Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Επί των ημερών της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ο κορυφαίος πολιτειακός θεσμός της χώρας απέκτησε τις χαρακτηριστικές ιδιότητες υδρογόνου: Άχρωμος, άοσμος και άγευστος.
Σταδιοδρόμησε στον δικαστικό κλάδο στη σκιά του σπουδαίου Αρεοπαγίτη πατέρα της, έφτασε αντιπρόεδρος του ΣτΕ και, το 2018, σύμβουλοι του Αλέξη Τσίπρα τον έπεισαν να την προτιμήσει για την προεδρία του Συμβουλίου.
Οι ίδιοι έκλεισαν τα μάτια στη συναλλαγή της με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας και ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε την πρότασή του για τον Προκόπη Παυλόπουλο και συντάχθηκε με τη Ν.Δ. στην εκλογή της.
Κάπου εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Επί των ημερών της ο κορυφαίος πολιτειακός θεσμός της χώρας απέκτησε τις χαρακτηριστικές ιδιότητες υδρογόνου: Άχρωμος, άοσμος και άγευστος.
Αντιλαμβάνεται το αξίωμά της ως κυβερνητική προέκταση, με προκλητική μονομέρεια: Βραδινή έξοδος μετά συντρόφου με το πρωθυπουργικό ζεύγος, παραβίαση του πρωτοκόλλου σε επίσημη τελετή και διαχύσεις με την πρωθυπουργική κόρη, παρέα με φανατισμένους υπουργούς, εκδήλωση προτιμήσεων σε κομματικές διαμάχες.
Ορκίσθηκε να «μεριμνά για την πιστή τήρηση του Συντάγματος» και «να προστατεύει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων». Αλλά δεν είπε λέξη σε κραυγαλέες παραβιάσεις, όπως οι υποκλοπές, και το Άρθρο 16 για τα ΑΕΙ.
Η περιθωριοποίησή της από τον Μητσοτάκη, που την κατέστησε τη λιγότερο ταξιδεμένη Πρόεδρο απο τη Μεταπολίτευση, και η χαμηλή δημοφιλια της συμπαρέσυρε και το θεσμό: Δημοσκοπικά, η εμπιστοσύνη των πολιτών έπεσε κάτω από το 30%.
Η Πρόεδρος εμφανίσθηκε σε μία ακόμη συνέντευξη, δίκην καμπάνιας επανεκλογής της, όπως φάνηκε από τις απαντήσεις που – δεν – έδινε στον Σταύρο Θεοδωράκη
Είναι «υπερήφανη για τη Δικαιοσύνη;». Απάντηση: «Δεν έχω να κρίνω και κανέναν. Υπάρχουν αστοχίες και λάθη. Άνθρωποι είναι και οι δικαστές». Για τα Τέμπη; Νιώθει ό,τι και ο Μητσοτάκης: «Πόνο, οργή, ντροπή». Για τον σταθμάρχη και αυτή;
«Ο νόμος για τα μη κρατικά πανεπιστήμια είναι σύμφωνος με το Άρθρο 16 του Συντάγματος;». Πού να ξέρει; Απλώς «παρακολουθούσε αυτόν τον επιστημονικό διάλογο». Οι σαφείς συνταγματικές παραβιάσεις είναι… «διάλογος»!
Τι δουλειά είχε «στα επινίκια της ψήφισης του νόμου για την ισότητα στον γάμο;» Απορία ψάλτου: «Δεν έχουν ακριβώς έτσι τα πράγματα». Και πώς έχουν; Η σωσίας της τα έπινε με τον Σκέρτσο;
Ερώτηση: «Αυτό που γίνεται στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη;» Η μπάλα στην εξέδρα: « Η Χαμάς έκανε μια βάναυση επίθεση, από εκεί και πέρα, όμως, το δικαίωμα άμυνας του Ισραήλ πρέπει να έχει κάποια όρια».
Δεν έχει, όμως, και ο Νετανιάχου σφάζει αμάχους. Αλλά η αξιωματούχος που «εκπροσωπεί διεθνώς τη χώρα», απλώς εύχεται «σε ολους αυτούς τους λαούς να συνυπάρξουν». Πώς θα συνυπάρξουν, όταν ο ένας δεν θα υπάρχει;
Εκτός από την επαγρύπνηση για το Σύνταγμα, η αρχηγός του κράτους οφείλει και να διερμηνεύει το δημόσιο αίσθημα. Χωρίς μισόλογα και υποκρισίες…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
