Toυ Μελέτη Ρεντούμη
Το τελευταίο διάστημα, παρατηρούμε με αγωνία πολλά και ταυτόχρονα σοβαρά μέτωπα να παραμένουν ανοιχτά για την κυβέρνηση χωρίς να υπάρχει ορατή λύση ή κάποια σοβαρή προοπτική που θα μπορούσε να βγάλει την χώρα από το τέλμα.
Συγκεκριμένα, τα δύο καυτά θέματα και όχι μόνο που απασχολούν την χώρα και βρίσκονται σ’ ένα κρίσιμο, αν όχι οριακό σταυροδρόμι, είναι αφενός το προσφυγικό ζήτημα και αφετέρου η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου.
Το προσφυγικό όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ένα θέμα τεραστίων διαστάσεων που σίγουρα δεν μπορεί να ευθύνεται μόνο η ελληνική κυβέρνηση και η ελληνική κοινωνία συνολικά καθώς ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα.
Παρ’ όλα αυτά, οι μεγάλες καθυστερήσεις της κυβέρνησης στο να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όσον αφορά την δημιουργία των hot spots, την αξιοποίηση στρατοπέδων και τον καλύτερο συντονισμό με την Frontex, έχουν φέρει την χώρα στα πρόθυρα αποπομπής από την συνθήκη του Σένγκεν.
Στο θέμα της αξιολόγησης τώρα, το μεγάλο και καυτό ζήτημα δεν είναι άλλο από το ασφαλιστικό, το οποίο τόσο με την αύξηση των εισφορών στους αγρότες, στους επιστημονικούς φορείς και την επερχόμενη μείωση συντάξεων, έχει δημιουργήσει τεράστιο κοινωνικό ζήτημα και συνεχόμενες πορείες από πολλούς κλάδους με αποκορύφωμα τα μπλόκα των αγροτών που έχουν χωρίσει την χώρα στα δύο με τις κινητοποιήσεις τους.
Και εδώ η κυβέρνηση αντί να δώσει έμφαση στον εξορθολογισμό του συστήματος, στη συγχώνευση των ταμείων, στις ενιαίες παροχές και στην αναλογικότητα της σύνταξης, προβαίνει επί της ουσίας σε οριζόντιες περικοπές, υποθάλποντας τόσο την απερχόμενη όσο και τις επερχόμενες γενεές.
Σα να μην έφταναν όμως αυτά τα ζητήματα, η κυβέρνηση, αντί να επιλέξει την συναίνεση στο εσωτερικό της χώρας, αποφάσισε στο όνομα της κάθαρσης να προκαλέσει, θέλοντας να βάλει τάξη στα ΜΜΕ, με διαγωνισμό για τέσσερις μόνο τηλεοπτικές άδειες και με ανακοινώσεις ότι σύντομα θα ξεκαθαρίσει αντίστοιχα το τοπίο στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και στο διαδίκτυο με έλεγχο των μέσων.
Πρόκειται λοιπόν για ένα εκρηκτικό μείγμα αποφάσεων και ανοιχτών θεμάτων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, με την κοινωνία απέναντι στο σύνολό της σχεδόν, από τους αγρότες και τους επιστημονικούς φορείς, μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας και τον ιδιωτικό τομέα που ασφυκτιά από την υπερφορολόγηση, την πολυνομία και την ανυποχώρητη ανεργία, που στερεί την χώρα από τις δυνάμεις εκείνες που θα της επιτρέψουν να βγει μπροστά και ν’ αυξήσει το ΑΕΠ και την παραγωγικότητα.
Όλα τα παραπάνω, με την πολιτική αστάθεια που έχει δημιουργήσει και την έλλειψη πόρων και επενδύσεων στη χώρα, έχει ήδη προκαλέσει μια ιδιότυπη στάση πληρωμών τόσο από το κράτος όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα να πληρώνονται μόνο μισθοί και συντάξεις, με όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις να λιμνάζουν με καταστροφικές συνέπειες στον παραγωγικό ιστό της χώρας, ενώ τα capital controls συνεχίζουν να ισχύουν, θυμίζοντας ότι το φάντασμα του Grexit μπορεί να επανέλθει δριμύτερο.
Αν η κυβέρνηση, δεν βρει σύντομα συγκεκριμένες λύσεις ή δεν τις δρομολογήσει μέχρι τον Μάιο, τόσο για το προσφυγικό που έχει λάβει τελεσίγραφο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον έλεγχο των ροών, όσο και για κλείσιμο της αξιολόγησης με κοστολογημένη βιώσιμη λύση επί του ασφαλιστικού, η χώρα είναι πολύ πιθανόν να εκτροχιαστεί στα μέσα του 2016, τόσο δημοσιονομικά όσο και εθνικά με άγνωστες συνέπειες.
Από κει και πέρα, η μόνη λύση για την κυβέρνηση, θα είναι για μία ακόμη φορά οι πρόωρες εκλογές, που θα φέρουν την χώρα αντιμέτωπη με στασιμότητα και έλλειψη δράσης απέναντι τόσο των εταίρων και δανειστών, όσο και των διεθνών οργανισμών που συμβάλλεται η χώρα μας.
Συμπερασματικά, απαιτείται άμεσο στρατηγικό σχέδιο δράσης από την κυβέρνηση, με ταυτόχρονη προοπτική διεξόδου κυρίως σε προσφυγικό και αξιολόγηση, σε συμφωνία με τους εταίρους μας, διαφορετικά θα κινδυνεύσουμε πλέον με μόνιμη αποπομπή από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
*Οικονομολόγος, τραπεζικός, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Δυναμικής Ελλάδας.
