Το “γατάκι” που του “κουνάνε αποφάγια” είσαι εσύ ρε!

Toυ Κώστα Πρώιμου

Συνέντευξη στον Κώστα Πρώιμο
Του Κώστα Πρώιμου

Είναι αυτοί που κερδίζουν πάντα τις εντυπώσεις με τις πομπώδεις φανφάρες τους. Ομιλούν μονίμως προσωποκεντρικά και αν δεν τους γνωρίζεις πραγματικά και φυσικά δεν διαθέτεις μια βασική πείρα στης ζωής τα δρώμενα, νομίζεις ότι συνδαιτυμόνα έχεις τον επόμενο Τέσλα ή κάποιον ανερχόμενο Επαναστάτη.

Οι πιο υποψιασμένοι από δαύτους έχουν ξεπατικώσει και τέσσερις – πέντε τίτλους βιβλίων για να αποδείξουν την “μορφωσάρα” που τους ταλανίζει, ο πιο εύκολος τρόπος όμως για να τους εντοπίσεις είναι το γεγονός πως συνήθως χρησιμοποιούν αποφθέγματα μεγάλων Ανδρών για κάνουν τη διαφορά είτε για να πείσουν το… έτσι και αλλιώς εύπιστο ακροατήριο, είτε πρόκειται για την προσωπική τους σχέση την οποία έχουν μουρλάνει στο παραμύθι, είτε για μια παρέα μικροαστικών συνήθως καταβολών ανεξάρτητα από την τρέχουσα και τυχαία οικονομική κατάσταση στην οποία ευρίσκονται.

Στην ψαροταβέρνα προσωπικότητες με τα άνωθεν χαρακτηριστικά διασκέδαζαν δελεάζοντας ένα έρημο γατί που προσπαθούσε να επιβιώσει με τα αποφάγια τους και κατέληγε κλωτσηδόν στη θάλασσα από κάτω. Πόσο ελεεινός μπορεί να γίνει κάποιος για να ικανοποιήσει τι; Τι ήθελε αυτή η χαρούμενη παρέα να αποδείξει σαδομαζοχίζοντας ένα απόλυτα ανυπεράσπιστο γατάκι; Συμπλέγματα κατωτερότητας που μετασχηματίστηκαν σε αντίστοιχα ανωτερότητας φυσικά με αντίπαλο ένα ζωάκι γιατί μόνο σε αυτό μπορεί να ορθώσει ανάστημα ένας γεννημένος δουλοπάροικος.

Είναι οι ίδιοι που βρίζουν το πολιτικό σύστημα, δηλώνουν απολιτίκ και το παίζουν παντογνώστες ακόμη και στην Γεωπολιτική, αλλά στην πραγματικότητα ξέρουν με κάθε λεπτομέρεια μέχρι και τι τρώει ο γκόμενος της τάδε τηλεπερσόνας ενώ δεν γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των Ελλήνων Βουλευτών. Θα ήταν εν μέρει δικαίωμά τους τα ανωτέρω, όμως φίλε μου όταν στριμώχνεσαι στο πολιτικό γραφείο του δείνα και τον περιμένεις ξεροσταλιάζοντας κάνα δίωρο να εμφανιστεί μπας και σε βολέψει σε καμιά θεσούλα να πατάς σφραγίδες όλη μέρα για να την βγάλεις, τότε εκ των πραγμάτων κλωτσάς γατάκια και λιώνεις βατραχάκια, εκεί σου βγαίνει συνήθως.

Τράβα στην λιμνούλα και κλώτσα και κανένα κροκόδειλο, προσπάθησε να το παίξεις μάγκας σε κανένα τιγράκη, βάλτα με πολιτικούς καρχαρίες σαν και αυτούς που σου ξεσκίζουν τα δικαιώματα ολημερίς, που σε γδύνουν κανονικά μέσω του ΑΦΜ σου, που εκμεταλλεύονται τη γυναίκα σου και υποτιμούν την οικογένειά σου καταπατώντας με τις αποφάσεις τους κάθε ίχνος αξιοπρεπούς διαβίωσης. Δεν σας είδα (μεγάλε) να ορθώνετε ποτέ ανάστημα στους Στάσσηδες, τους Μανιαδάκηδες και τους Χριστοφοράκους και ξέρεις γιατί; Διότι στην πραγματικότητα το φτωχό και ανυπεράσπιστο γατάκι που του κουνάνε “αποφάγια” και το ρίχνουν στη θάλασσα της κοινωνικής ξεφτίλας είσαι εσύ ρε…