Του Ιωάννη Δαμίγου
Με το που διάβασα την άρρωστη ιστορία, σχημάτισα τον παρακάτω παραλληλισμό. Ο ψυχασθενής δελεάζει το γατί με μεζέ, που αθώα πλησιάζει να τον γευτεί προσφερόμενο και δέχεται το σαδιστικό και ύπουλο κτύπημα από το μπουκάλι μπύρας του μερακλή, κατακέφαλα στο δόξα πατρί.
Όπου ψυχασθενής, ο μισθοφόρος φιλοχρήματος και όπου γατάκι με το ζωώδες ένστικτο για την δελεαστική τροφή χωρίς κρίση, ο λαός. Εξοικειωμένο σε συναναστροφή με ανθρώπους ξεθάρρεψε το καψερό, όπως ακριβώς ο άδολος και συνάμα ανόητος ψηφοφόρος.
Έβγαλε, νόμισε, την εβδομάδα με τα pass, ψήφισε και για άλλα, πάλι χωρίς κρίση, αδιάφορος ή με εγκληματική άγνοια και επιπόλαια φερόμενος για τα άμεσα επιβαλλόμενα μέτρα λιτότητας της Ε.Ε. Ίδια απλοϊκή ζωώδης σκέψη δηλαδή με το γατί.Έτσι λοιπόν μετά το δέλεαρ των pass και των άπειρων αλλά επιτυχημένων ψεμάτων, μετά το ποσοστό που του πρόσφερε ο “δύστυχος” και “ταλαιπωρημένος” λαός και με αυτό που θα λάβει στην συνέχεια, αναμένεται το θρασύ τελειωτικό κτύπημα στο κεφάλι που θα επιφέρει μόνιμη αφασία στα ζωντανά της φάρμας. Τόσο εύκολα και απλά, σαν ένα μπουκάλι μπύρας στοχεύοντας κατακέφαλα.
Δυστυχώς αυτό δείχνουν οι μετρήσεις, το ένστικτο επιβίωσης όπως, δείχνει όχι μόνο να επικρατεί αλλά και να μειώνει τα ποσοστά των προοδευτικών δυνάμεων κατά τον προσφιλή χαρακτηριζόμενο αυτοπροσδιορισμό. Οι ακροδεξιοί σχηματισμοί μοδός, πληθαίνουν και απειλούν με είσοδο στο κοινοβούλιο, αλλάζοντας πολύ πιθανόν τα μπουκάλια με άλλα ενδεικνυόμενα σοβαρότερου αποτελέσματος εργαλεία κτυπήματος.
Το αδιευκρίνιστο πολιτικά σύνολο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αξιοπερίεργα και ανεξήγητα παραμένει σε ίδια αν όχι χειρότερη κατάσταση, προξενώντας αρνητική έκπληξη. Ίσως το τελικό σοκ να προκαλέσει μετέπειτα ραγδαίες αντιδράσεις και εξελίξεις, εκτός χρόνου και κούρσας όμως.
Το μέλλον φαντάζει άγριο και επικίνδυνο για το γατάκι που θα αναζητά μεζέ παγίδα, καθώς οι μαύροι αρουραίοι θα κρατούν δίκοπα μαχαίρια αν μη τι άλλο θορυβώδες και πιο αποτελεσματικό. Το γατάκι θα πάρει την θέση του μεζέ. Συμβαίνει και στις καλύτερες ευρωπαϊκές δημοκρατίες ήδη. Απλώς εμείς θα είμαστε πολύ χειρότεροι ακόμη και σε αυτό. Το έχουμε.