Το επίκαιρο μήνυμα για “Κάθαρση- Δημοκρατία- Αποκατάσταση”: Οι εκλογές, το καθεστώς και το κράτος δικαίου στην Ελλάδα

Του Νίκου Λακόπουλου

Με την διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖ- ΠΣ να βρίσκεται στα όρια του στατιστικού λάθους σε ορισμένες δημοσκοπήσεις -ακόμα και στο 2,3%- τα όνειρα για αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνονται άπιαστα.

Το ερώτημα πλέον είναι αν η Νέα Δημοκρατία θα είναι πρώτο κόμμα καθώς η διαφορά της με τον ΣΥΡΙΖΑ -ακόμα και στις πιο ευνοϊκές γι’ αυτήν δημοσκοπήσεις- μπορεί να σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ήδη πρώτο κόμμα αφού το ΠΑΣΟΚ δεν ωφελείται από την φθορά της κυβέρνησης.

Η πτώση της δημοτικότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη κάνει το δίλημμα “Μητσοτάκης ή Τσίπρας” να μην λειτουργεί αφού ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπαίνει σ’ αυτή την αναμέτρηση και επιδιώκει μια κυβέρνηση συνεργασίας -βασικά με το ΠΑΣΟΚ- κι όχι μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Το δίλημμα τελικά του ψηφοφόρου είναι ανάμεσα σε μια νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη ή μια προοδευτική κυβέρνηση και μπορεί να πάρει τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος για τον Μητσοτάκη -που μπορεί να έχει και την μορφή “Αυτοδυναμία ή Ειδικό Δικαστήριο”.

Όλα τα θέματα που αφορούν το καθεστώς Μητσοτάκη είναι ανοιχτά και μια κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας -ακόμα και μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού αν οι εκλογές δεν μπορέσουν να δώσουν κυβερνητική λύση- θα θέσουν ως πρώτο ζήτημα τις υποκλοπές με το τρίπτυχο “κάθαρση- αποκατάσταση-δημοκρατία”.

Θα είναι το μοτίβο μιας νέας μεταπολίτευσης με βασικά θέματα την λειτουργία της Δικαιοσύνης και των μέσων ενημέρωσης και την λειτουργία του κράτους δικαίου στην Ελλάδα που απειλήθηκε από την προσπάθεια επιβολής ενός αυταρχικού μοντέλου διακυβέρνησης με ένα προσωπικό καθεστώς που συχνά παραβίασε το Σύνταγμα.

Κάθαρση, δημοκρατία, αποκατάσταση!

Η μόνη ελπίδα του Μητσοτάκη είναι να πετύχει σε νέες εκλογές μια αυτοδύναμη κυβέρνηση -πιθανόν με μια αποστασία βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που έχει προαναγγείλει- για να αποφύγει το Ειδικό Δικαστήριο -που έχουν ήδη προαναγγγείλει τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΠΑΣΟΚ.

Από τον περασμένο Αύγουστο -που αποκαλύφθηκαν οι “επισυνδέσεις” με κορυφαία στελέχη του κόμματος να αποδοκιμάζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο σημερινός πρωθυπουργός στηρίζεται στην υποστήριξη των ολιγαρχών, την αδράνεια της Δικαιοσύνης και την αδυναμία της αντιπολίτευσης να αντιμετωπίσει ενωμένη κάποιον που έχει προσβάλλει την δημοκρατία -παρότι χαρακτηρίστηκε εχθρός της.

Το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ που έχει θιγεί άμεσα από την δημιουργία ενός καθεστώτος που οι μυστικές του υπηρεσίες παρακολουθούσαν τον σημερινό αρχηγό του όταν ήταν ευρωβουλευτής θα πρέπει να εξηγήσει πώς γίνεται να καταγγέλει τον Μητσοτάκη και ταυτόχρονα να επιδιώκει με το κόμμα του προγραμματική σύγκλιση.

Η απαλλαγή από το καθεστώς Μητσοτάκη προϋποθέτει την συνεργασία των κομμάτων της αντιπολίτευσης και αυτό που κρίνεται στις εκλογές είναι τελικά η δυνατότητα συγκρότησης δημοκρατικής κυβέρνησης ή η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ ή μέρους του με ένα καθεστώς.

Το επιτελικό κράτος αποδεικνύεται παρακράτος- ή τουλάχιστο χρησιμοποιεί παρακρατικές μεθόδους- και πολλοί μίλησαν για συνταγματική εκτροπ΄ή. Η μόνη ελπίδα του Μητσοτάκη είναι η Δικαιοσύνη να μην λειτουργήσει και να πάει σε εκλογές χωρίς απλή αναλογική που θα κερδίσει.

Αυτός ε΄΄ιναι ο μόνος τρόπος να αποφύγει την ¨Προανακριτική Επιτροπή και το Ειδικό Δικαστήριο -αφο΄ύ για πολιτικά πρόσωπα η δικαιοσύνη απονέμεται με όρους κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Η Βουλή επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη ψήφισε και νομιμοποίησε την δημιουργία ενός παρακράτους μέσα στο κράτος υπό τον απόλυτο έλεγχο του συγκεκριμένου Πρωθυπουργού που αντιμετώπισε την κυβέρνηση ως ιδιωτική -οικογενειακή επιχείρηση και την ΕΥΠ ως προσωπική υπηρεσία.

