Φώφη Γεννηματά: H αρνητική παιδαγωγική μιας πολιτικής κληρονόμου

Του Γ. Λακόπουλου

Από τους πρωταγωνιστές της καλοπαιγμένης – έως άθλιας – παράστασης που επαναλήφθηκε στη Βουλή, το βατόμουρο αυτή τη φορά πάει στη Φώφη Γεννηματά. Για δυο λόγους που αν δεν τους προσωποποιούσε η ίδια, θα ήταν αδύνατον να τους φαντασθεί κανείς. Αν η πολιτική έχει και μια παιδαγωγική πλευρά όσα είπε σε δυο θέματα συνιστούν αρνητική παιδαγωγική.

Το πρώτο θέμα. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για το… Μνημόνιο, με διατυπώσεις όπως: «μας αλυσοδέσατε» στα Μνημόνια, «μας περάσατε τη θηλιά» και άλλα παρεμφερή. Και δεν έκανε πλάκα.

Αντιπολίτευση είναι, κριτική θα κάνει. Και θα μπορούσε να καταλάβει κανείς ότι αυτός είναι ο ρόλος της αν παράλληλα έκανε την αυτοκριτική του κόμματος της γι’ αυτά τα θέματα. Αν αναλάμβανε την ευθύνη που του αναλογεί. Ο καταλογισμός της μνημονιακής πρόσδεσης της χωράς στον ΣΥΡΙΖΑ συνιστά παραπλάνηση.

Ο Τσίπρας ευθύνεται για τη χρεοκοπία τη χώρας; Για τη διαφθορά και τη διαπλοκή; Για τις χαμένες ευκαιρίες; Για την κατασπατάληση των δημοσίων πόρων; Για την αποσάθρωση του κράτους; Για την αδιαφάνεια; Για την ψηφοθηρική χρήση των κοινοτικών πόρων; Για τα θαλασσοδάνεια στους ημέτερους;

Το 2015 άρχισαν όλα αυτά; Οι υπουργοί του Τσίπρα έβαζαν τις υπογραφές τους σε σκανδαλώδεις αποφάσεις επί δεκαετίες; Τους  Συριζαίους κυνηγούν οι ανακριτές.; Ο Τσίπρας πήγε στο Καστελόριζο για να κάνει χάπενινγκ με την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ; Ή μήπως αυτόν έχει «σαν γιο του» κάποιος επιχειρηματίας;

Η κυρία μπορεί να κάνει κριτική στον Τσίπρα για την τραγική διαχείριση της πρώτης κυβέρνησης του και να έχει όλο το δίκιο με το μέρος της. Αλλά να υπάρχει και μέτρο.

Δική του πολιτική εφαρμόζει ο Τσίπρας; Πως μπορεί λοιπόν να τον κατηγορεί για κάτι που έχει την υπογραφή της και η ανάγκη γι’ αυτή την πολιτική οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας

Εξελέγη με ένα –ανεφάρμοστο – πρόγραμμα και δημαγωγική προβολή του – δεν είναι ο πρώτος φυσικά – και απέτυχε όπως ήταν αναμενόμενο. Να τον μαστιγώσει γι’ αυτό.

Στις τελευταίες εμφανίσεις της η Φώφη Γεννηματά ζητάει εκλογές. Προφανώς βιάζεται να δει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παίρνει τις 35 έδρες που του χάρισε αρνούμενη να ψηφίσει την απλή αναλογική. Τελικά κανείς δεν φτάνει τυχαία στο σημείο να τον παίρνει στο ψιλό ακόμη και ο Λεβέντης.

Αλλά σήμερα εφαρμόζει αυτό που προσυπέγραψε και η ίδια και το κάνει καλά όπως του αναγνωρίζουν αυτοί που κρίνουν την πορεία της χωράς βάσει του δικαιώματος που τους παραχώρησε το κόμμα της Φώφης, όχι του Τσίπρα.

Δική του πολιτική εφαρμόζει ο Τσίπρας; Πως μπορεί λοιπόν να τον κατηγορεί για κάτι που έχει την υπογραφή της, που γίνεται σωστά και που η ανάγκη γι’ αυτή την πολιτική οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;

Προφανώς η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα έβλαψε τη χώρα. Αλλά η ζημιά είναι υποπολλαπλάσια αυτής που προξένησαν οι δύο κυρίαρχοι της Μεταπολίτευσης και μαζί και ο καθένας ξεχωριστά.

