Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Λάθος χειρισμοί σε λάθος θέματα.
Ένα παλιό ανέκδοτο των επικοινωνιολόγων, χρήσιμο προεκλογικά.
-«Η εφημερίδα ενός μικρού χωριού στην Ιταλία έγραψε ότι ο Πάπας είναι ομοφυλόφιλος- και το συζητούσαν οι κάτοικοι του μεταξύ τους. Το Βατικανό το διέψευσε και το συζήτησε ο κόσμος όλος».
Τις τελευταίες μέρες το κόμμα που διεκδικεί να διαδεχθεί τον Μητσοτάκη στην κυβέρνηση, παρασύρεται σε λάθη σαν αυτό που περιγράφει το ανέκδοτο.
Έτσι πέφτει στην παγίδα της ΝΔ να εκτραπεί η συζήτηση από τη πολιτική και τα προβλήματα της χώρας, ή το έρεβος που αφήνει πίσω το σύστημα Μητσοτάκη. Να μεταφερθεί η προεκλογική αντιπαράθεση σε ανούσιες αντιδικίες, με βάση την επικοινωνιακή υπεροπλία της ΝΔ.
Έτσι δεν μιλάμε για την καταγγελία του Νίκου Αναστασιάδη, που έβγαλε στη σέντρα τον ομοϊδεάτη του Μητσοτάκη για ενδοτική- τουλάχιστον- πολιτική στο Κυπριακό και έναντι της Τουρκίας- κατά τις αμερικανικές υποδείξεις…
Ούτε για την εξαπάτηση με την «αύξηση του κατωτάτου μισθού» που είναι δραματικά μικρότερη από την αύξηση των τιμών. Για την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, τη διάλυση της μεσαίας τάξης.
Δεν μιλάμε για τον διασυρμό της χώρας στην Ευρώπη με τις παραβιάσεις του κράτους Δικαίου. Για τα σκάνδαλα και την ταξική πολιτική, από έναν αυταρχικό πρωθυπουργό που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Πχ πήγε στη Βουλή ο Άδωνις Γεωργιάδης και πέταξε κάτι μπαρούφες για τη «βίλα του Τσίπρα» και τη «βιλάρα του Ραγκούση». Η μόνη απάντηση θα ήταν : «περσινά ξινά σταφύλια» και πάμε παρακάτω. Ολοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν «βίλες».
Σε ό,τι αφορά τον Τσίπρα μάλιστα κρίθηκε και στα δικαστήρια και όποιος το επαναφέρει κινδυνεύει με καταδίκη. Οσο για το σπίτι του Ραγκούση στην Πάρο, η αναθέρμανση μιας υπόθεσης που κρίθηκε προ δεκαετίας, δεν έχει νόημα.
Ωστόσο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από, δικαιολογημένη προφανώς, ευαισθησία –και προφανώς επειδή δεν έχει τίποτε να κρύψει ή να φοβηθεί-παρουσίασε τα περιουσιακά στοιχεία του μέχρι τρίτης γενεάς.
Κανείς δεν θα πει ότι δεν έχει δίκιο ο Ραγκούσης . Αλλά προσπαθώντας να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας έγινε θέμα ο ίδιος. Αδίκως κάλεσε και τον Μητσοτάκη να κάνει το ίδιο- ειδικά μετά την αποκάλυψη για γνωστή «έπαυλη μεσοτοιχία με τον Χριστοφοράκο» στην Τήνο.
Αλλά επικοινωνιακά αυτό δεν έχει αντίκρισμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο αποπροσανατολισμός που επιδιώκει η ΝΔ.
Αυτό περίμεναν στο επιτελείο του Μητσοτάκη. Και ενώ ο απερχόμενος Πρωθυπουργός είναι εκτεθειμένος από κάθε άποψη και ούτε διακρίνεται για την ευαισθησία του να δίνει απαντήσεις, πέτυχαν στο στόχο τους..
Άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωση του Νίκου Παππά, που κυκλοφορεί προεκλογικά βιβλίο , στο οποίο περιγράφει την περίοδο των τηλεοπτικών διαγωνισμών για τις άδειες- με ευγενικό πρόλογο από τον Αλέξη Τσίπρα. Για ποιο λόγο;
Τι ακριβώς θα συνεισφέρει στην προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ το συγκεκριμένο βιβλίο; Αν γίνει ο Παππάς θέμα προεκλογικής συζήτησης και το επιχείρημά του περί δικαίωσης από τον ελληνικό λαό για την καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο, τι θα κερδίσει το κόμμα του;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας, όχι ομάδα διαμαρτυρίας. Διεκδικεί να αναλάβει την ευθύνη της χώρας σε μια δύσκολη στιγμή, όχι να δικαιώσει τα στελέχη του- από όποιες αδικίες θεωρούν ότι υπέστησαν.
Τρίτο περιστατικό είναι η επίσκεψη Μητσοτάκη στον Έβρο για τον τοίχο του. Η μεγάλη εικόνα είναι υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ: η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου-με μέρος του ΕΛΚ- και η Κομισιόν , τάσσονται ρητά κατά της χρηματοδότησης του τοίχου από κοινοτικά κονδύλια. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ξεκαθαρίζουν ότι «το μεταναστευτικό δεν αντιμετωπίζεται με φράχτες».
Παρόλα αυτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να παραθέσουν απλώς την ευρωπαϊκή πολιτική και να αφήσουν στον Μητσοτάκη να κριθεί από το ακροδεξιό του παραλήρημα, μπήκαν σε αντιδικία με τον ίδιο και τους κεκράκτες του -που τους ρωτάνε αν η κυβέρνηση Τσίπρα θα συνεχίσει την επέκταση.
Χωρίς να καταλαβαίνουν ότι την επόμενη φορά ο Μητσοτάκης θα πάει στις φυλακές Αυλώνα και θα ρωτάει αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποφυλακίσει τον Κουφοντίνα. Όπως τον ρωτάει αν εγκρίνει τις σόκιν αναρτήσεις ενός ράπερ, που εντάχθηκε στα ψηφοδέλτιά του.
Αυτό όμως δεν είναι πολιτική. Είναι χτυπήματα κάτω από τη μέση και παρά τον θόρυβο , όποιος τα επιχειρεί καταδικάζεται από την κοινή γνώμη.
Είναι προφανές ότι στην Κουμουνδούρου πρέπει να λειτουργεί ενιαίο επικοινωνιακό κέντρο, που θα δίνει τον προεκλογικό τόνο. Να αντιληφθούν όλοι ότι το κόμμα αυτή την περίοδο δεν οργανώνει σεμινάρια, δεν προσπαθεί να δικαιώσει στελέχη, δεν κάνει συζητήσεις για το φύλο των αγγέλων.
Τις εκλογές θέλει να κερδίσει. Τα υπόλοιπα είναι θέματα της επόμενης μέρας. Θα είναι καλυτέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ αν βρίσκεται στην πλευρά τον νικητών. Για να το πετύχουν υπάρχουν κανόνες…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
