους είχες τόσο “ικανούς”; Και όμως, είναι ικανοί και για χειρότερα, όσο έχουν ακόμα χρόνο τόσο θα ξετυλίγουν τις κρυμμένες πτυχές της φρίκης, που αγνοούσες. Της προικισμένης αναλγησίας που κατέχουν, κάτω από την ξεδιάντροπη αριστεία, της ασυδοσίας που διαθέτουν, κάτω από την προκλητική ανεμελιά, της απληστίας που υπηρετούν, πίσω από τα νυχτερινά νομοσχέδια, της απέχθειας που συντηρούν για την Δημοκρατία, μέσα από την κακοποίηση υπολειτουργίας του κοινοβουλίου. Της ειρωνείας που σπαταλούν, πίσω από την μικροπρεπή συμπεριφορά κακομαθημένου γόνου και την πλήρη αδυναμία αντιμετώπισης του σοβαρού, μετατρεπόμενο σε γελοίο και λεπτομέρεια.
Η αποτυχία σε όλους τους τομείς, από την αμέσως επόμενη ημέρα που ανέλαβε την κυβέρνηση της χώρας, μοιάζει με τις κορίνες του μπόουλινγκ, που κτυπά η μία την άλλη σε θορυβώδη πτώση. Οικονομία; Πανδημία; Παιδεία; Εργασία; Λουκέτα; Άνοδο τιμών σε είδη κατανάλωσης; Αύξηση τιμής στο ρεύμα; Αύξηση τιμής της βενζίνης; Βάναυση επίθεση στην τσέπη του πολίτη, ληστεία με βιασμό κάτι και εγκατάλειψη του θύματος στο πεζοδρόμιο.
Το τελευταίο μεγαλειώδες επίτευγμα, περί επιτεύγματος πρόκειται, η πυρπόληση των πολύτιμων δασών μας, σε όλη την επικράτεια και επιτυχής και συνεχής καύση τους, με άπνοια επί εβδομάδας. Με το πυροσβεστικό ταλαίπωρο σώμα (από την …ηγεσία του) να περιφέρεται χωρίς πυξίδα, με τους εξουθενωμένους εθελοντές να τρέχουν πάνω κάτω, με την αστυνομία (!) να μπερδεύεται και να μπερδεύει τους πυρόπληκτους με διαδηλωτές και με τα εναέρια μέσα(;) να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται σαν Α.Τ.Ι.Α, κατά το δοκούν.
Μια κακοστημένη επιχείρηση φρίκης, που είναι δύσκολο να επιτύχεις στο 100% και όμως συνέβη. Πλήρη επιτυχία της…. αποτυχίας. Χωρίς μποφόρ, που αν υπήρχαν και αυτά μάλλον θα κινδύνευε και το Μαξίμου. Ένας θρασύς να σου παρουσιάζει νούμερα εναέριων μέσων, εν αχρηστία και ένας αρχηγός πυροσβεστικής που κοιτούσε την Γιαδικιάρογλου και δεν αντιλήφθηκε την…. Εύβοια!!!Όλη αυτή η τεράστια καταστροφή, που δεν έχει γίνει αντιληπτό το μέγεθός της ακόμα, ελέω ΜΜΕ, έχει ταυτότητα, όνομα, επίθετο και υπογραφή: Πρωθυπουργός και επιτελείς. Τελεία.
Και ξανά διάγγελμα, και ξανά το σοκολατί χρώμα, όχι το μουτζουρωμένο από την κάπνα, σε πρώτο ενικό, εγώ κα οι συνεχείς επιτυχίες μου, λυπάμαι για την αναστάτωση (!!!) των πυρόπληκτων, σε τυχόν (!) αποτυχίες θα αποδοθούν ευθύνες, τα εναέρια μέσα επιχειρούσαν αλλού (;), εγώ ενέκρινα κάποια εκατομμύρια, θα χτίσω ότι γκρεμίστηκε (όχι ότι κάηκε). Συμβάλουν και άλλες χώρες (!) την έβδομη ημέρα και το κερασάκι της τούρτας, κατά την προσφιλή του συνήθεια, πως θα αναλάβουν ιδρύματα (να τα) και επιχειρήσεις (να τες) για την αποκατάσταση και τα σωστά (!!!) δένδρα, αυτή τη φορά, γιατί τόσα χρόνια είχαμε τα λάθος (ωιμέ). Η συγνώμη που ξεστόμισε, μετά από πολλές πρόβες, άστοχη γιατί δεν είχε συγκεκριμένο αντικείμενο, ήταν μια συγνώμη χάριν ποιητικής αδείας.
Αμετανόητος και σωστά, εφόσον έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας αυτό που ανέλαβε εξ αρχής. Θα μας “αναστατώσει” και με επόμενα γεγονότα, μιας και αντέξαμε μια τέτοια καταστροφή που θα αποτιμηθεί σε χρόνια, αλλά και με άμεσα αποτελέσματα, που τέλος δεν θα έχουν. Ήταν και αυτό ένα από τα πειράματα ανοχής και αντοχής με μετρούμενα αποτελέσματα, προς επιτυχία των επομένων. Προς το παρόν αναλύουν τα αποτελέσματα της πρώτης εσωτερικής μετανάστευσης, με πολύ ενθαρρυντικά για το μέλλον στοιχεία, πλην της λεπτομέρειας του λάθους, ως προς το εισιτήριο του πλοίου διάσωσης που πλήρωσαν οι μετανάστες. Δεν συνάντησαν την αναμενόμενη αντίσταση του πλήθους (γι’ αυτό και η έντονη παρουσία της αστυνομίας) και έτσι περιχαρείς ετοιμάζονται για το επόμενο “κόλπο”. Μη ξεχνάμε το σλόγκαν που χρησιμοποίησε: όλοι μαζί, ενωμένοι, μπορούμε και λοιπά και λοιπά. Καημένε… καμένε, δεν πρόσεχες και ούτε θα προσέξεις, πολύ φοβάμαι.