Του Κώστα Πρώιμου
Αλήθεια, ξέρετε τι σημαίνει να ξυπνάς χαράματα κάθε μέρα, ειδικά αυτή την εποχή μέσα στο αγιάζι, για να δουλέψεις σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας, φερειπείν σε μια υπεραγορά σκληρό δωδεκάωρο για 500 -600 ευρώ μηνιαίως; και αντ’ αυτού, να παρακαλάς τους διευθυντάδες της ΔΕΗ να σου επανακαθορίσουν τις δόσεις του ηλεκτρικού στο σπιτάκι σου επειδή είσαι νομοτελειακά καταδικασμένος να χάνεις τη ρύθμιση;
Να ντρέπεσαι να πατήσεις έξω από το φούρνο της γειτονιάς σου γιατί αδυνατείς μέσα σου να αναμετρηθείς στα ίσα με την κατάντια που θα σου την υπενθυμίσει ο τρελαμένος από τα φέσια φούρναρης; Και από την άλλη, μέχρι που και να υποχρεώνεσαι στον καθένα αν είσαι χωρισμένη μάνα, για να στείλεις έστω και ένα στοιχειώδες ποσό στον μονάκριβό σου, που δε θα χει ο έρμος ούτε καφέ να πιει, αν και υπηρετεί την πατρίδα και το έθνος στο “πυρ το εξώτερον,” διότι απλούστατα δεν είχε μπάρμπα στη Κορώνη, να το βολέψει το παιδί, κοντά στο σπίτι του..
Ένα έθνος που, ουκ ολίγες φορές έχει αποδείξει με το χειρότερο τρόπο και με ολέθριες επιπτώσεις τα τελευταία διακόσια χρόνια, πως στήθηκε σε σαθρά θεμέλια, εμποτίστηκε με ψεύτικα ιδανικά και γαλουχήθηκε από τους συνεχιστές του με αλλοτριωμένες αξίες…
Δεν έχει σημασία σε ποια χώρα έτυχε να γεννηθεί η σκληρά δοκιμαζόμενη μάνα, τι και αν είναι Γκρέκα τι και αν είναι Τούρκα… Το μείζον ζήτημα είναι αν αξίζει πραγματικά για τους σημερινούς Ταγούς και τα ιδανικά που διακινούν τεχνηέντως και πρεσβεύουν αλόγιστα, οι δυο λεβέντες σύμφωνα με το λαϊκό άσμα να..βρεθούν στο χώμα…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