Του Μίνωα Ράπτη
Η συμφωνία των Πρεσπών έχει βάλει φωτιά στο πολιτικό και κομματικό τοπίο της κεντροαριστεράς. Καθημερινά βλέπουμε ραγδαίες εξελίξεις και ανακατατάξεις βουλευτών και στελεχών.
Εδώ και κάποιες εβδομάδες, τρία κόμματα (Ποτάμι, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Ένωση Κεντρώων) βρίσκονται στον κίνδυνο της ανυπαρξίας, καθώς εάν ένα κόμμα μείνει με λιγότερους από 5 βουλευτές, παύει να αναγνωρίζεται από τη Βουλή ως Κοινοβουλευτική ομάδα, με τον αρχηγό του κόμματος να μη δικαιούται χρόνο πολιτικού αρχηγού στις συνεδριάσεις, καθώς και γραφεία στο χώρο του Κοινοβουλίου.
Τελικά, πρώτο θύμα της ανυπαρξίας κατέληξε να είναι το Ποτάμι. Πριν μόλις μια εβδομάδα, το Ποτάμι αριθμούσε 6 βουλευτές. Ο Σταύρος Θεοδωράκης διέγραψε τον Σπύρο Δανέλλη, όταν εκείνος επέλεξε να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση. Χθες το πρωί, πρώτα ο Γιώργος Αμυράς και έπειτα ο Γρηγόρης Ψαριανός ανακοίνωσαν την ανεξαρτητοποίησή τους έπειτα από την απόφαση του κόμματος να στηρίξει τη συμφωνία των Πρεσπών. Σήμερα, το Ποτάμι έχει 3 βουλευτές και δεν απολαμβάνει αναγνώρισης από τη Βουλή σαν Κοινοβουλευτική Ομάδα, ενώ ο εκλεγμένος από το Ποτάμι Αντιπρόεδρος της Βουλής, Σπύρος Λυκούδης παραιτήθηκε από τη θέση του.
Παρ’ όλα αυτά, τίποτα δε συγκρίνεται με το μεγάλο πάρτι στο ΚΙΝΑΛ – Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Το χρονικό:
Πρώτα η Φώφη Γεννηματά (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης) δηλώνει πως δε θα θέσει ζήτημα κομματικής πειθαρχίας για την συμφωνία των Πρεσπών, αλλά θα υπάρξουν συνέπειες για όποιον τυχόν την υπερψηφίσει.
Έπειτα, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος (Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ και βουλευτής της ΔΗΣΥ) δηλώνει πως η Γεννηματά μπορεί να θέτει ζητήματα πειθαρχίας μόνο στο κόμμα της και έπειτα από σχετική ψηφοφορία της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, ανακοινώνει πως θα στηρίξει τη συμφωνία.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος (πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής της ΔηΣυ) προεξοφλεί την διαγραφή του Θεοχαρόπουλου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ο Δημήτρης Κρεμαστινός (πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής της ΔηΣυ και Αντιπρόεδρος της Βουλής) δηλώνει πως βρίσκει θετικά στοιχεία στη συμφωνία και πως θεωρεί θετική την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση, αφού ανοίγει δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου (πρώην πρωθυπουργός, Πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ [συνιστώσα του ΚΙΝΑΛ], και φημολογούμενος υποψήφιος βουλευτής του ΚΙΝΑΛ) δηλώνει πως είναι υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Νίκος Παπανδρέου (αδερφός του Γιώργου Παπανδρέου και πιθανός υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΙΝΑΛ) σπεύδει να διαχωρίσει τη θέση του, διευκρινίζοντας πως ο ίδιος είναι κατά.
Η Φώφη Γεννηματά διαγράφει τον Θεοχαρόπουλο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΣΥ και συγκαλεί έκτακτο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ εντός του Μαρτίου. Σκοπός του Συνεδρίου δε φαίνεται να είναι η επαναφορά στο “ορθόδοξο” ΠΑΣΟΚ, αλλά και η τυπική ολοκλήρωση (και μονιμοποίηση) του project ΚΙΝΑΛ.
Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος καταγγέλλει απόπειρα “εξαγοράς”, λέγοντας πως του υποσχέθηκαν την πρώτη θέση στη ψηφοδέλτιο Επικρατείας, εάν δεχθεί να καταψηφίσει τη συμφωνία. Ο ανεξάρτητος πια Γρηγόρης Ψαριανός δηλώνει πως ο Θεοχαρόπουλος βρίσκεται σε συζητήσεις με το Ποτάμι.
Ο δρόμος του ΚΙΝΑΛ – Πού το πάει η Φώφη;
Αβεβαιότητα καλύπτει το μέλλον του κόμματος που λιγότερο από πριν ένα χρόνο φάνταζε ως ένας ισχυρός τρίτος πόλος ανάμεσα σε έναν αναδυόμενο δικομματισμό.
Το ΠΑΣΟΚ που τόσο απεγνωσμένα πασχίζει να αλλάξει (εστιάζοντας αποκλειστικά στο να αλλάζει συνεχώς μαρκίζα – και ΑΦΜ) βρίσκεται ξανά απομονωμένο.
Οι προσωπικές επιλογές της Φώφης Γεννηματά φυσικά έπαιξαν τεράστιο ρόλο σε αυτήν την απομόνωση. Η απόφασή της π.χ. να αγνοήσει την γνωμοδότηση του Πολιτικού Συμβουλίου (που έκρινε με ένα συντριπτικό 5/6 θετική τη συμφωνία) και να συμψηφίσει τη θέση του κόμματος με αυτήν της ΝΔ, της στοίχησε όχι μόνο την αποχώρηση του Ποταμιού και τώρα της ΔΗΜΑΡ, αλλά και αυτή στελεχών της όπως ο Αντιδήμαρχος Αθηνών, Λευτέρης Παπαγιαννάκης, ο πολιτευτής Έβρου Νίκος Τσολακίδης, και το πρώην μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, Τάνια Καραγιάννη που κατήγγειλε μάλιστα σύμπραξη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Σταδιακά – αλλά σταθερά – το εγχείρημα ένωσης του κεντροαριστερού χώρου οδήγησε σε ένα ίδιο και απαράλλακτο ΠΑΣΟΚ, με όλες του τις παθογένειες κι απλά μ’ άλλο όνομα. Μπορεί άλλωστε αυτός να ήταν ο στόχος και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ εξαρχής, σε ένα τεράστιο, χρονοβόρο και ακριβό επικοινωνιακό rebranding – αφού η στάση της ηγεσίας μοιάζει μάλλον αδιάλλακτη για ένα κόμμα που χάνει σχεδόν καθημερινά στελέχη.
Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί η διαφοροποίηση του Γιώργου Παπανδρέου και όποιων άλλων τυχόν διαφοροποιήσουν την στάση τους από την κεντρική γραμμή. Πάντως, το σίγουρο είναι πως η συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί νέες διαιρετικές τομές και οδηγεί σε αναδιατάξεις προσώπων και έναν έντονο διπολισμό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, τον οποίο η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και η ίδια η Φώφη Γεννηματά δε φαίνεται να μπορούν να διαχειριστούν με τρόπο επωφελή για το κόμμα τους.
Επιστροφή στην… Ορθοδοξία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πεινάει για ενίσχυση και νέο αίμα και στην προσπάθειά του αλέθει την κεντροαριστερά. Το ΚΙΝΑΛ αντί να διεκδικήσει τα πρωτεία του χώρου ως ο φυσικός απόγονος του βασικού παίκτη (το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ) ταυτίζει τις θέσεις του με τη Νέα Δημοκρατία, κάνοντας τον εαυτό του μια περιττή επιλογή σε μια απόφαση με πολλά διακυβεύματα και -πιθανώς- οδηγώντας μια απ’ τις πιο πολλά υποσχόμενες πρωτοβουλίες στον χώρο, απευθείας στα βράχια.
Ίσως τελικά η μόνη σωτηρία για ένα φανερά αποτυχημένο πείραμα, να είναι η επιστροφή στις ρίζες και τις ιδρυτικές αρχές του ΠΑΣΟΚ, κάτι που φαίνεται και να επιθυμούν πολλά στελέχη του Παπανδρεϊκού δόγματος.
Σε ό,τι αφορά την ελληνική κεντροαριστερά λοιπόν… αναψυκτικά και ποπ-κορν και εμπρός στον δρόμο που χαράζουνε οι Πρέσπες!
