Του Ηλία Κυριακάκη
Αντιγράφουμε από τις εφημερίδες: “Εικοσιτέσσερις ώρες μετά την επίσκεψη και ομιλία του κ. Τσίπρα στο Ίδρυμα Κλίντον στη Νέα Υόρκη η πρόεδρος του, κυρία Ντόνα Σαλάλα, υπέστη εγκεφαλικό και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο”.
Δεν συνδέουμε τα δυο γεγονότα ούτε πιστεύουμε ότι το εγκεφαλικό της κυρίας Σαλάλα οφείλεται στα Αγγλικά του κ. Τσίπρα ή στις γενικότητες με τις οποίες αντιμετώπισε αυτός τις θετικές “πάσες” του κ. Κλίντον, σχετικά με τις επενδύσεις στην Ελλάδα. Ούτε πιστεύουμε ότι έπαιξαν ρόλο στο εγκεφαλικό τα ίδια λάθη που έκανε με τον προκάτοχο του κ. Γιώργο Παπανδρέου εστιάζοντας στην αδάμαστη Ελληνική γραφειοκρατία και στην Κρατική διαφθορά. Αλλά δε μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς πως ένας Πρωθυπουργός που επισκέπτεται τη μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και στρατιωτική υπερδύναμη του Πλανήτη πρέπει να είναι σωστά προετοιμασμένος. Και θα έπρεπε τον λίγο πολύτιμο χρόνο που διέθετε εκεί να τον αφιερώνει σε συναντήσεις που θα βοηθήσουν τη Χώρα να βγει από την Κρίση και θα ισχυροποιήσουν τη διεθνή θέση της Ελλάδας. Αποφεύγοντας τις κοινωνικές επαφές με τον Κύπριο Πρόεδρο, που, δίπλα είναι, μπορεί να δει οποτεδήποτε, ή με τον κ. Μαδούρο τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, με την οποία ουδεμία σοβαρή πολιτική ή οικονομική σχέση έχουμε.
Στα θετικά της επίσκεψης ήταν οι συναντήσεις του με εκπροσώπους της Ομογένειας αλλά και μαζί τους μίλησε για τη θυματοποίηση της Ελλάδας και για την ανάγκη στήριξης της χωρίς να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο και δομημένο πλάνο για τομείς όπου θα μπορούσαν να γίνουν άμεσα επενδύσεις από αυτούς και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για το ενάμισι εκατομμύριο ανέργων της Χώρας.
Αν, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας δεν αποφασίσει πως είναι πρωθυπουργός και όχι ηγέτης της αντιπολίτευσης, αφού αυτός και η κυβέρνηση του μόνο, όπως αποφάσισε ο κυρίαρχος Λαός, μπορούν να λύσουν τα προβλήματα που ταλανίζουν τη Χώρα χρόνια τώρα κι αν δεν συνειδητοποιήσει πως οι εποχές του δεκαπενταμελούς, όπου πήγαινε με τα χέρια στην τσέπη και χωρίς ουδεμία προετοιμασία έχουν αλλάξει, δεν θα καταφέρει να “γυρίσει” την κατάσταση, ούτε θα μπορέσει να ελέγξει το αδηφάγο Δημόσιο, που φρενάρει την εκ φύσεως δημιουργική τάση των Ελλήνων.
Αλλά, δυστυχώς, η μέχρι σήμερα πολιτική και οι εξαγγελίες του δείχνουν πως κινείται σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση, αφού έχει ως μόνο στόχο την ολοκληρωτική διάλυση της μεσαίας τάξης και τη φτωχοποίηση όλων όσων έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αντέξει την κρίση των τελευταίων πέντε ετών. Ακολουθώντας τη γραμμή του Μαρξ, που πίστευε πως μόνο η πλήρης διάλυση του κοινωνικού ιστού μιας Χώρας, δίνει τη δυνατότητα στις αριστερές επαναστατικές δυνάμεις να κυριαρχήσουν και να την ελέγχουν στο διηνεκές.
