Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αν προστεθούν νέα πρόσωπα με εμφανή προσόντα και «ξεσκαρταριστούν» όσοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, θα προκύψει εναργώς ένα λαμπρό εν δυνάμει υπουργικό συμβούλιο.
Να τα πάρουμε, πάλι, από την αρχή. Οι εκλογές δεν κρίνονται με γκάλοπ, δημοσιεύματα και τηλεοπτικές εκπομπές- που διαμορφώνονται κατά τη βούληση του ενός και του άλλου, μιντιάρχη και οικονομικού παράγοντα.
Κρίνονται με ψήφους που κατευθύνονται στα κόμματα με κριτήρια οικονομικά, βιωματικά, ιστορικά, πολιτικά, ιδεολογικά, ακόμη και αισθητικά.
Με βάση αυτά τα στοιχεία το εκλογικό αποτέλεσμα προκύπτει από τα συμφραζόμενα της συγκυρίας στην οποία γίνονται και με βάση τις απαντήσεις στο κεντρικό δίλημμα που θέτει- για την επομένη φάση της διακυβέρνησης.
Καθώς η κλεψύδρα των εκλογών της 21η Μαΐου αδειάζει, παρατηρείται ότι για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση, δεν υπάρχει ρεύμα επικράτησης για κανένα κόμμα.
Όσοι αρέσκονται στις δημοσκοπικές ωραιοποιήσεις μάλλον θα πρέπει να σκεφθούν πως εκτός από τους «ερωτηθέντες» των δημοσκόπων, υπάρχουν και οι κανονικοί ψηφοφόροι των οποίων η ζωή έγινε πιο δύσκολη στην τετραετία Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχει προεξοφλημένος νικητής, αλλά υπάρχουν ορατές συμπεριφορές, απέναντι τα κόμματα. Η πιο διαυγής είναι η αντίθεση στην κυβέρνηση και στον Μητσοτάκη προσωπικά. Η αποδυνάμωσή του είναι ραγδαία στην κοινωνία…
Ωστόσο η εμφανής δυσφορία δε μεταφράζεται υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ως μόνου κόμματος που μπορεί να πάρει – ενδεχομένως με εταίρους – τη θέση της Δεξιάς και του Νεομητσοτακισμού στην κυβέρνηση..
Ο λόγος είναι απλός: ο ψηφοφόρος για να εκδηλωθεί, πριν πάει στην κάλπη, υπέρ ενός κόμματος της αντιπολίτευσης – με το οποίο σκέφτεται να αντικαταστήσει το κόμμα που κυβερνάει – πρέπει να γνωρίζει με ποιους θα κυβερνήσει, το κόμμα που θα ψηφίσει για την κυβέρνηση. Ποιοι θα πάρουν τη θέση αυτών που θα φύγουν.
Πχ ουδείς σώφρων πολίτης θέλει κυβέρνηση με τον Άδωνι, τον Πλεύρη, τον Βορίδη και την Κεραμέως. Αλλά για να το εκδηλώσει πρέπει να γνωρίσει, ποιοι προαλείφονται για τη θέση τους.
Ποιος άνθρωπος που σέβεται τον Πολιτισμό δεν θα ήθελε τη συγκροτημένη Σία Αναγνωστοπούλου στη θέση της αποσυνάγωγης Μενδώνη; Αλλά η δρομολόγησή της από το κόμμα της πρέπει να είναι εμφανής.
Κανένας δεν αισθάνεται ασφαλής με τον Θεοδωρικάκο υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Έχει πλάκα ότι η τελευταία δημοσκόπηση δίνει στον Μητσοτάκη προβάδισμα στην ασφάλεια ενώ η Greek mafia αλωνίζει και η ΕΥΠ έχει «επισυνδέσει» αμέτρητους πολιτικούς, δημοσιογράφους, στρατιωτικούς κ.α. .
Ποιος θέλει τον άβουλο Παναγιωτόπουλο στην Εθνική Αμυνα, τον διασυρθέντα -επειδή κατάπιε την παρακολούθησή του Χατζηδάκη -στο υπουργείο Εργασίας ή τους ασήμαντους που βρίσκονται στα υπουργεία Ενέργειας, Γεωργίας, Μετανάστευσης, Ναυτιλίας και τους σχεδόν απολιτίκ υπουργούς Επικρατείας κλπ.
Ειδικά για το υπουργείο Δικαιοσύνης πρέπει να είναι σαφές ποιος θα πάει στη θέση του Τσιάρα και να μην είναι σαν τους προηγούμενους της περιόδου 2015-’19.
Αλλά δεν είναι εμφανής η «σορτ λίστ» για κάθε υπουργείοαπό την οποία θα προκύψουν οι πιθανοί διάδοχοί τους στην προοδευτική κυβέρνηση που επαγγέλλεται ο Τσίπρας.
Ακόμη πιο προβληματικό είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν προδιαγράφεται το προφίλ όσων πρόκειται να πάρουν τα βασικά χαρτοφυλάκια Οικονομικών, Εξωτερικών, Διοίκησης.