Σε τελευταία ανάλυση όταν ο Τσίπρας απέτυχε στο πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη, κατέθεσε την εντολή και ετέθη πάλι στην κρίση του λαού, με ένα νέο πρόγραμμα, υπογράφοντας το Μνημόνιο πριν τις εκλογές. Έκτοτε το υλοποιεί κατά γενική ομολογία προς όφελος της χώρας. Ποιος είναι ο λαϊκιστής εδώ;

Ο Γ. Παπανδρέου τον οποίο εναγκαλίζεται σήμερα, ποια εξουσιοδότηση είχε όταν έστελνε τη χώρα σε διεθνή οικονομικό έλεγχο; Με ποιο πρόγραμμα εξελέγη και ποιο εφάρμοσε;

Από πού νομιμοποιείται λοιπόν η Φώφη να μιλάει για «θηλιές»  του Τσίπρα; Μπορεί να του ασκήσει όση κριτική θέλει για τους χειρισμούς του. Για τις επιμέρους αποτυχίες του. Για το ύφος των υπουργών του. Για τον Καμμένο.

Μπορεί να μιλάει η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές που προκάλεσε ο Τσίπρας το 2015 με την προεδρία της Δημοκρατίας, όταν ήταν ευθυγραμμισμένη με την κωμική μεθόδευση του Παπανδρέου το 2009

Αλλά οι μνημονικοί χειρισμοί αποτελούν πλαίσιο που παρέλαβε ο Τσίπρας, δεν το προκάλεσε ο ίδιος. Ήταν δεδομένο όταν ανέλαβε και η αυταπάτη ότι μπορούσε να το αλλάξει ήταν ανόητη. Απεδείχθη αμέσως και το κατάλαβε, χωρίς φυσικά να απαλλάσσεται από τις ευθύνες του για το κόστος της καθυστέρησης. Αλλά γι’ αυτό κρίθηκε. Θα ξεχάσουμε τους κανόνες του κοινοβουλευτισμού τώρα;

Μπορεί να μιλάει η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και εταίρος του Παπανδρέου για τις εκλογές που προκάλεσε ο Τσίπρας το 2015 με την προεδρία της Δημοκρατίας, όταν ήταν ευθυγραμμισμένη με την κωμική μεθόδευση του Παπανδρέου το 2009; Έλεγε ότι το 2010 πρώτα θα καταψήφιζε τον Παπούλια για να γίνουν εκλογές και μετά θα τον ψήφιζε, βάζοντας τη χώρα σε… ετήσια προεκλογική περίοδο; Μόνο και μόνο για να προκαλέσει εκλογές και να γίνει πρωθυπουργός.

Για ποια συναίνεση μπορεί να μιλάει η διάδοχος του πολιτικού που αρνήθηκε ακόμη και να συζητήσει για το ασφαλιστικό πριν κλιμακωθεί η κρίση; Και για ποια συνέπεια να κάνει λόγο όταν από το «λεφτά υπάρχουν» και το πρόγραμμα παροχών του ΠΑΣΟΚ το 2009 έφτασε – μυστικοπαθώς – στο ΔΝΤ και μάλιστα οκτώ μήνες μετά τις εκλογές;

Το δεύτερο θέμα είναι χειρότερο και παραπέμπει σε νοοτροπία επικίνδυνη για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη. Η Φώφη Γεννήματα είπε στη Βουλή απευθυνόμενη στον Τσίπρα.

«Δεν θα σταματήσετε τη ραγδαία φθορά σας με αθλιότητες, κατασκευασμένα δημοσιεύματα και επιθέσεις κατά των πολιτικών σας αντιπάλων. Αυτή είναι μια πολιτική κατάντια. Επιθέσεις στον πρωθυπουργό της χώρας που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θωράκισε τη χώρα, δεν πιάνουν, πέφτουν στο κενό».

