Το τρίτο κόμμα;

Του Ιωάννη Δαμίγου

Είναι τόσο ρευστή η επιλογή ψήφου για το τρίτο κόμμα, που πολλοί θα μείνουν έκπληκτοι από τα αποτελέσματα που θα προκύψουν. Όλοι έχουν προεξοφλήσει πως τρίτο κόμμα θα αναδειχθεί το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Αν το σίγουρο και υπερφίαλο αυτό συνονθύλευμα διαφορετικών τάσεων και προτιμήσεων, που το έχουν χρήσει ως ρυθμιστή, υστερήσει κατά τι από το ΚΚΕ, τι θα μπορούσε να προκύψει αίφνης;

Αν δηλαδή σκορπίσει δεξιά και κεντροαριστερά το κοινό του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και δώσει την ευκαιρία στο ΚΚΕ να αναδειχθεί τρίτο κόμμα, συλλέγοντας τις ψήφους δυσαρεστημένων και διαμαρτυρόμενων γενικώς, ποια θα είναι και πως θα προκύψει η πολυπόθητη προοδευτική συγκυβέρνηση. Σε ποιες πολιτικές εξελίξεις άγνωστης και μη προβλεπόμενης προοπτικής θα βρεθούμε, καθώς κανείς δεν φαίνεται να έχει εκτιμήσει μια τέτοια λογική έκφανση.

Εάν δεν έχει μελετηθεί ένα τέτοιο εφικτό σενάριο, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους για σχηματισμό κυβέρνησης, πολύ φοβάμαι πως θα φανούν ανέτοιμοι για μια τέτοια διαχείριση. Ο σύντομος χρόνος μέχρι την παρέλευση των εντολών για συνεννόηση, με χαοτικές διαφορές μεταξύ των, κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Θέλω να πιστεύω πως κάποιες σκέψεις θα υπάρχουν, απλώς και ως απαιτεί η πολιτική όπως σήμερα εκφράζεται, δεν είναι ανακοινώσιμες. Θα δοκιμασθούν δηλαδή οι προθέσεις, των κομμάτων που αποκαλούνται, είτε προοδευτικές, είτε αριστερές, και βεβαίως κομμουνιστικές, αν θα ομονοήσουν, προκειμένου όχι μόνο για απαλλαγή από το κυνικό καθεστώς, αλλά για μια εφικτή και αναγκαία επιτέλους προοπτική για αυτόν τον τόπο.


Βάση απλής λογικής, όπως επίκαιρα κατά την απλή αναλογική, θα έπρεπε αυτή η πολιτική έκβαση να αποτελεί μονόδρομο λύσης. Αυτό απαιτεί όμως την εγκατάλειψη δογματικών αντιλήψεων, την μικροκομματική έννοια της ιδιοκτησίας περιχαρακωμένων κομματικών χώρων και χαρισματικές ηγεσίες προσωπικών αποφάσεων. Ίσως δοθεί η αφορμή για ένα άλλο σκεπτικό, θετικό βέβαια, με την αλλαγή όλων αυτών που θεωρούνται δεδομένα μέχρι τώρα.

Αρκεί να.είμαστε έτοιμοι για αλήθειες και υποχωρήσεις από τις εμπλεκόμενες δυνάμεις, αναγκαίες όμως για ένα καλύτερο αύριο. Μόνο τότε θα γυμνωθεί ο ρόλος πολλών, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ, πράγμα δύσκολο.