Του Τάκη Ψαρίδη
Αυτό που με συγκλόνισε στις «υπέροχες μέρες» του Βέντερς είναι η βαθιά φιλοσοφία που αναβλύζει μέσα από την απλότητα και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, χωρίς μεγάλες ιδέες και «μεγάλες αφηγήσεις», χωρίς μεγαλοστομίες και χολυγουντιανές δραματουργίες.
Στην εποχή όπου τα μεγάλα νοήματα είναι πλήρως απαξιωμένα, ο Βέντερς μας δείχνει πως ο Χιραγιάμα «βρίσκει» νόημα μέσα από την απλότητα, τη ρουτίνα της καθημερινότητας και τον λιτό βίο («λάθε βιώσας» που θα έλεγε ο Επίκουρος). Δεν χρειάζονται μεγάλα επαγγέλματα, σπουδαίοι κοινωνικοί ρόλοι, σχέσεις εξουσίας, ακόμα και μεγάλοι έρωτες και μεγάλες αγάπες όπως μας λένε τα μυθιστορήματα. (αλήθεια πόσοι δεν έχουμε χάσει τον εαυτόν μας μιμούμενοι μυθιστορηματικές καταστάσεις;)
Ο Χιραγιάμα είναι καθαριστής των δημόσιων τουαλετών στο Τόκιο. Την χαίρεται τη δουλειά του και την κάνει σχολαστικά. Κάθε πρωί που ξυπνά κάνει τις ίδιες κινήσεις ρουτίνας και κάθε μέρα βγαίνοντας στην πόρτα του ρίχνει ένα χαμόγελο στον ουρανό. Παράλληλα απολαμβάνει τον ήλιο φωτογραφίζοντας τα παιχνίδια του φωτός στα δέντρα και ακούει υπέροχη μουσική. Δεν χρειάζεται ένα iPhone για να τα κάνει αυτά παρά μόνο μια παλιά μηχανή με φίλμ και κασέτες στο κασετόφωνο, αυτά δηλαδή που σήμερα τα θεωρούμε ρετρό.
Βρίσκει ποίηση στη ρουτίνα και στις καθημερινές αισθητικές εμμονές του. Ζει μοναχικά με τη δουλειά του, τις κασέτες του και τα βιβλία του, αλλά είναι αγαπητός απ όλους, απολαμβάνει την αναγνώριση και δεν νιώθει μοναξιά. Επέλεξε αυτόν τον βίο αφήνοντας μια πλούσια οικογένεια και την ζάμπλουτη αδερφή του.
Όχι δεν είναι ο χαζοχαρούμενος τουThink Positive όπως θα ήθελε ένας αδαής ψυχολόγος. Είναι ο άνθρωπος που «βρίσκει» νόημα μέσα από το μεγαλείο του απλού και καθημερινού που όλοι μας έχουμε ανάγκη και αυτό λέει η ταινία. Το νόημα δεν ανακαλύπτεται, δεν υπάρχει κάπου έτοιμο να μας περιμένει για να το βρούμε, όπως το κυνήγι του θησαυρού. Εμείς φτιάχνουμε το νόημα μας κάθε μέρα μέσα μας και ο βίος μας έχει αυτό το νόημα που εμείς είμαστε ικανοί να του προσδώσουμε..
ΣΗΜ. Αν η ταινία είχε προηγηθεί του βιβλίου μου «Χειραγωγική Ελευθερία, νόημα και εαυτός στην φυσική και ψηφιακή πραγματικότητα» θα αποτελούσε το καλύτερο παράδειγμα και το βιβλίο μου θα ήταν καλύτερο.. #Υπέροχεςμέρες #Βέντερς