Το αποτέλεσμα είναι να εκλαμβάνονται ως μέλλοντες υπουργοί κυρίως οι «τομεάρχες» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυθαίρετο, αλλά δεν υπάρχουν άλλοι στο προσκήνιο. Ούτε καν περιγραφή τους. Υπάρχει μόνο μια γενική αναφορά του Τσίπρα ότι «δεν θα κυβερνήσει με τους κομματικούς». Αλλά δεν αρκεί…
Πρέπει να αρχίσει να δείχνει. «Η πολιτική χρειάζεται πρόσωπο», έλεγε ο μακαρίτης Αντώνης Λιβάνης
Εδώ και καιρό συμβαίνει κάτι παράδοξο: ξέρουμε ποιοι φεύγουν, αλλά δεν ξέρουμε ποιοι έρχονται. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζονται ως «ερχόμενοι» , οι αξιωματούχοι του κομματικής γραφειοκρατίας της Κουμουνδούρου- που εκπροσωπούν τον «παλαιό ΣΥΡΙΖΑ» αφού οι νεοεγγραφέντες που ανέδειξαν θριαμβευτικά εκ νέου τον Τσίπρα στην ηγεσία, δεν ψήφισαν για τα κομματικά όργανα.
Για τον μέσο πολίτη – ιδίως για την κατηγορία των πολιτών που πρέπει να προστεθούν στη κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ για να διαμορφωθεί πλειοψηφία – «Θεός φυλάξοι». Όχι πως δεν υπάρχουν επιφανείς Συριζαίοι, ικανοί να υπηρετήσουν τις ανάγκες της προσεχούς κυβέρνησης Τσίπρα. Κάθε άλλο.
Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση αν δει π.χ. στο επόμενο υπουργικό Συμβούλιο τον Τσακαλώτο, τον Χαρίτση, τον Κατρούγκαλο – ή τον Γεροτζιάφα αν μιλάμε για καινούργιους. Και δίπλα τους τη Λούκα Κατσέλη, την Ξενογιαννακόπουλου, την Αχτσιόγλου, από τις γυναίκες .
Αλλά υπάρχουν και προβεβλημένα πρόσωπα των οποίων το προφίλ είναι λόγος για να προβληματιστεί ο δημοκρατικός ψηφοφόρος, αν όχι και να αρνηθεί την ψήφο του. Γιατί; Απλώς «δεν αρέσουν» ή θεωρούνται ότι «είναι ακατάλληλοι». Δεν αρκεί;
Στην πορεία προς τις εκλογές όσο το βεληνεκές του Αλέξη Τσίπρα ως εν δυνάμει Πρωθυπουργού διευρύνεται, τόσο ενισχύεται το ερώτημα: με ποιους θα κυβερνήσει;
Οσοι δεν υπάρχουν απαντήσεις οι ψηφοφόροι δικαιούνται να εικάζουν ότι μπορεί να κυβερνήσει και με αυτούς που ΔΕΝ πρέπει – όσο και αν βρίσκονται στο προσκήνιο με διάφορες κομματικές ιδιότητες- και να κουμπώνονται Ετσι οι οι προϋποθέσεις δημιουργίας του ρεύματος υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ αναστέλλονται.
Από αυτή την άποψη αυτός που στην πραγματικότητα κρίνεται στις εκλογές, δεν είναι ο Μητσοτάκης – έχει κριθεί ήδη και απορρίπτεται – αλλά ο Τσίπρας.
Προσωπικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περνάει το τεστ, αλλά αυτό δεν αρκεί για τους ψηφοφόρους που σκέφτονται να στραφούν οριστικά και ορατά προς το μέρος του. Θέλουν ολόκληρο το κάδρο… Για κυβέρνηση μιλάμε διάολε…
Υπάρχουν ακόμη περιθώρια να κλείσει αυτή η εκκρεμότητα. Με την συμπλήρωση των ψηφοδελτίων που έχουν κενά κατά περιφέρεια. Και κυρίως με το ψηφοδέλτιο Επικράτειας που είναι πάντα τροχιοδεικτικό για τις προθέσεις ενός μέλλοντος Πρωθυπουργού .
Αν υπάρχουν πρόσωπα που φέρνουν ψήφους μπορούν να ενταχθούν σε ψηφοδέλτιο περιφέρειας. Δεν υπάρχει λόγος να διοριστούν βουλευτές Επικρατείας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται περσόνες και φίρμες, του θεάματος, της δημοσιογραφίας και του αθλητισμού, αλλά φωτεινά πρόσωπα που να εμπνέουν εμπιστοσύνη διακυβέρνησης.
Ηδη υπάρχει στις γραμμές του μια κρίσιμη μάζα αξιόλογων στελεχών, που δεν έχουν κομματικούς τίτλους, ούτε κυβέρνησαν στο παρελθόν- αυτό μπορεί να είναι και προσόν. Αν προστεθούν νέα πρόσωπα με εμφανή προσόντα και «ξεσκαρταριστούν» όσοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ ,θα προκύψει εναργώς ένα λαμπρό εν δυνάμει υπουργικό Συμβούλιο. Αποτελεσματικών, εντίμων και σύγχρονων δημοκρατικών πολιτικών, απέναντι στα ανεμομαζώματα τυχοδιωκτών, ακροδεξιών και δουλοφρόνων του Μητσοτάκη.
Με αυτό το σχήμα στο προεκλογικό προσκήνιο, οι ψηφοφόροι θα απελευθερωθούν και το εκκρεμές θα κινηθεί ορατά προς τη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο απλό..
AΠΟ ΤΟ ΙΕΙDISEIS.GR