Τι εννοεί η ποιήτρια; Είναι προφανές ότι αναφέρεται στην  εφημερίδα Real news κυρίως και αλλά δημοσιεύματα για μια… ξεχασμένη κατάθεση αλλοδαπού το 2006 που εμπλέκει τον «πρωθυπουργό της Ελλάδας» στην προμήθεια του C4Ι. Από τα δημοσιεύματα προκύπτει ότι πρόκειται για νόμιμη δικαστική αναθέρμανση μιας διαδικασίας που είχε παγώσει και σχετίζεται και με τον Κ. Σημίτη.

Πρόκειται για ολίσθημα. Τι σχέση έχει η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ με την υποχρέωση των δικαστικών αρχών να ερευνήσουν μια καταγγελία και το δικαίωμα μιας εφημερίδας να δημοσιεύσει τις πληροφορίες που έχει γι’ αυτά το θέμα;

Τι ακριβώς ζητάει η Φώφη Γεννηματά από τον Τύπο και τη Δικαιοσύνη: όπου ακούγεται το όνομα του πρώην πρωθυπουργού να κλείνουν τα αυτιά τους;

Κανείς δεν κατηγόρησε το Σημίτη για τίποτε. Δεν βαρύνεται για κάτι ο άνθρωπος. Αλλά, όπως συμβαίνει με όλους τους πολίτες – και έχει συμβεί με πολλούς πολιτικούς – όταν υπάρχει κάτι προς διερεύνηση πρέπει να διερευνηθεί. Είναι υπεράνω του νόμου ο Σημίτης; Ο ίδιος δεν είπε κάτι τέτοιο.

Τι ακριβώς ζητάει η Φώφη Γεννηματά από τον Τύπο και τη Δικαιοσύνη: όπου ακούγεται το όνομα του πρώην πρωθυπουργού να κλείνουν τα αυτιά τους;

Το λέει η Γεννηματά, παρουσιάζοντας μια διαδικασία των αρμοδίων δικαστικών λειτουργών και τις δημοσιογραφικές πληροφορίες ή εκτιμήσεις – που μπορεί να είναι και λανθασμένες – ως σπίλωση με κυβερνητική παρότρυνση!

Ο Τσίπρας γράφει την εφημερίδα Real News; Δεν είναι αλήθεια αυτά που γράφηκαν; Είναι αυτό σεβασμός στη Δικαιοσύνη από αρχηγό κόμματος; Όποια ενέργειά της δεν αρέσει σε ένα κόμμα πρέπει να αποδίδεται σε δάκτυλο του αντίπαλου;

Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Πώς αντιλαμβάνεται τις δικαστικές λειτουργίες και τη δημοσιογραφία η Γεννηματά; Η δημοσίευση πραγματικών πληροφοριών απαγορεύεται αν αφορά τον Σημίτη;

Με την ευκαιρία της συζήτησης περί «σπίλωσης». Η ίδια δεν θα έπρεπε να ανταπαντήσει τρεις μέρες τώρα για τη δημόσια καταγγελία του Θ. Πάγκαλου ότι «πληρώνονταν από τράπεζα χωρίς να εργάζεται» ,ή για τα χαρτιά που κατατέθηκαν στη Βουλή και εμπλέκουν συγγενικό της πρόσωπο επίσης με αργομισθία; Έτσι αντιλαμβάνεται τον κρυστάλλινο βίο των πολιτικών;

Η υπεράσπιση της τιμής και της υπόληψης είναι προσωπικό θέμα. Όποιος θίγεται τοποθετείται ο ίδιος με σαφήνεια. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν οι νόμοι. Δεν είναι θέμα πολιτικής. Όταν ο πολιτικός αφήνει κάτι να αιωρείται το λούζεται.

Μήπως έχουν και οι φίλοι του «πρωθυπουργού που έβαλε τη χωράς την ΟΝΕ» το ακαταδίωκτο; Ή μήπως πρέπει να επιστρέψουμε στην εποχή που οποιαδήποτε έρευνα για πρόσωπα από το κόμμα της ήταν «ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής»;

ΥΓ. Στις τελευταίες εμφανίσεις της η Φώφη Γεννηματά ζητάει εκλογές. Προφανώς βιάζεται να δει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παίρνει τις 35 έδρες που του χάρισε αρνούμενη να ψηφίσει την απλή αναλογική. Τελικά κανείς δεν φτάνει τυχαία στο σημείο να τον παίρνει στο ψιλό ακόμη και ο Λεβέντης.