Τι πρέπει να κάνει μια δημοκρατική κυβέρνηση

Το έγκλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι μόνο η παρακολούθηση ενός πολιτικού αντιπάλου, αλλά η υπονόμευση του δημοκρατικού καθεστώτος με την δημιουργία μιας μυστικής αστυνομίας μέσα σε ένα κράτος που λειτουργεί με μεθόδους παρακράτους.

Καθώς μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους η μόνη ελπίδα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι να έχει πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή.

Αλλιώς η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.

Υποτίθεται ότι η υπόθεση ερευνάται από την Δικαιοσύνη η οποία όμως λειτουργεί με επιστολές του Πρωθυπουργού στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου- όπως έγινε για την υπόθεση των Τεμπών, όπου η κυβέρνηση συγκρότησε η ίδια την επιτροπή που θα την… ελέγξει.

Πρώτο μέλημα μιας δημοκρατικής κυβέρνησης θα είναι η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης μαζί με την τιμωρία της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την κατακρεούργηση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα.

Η ενίσχυση της ανεξαρτησίας των ανεξάρτητων αρχών -που προσπάθησε να φιμώσει το καθεστώς- μαζί με την κατοχύρωση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης και την διερεύνηση των σκανδάλων της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι το δεύτερο μέλημα μιας κυβέρνησης αποκατάστασης της δημοκρατίας.

Να θυμίσουμε πως η έκθεση της Libe αναφέρει ότι” σημαντικό μέρος των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται στα χέρια ολιγαρχών, με κίνδυνο παρέμβασης στη δραστηριότητά τους και ότι γενικά υπάρχουν ζητήματα σχετικά με τη διαφάνεια της ιδιοκτησίας και την πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης”.

Προφανώς η Λίστα Πέτσα ξεχάστηκε όπως και ο έλεγχος της ΕΡΤ και τουθ ΑΠΕ από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά σε μια δημοκρατική χώρα θα ήταν λόγος παραίτησης του πρωθυπουργού, ΄όπως και οι “επισυνδ΄έσεις” σε βάρος δημοσιογράφων, αλλά και χιλιάδων πολιτών με τις οποίες δεν ασχολήθηκε η αντιπολίτευση όσο θα έπρεπε.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η δημοκρατία

Με ευθύνη της κοιμώμενης αντιπολίτευσης ο Μητσοτάκης δημιούργησε ένα καθεστώς χωρίς λογοδοσία με τελευταίο κρούσμα -όπως επισημαίνει η Επιτροπή LIBE- την “πιθανή σύγκρουση συμφερόντων του Υπουργού Επικρατείας και Μεταφορών-Υποδομών, Γιώργου Γεραπετρίτη λόγω των στενών οικογενειακών δεσμών του με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Τέρνα Α.Ε., μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες κατασκευής και διαχείρισης υποδομών στη χώρα”.

Η ίδια επιτροπή εκφράζει στην έκθεσή της “μια γενική ανησυχία για τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία ασκεί την εξουσία της. Αναφέρθηκε ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών προστατεύονται και ως εκ τούτου οι εισαγγελείς δεν μπορούν να ασκήσουν το καθήκον τους σωστά (π.χ. υπόθεση Predator).

Μέσα σε τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατακρεούργησε την ελληνική δημοκρατία με πρακτικές που παραπέμπουν σε ένα καθεστώς τριτοκοσμικό φαυλότητας και οικογενειακρατίας με σκάνδαλα που δεν προλάβαινε να καταγράφει η αντιπολίτευση -που συνιστούν λεηλασία του δημόσιου πλούτου.

Η αντίληψη πως η απάντηση είναι οι εκλογές παραβλέπει πώς ένα τέτοιο καθεστώς μπορεί να “αγοράσει” ψήφους και να κερδίσει τις εκλογές ώστε όχι μόνο να μείνει ατιμώρητο, αλλά να ελέγξει κι άλλο τους θεσμούς με την χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης.

Ακόμα κι αν χάσει τις εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης μια κυβέρνηση ασθενικής πλειοψηφίας δεν θα μπορέσει να επιβάλλει αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα: ένα ισχυρό κράτος δικαίου με ανεξάρτητη Δικαιοσύνη κι ελεύθερη κι όχι χειραγωγημένη ενημέρωση.

Γιατί τελικά το πρόβλημα δεν είναι ο Μητσοτάκης, αλλά ένα σύστημα οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που τον έκανε πρωθυπουργό την ίδια στιγμή που το σκάνδαλο Novartis έκλεισε με μια απίστευτη πρόκληση -να οδηγηθεί σε δίκη η εισαγγελέας που το άνοιξε.

Μάλλον μια κυβέρνηση κάθαρσης κι αποκατάστασης θα πρέπει να ρίξει φως ξανά στην υπόθεση και να αποκαταστήσει την Ελένη Τουλουπάκη, την τιμή δηλαδή της ελληνικής Δημοκρατίας.