Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Όσο χαμηλότερα πέφτει στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ο Στέφανος -“της Ελλάδας»- Κασσελάκης αισθάνεται πρωθυπουργήσιμος και αναγγέλλει εφαρμογή κυβερνητικού προγράμματος οσονούπω.
Είναι σαν αυτόν που έπεσε από τον 30ο όροφο και καθώς περνάει από τον 15ο λέει: ως εδώ πάμε καλά με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα.
Το έκανε και στη συνεδρίαση της ΚΕ. Δείχνοντας ότι δεν μπορεί καν να διαβάσει όσα του γράφουν και πάντως δεν αντιλαμβάνεται τι εκφωνεί, όπως προκύπτει απο την αντίθεσή ανάμεσα στο θριαμβευτικό -και αδέξιο- ύφος του και τις βαρετές κοινοτυπίες που αναφέρει.
Ωστόσο, καθώς δεν έχει σχέση με την πολιτική γενικά και την ελληνική πραγματικότητα, μιλάει σαν να έχει ανακαλύψει την πυρίτιδα. Και επειδή η σκηνική παρουσία του έχει καρτουνίστικα χαρακτηριστικά καταλήγει σε νευρικές κινήσεις… αυτοηγετικότητας, με τόνους που κάνουν ακόμη και όσους τον αντέχουν να μειδιούν. Παρότι μεταξύ τους αρχίζουν να τραβάνε τα μαλλιά τους.
Δίπλα τους το απολαμβάνουν όσοι μένουν το κόμμα με την -ψευδαισθησιακή- επιδίωξη να τον διώξουν κάποια στιγμή. Ακόμη και αν το καταφέρουν, δεν θα υπάρχει τίποτε να παραλάβουν. Ή να… παραδώσουν, αν νομίζουν ότι θα καλέσουν τον Τσίπρα ξανά στο τιμόνι. Ο “Τιτανικός” δεν χρειάσθηκε καπετάνιο μετά την πρόσκρουση στο παγόβουνο.
Αυτό ακριβώς του επισήμανε , ενώπιος ενωπίω, στη συνεδρίαση ο Γιάννης Ραγκούσης: “Όταν το καράβι πλέει πρόσω ολοταχώς προς το ‘παγόβουνο’ των ευρωεκλογών, σημασία δεν έχει σε ποια θέση κάθεσαι ή ποιο ρόλο έχεις”.
Ο ρόλος που προτιμάει για τον εαατό του ο Κασσελάκης είναι του ανεύθυνου εκ Θεού άνακτα. Αναφέρεται με στόμφο στη μεγαλειότητά του και δεν ανέχεται κουβέντα, αν κριθεί από τη σκαιά απομάκρυνση από το “Κόκκινο“ της Ευγενίας Λουπάκη. Πρώην συζύγου του Θαν. Καρτερού που κουβαλάει τον σταυρό να στηρίζει τον Κασσελάκη νουθετώντας τον, όπου μπορεί.
Ο λόγος ήταν ότι ανάρτησε ,αμφιλεγόμενη,φωτογραφία του Κασσελάκη με τον σκύλο του. Όταν ο ίδιος ανάρτησε την τούρτα γενεθλίων του ίδιου σκύλου και τους έκανε όλους ρεζίλι στο πανελλήνιο.
Αποχωρώντας αξιοπρεπώς η Λουπάκη του έριξε μια κατακέφαλα, σημειώνοντας ότι τα ίδια της έκανε στο γυμνάσιο και ένα χουντικός καθηγητής. Και υπενθυμίζοντας τη διαδρομή της στην Αριστερά, απέναντι στον χθεσινό και ουρανοκατέβατο Λουδοβίκο που χτίζει συστήματα με δουλικές συμπεριφορές στον ίδιο και τον σκύλο του. Τα άγρια διώχνουν τα ημέρα. Οσοι παίζουν τους αριστερούς ,διώχνουν όσους έχουν ταυτιστεί με την Αριστερά
Καβαλημένος στο καλάμι του λαϊκισμού
Βαδίζοντας αμέριμνα στην οδό της απωλείας, που θα τους πάρει όλους μαζί του, συνιστά αντίφαση να λέει “το Κόμμα μας”, να αναφέρει “για ποιο λόγο είμαι εγώ Πρόεδρος” και να απαριθμεί όσα “κάναμε”, με την φανφαρόνικη διαπίστωση ότι εκπροσωπεί τη “σύγχρονη κυβερνητική Αριστερά ” πουλώντας τρέλα ότι πάει για πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές.
Καβαλημένος στο καλάμι του λαϊκισμού του υπόσχεται τα πάντα στους πάντες εκπέμποντας παλαιοκομματικές μπουρδολογίες. Π.χ. με τη “σημαντική μείωση του συντελεστή για την συντριπτική πλειοψηφία στο 97% των επιχειρήσεων” και “απειροελάχιστη αύξηση για εκείνες που έχουν ετήσιο κέρδος πάνω από 220.00 ευρώ” θα αυξηθούν τα δημόσια έσοδα. Μπαλαμούτι ότι είναι καλός στα οικονομικά.
Όταν νομίζει ότι οι “μικρές επιχειρήσεις 5 έως 15 εργαζομένων” κάνουν ό,τι έκαναν τον προηγούμενο αιώνα, ή όταν προβάλει στατιστικά στοιχεία υστέρησης της χώρας έναντι της Ευρώπης, συμβάλει στην προπαγάνδα του Μητσοτάκη που προτάσει το κλείσιμο της ψαλίδας.
Με την ανοχή των “κεντροεπιτρόπων” που τον ακούνε και τον χειροκροτούν, κατήγγειλε με θράσος και αναίδεια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που αποχωρήσαν – χωρίς να τολμήσει να τα κατονομάσει – ως “αυλικούς των τραπεζών” -ενώ ο ίδιος εμφανίζει το πιο σκοτεινό βιογραφικό αυλικού των τραπεζών.
Ο Δημ. Χατζησωκράτης, τον αντέκρουσε, με κατι που δεν κατάλαβε: <οι δρόμοι των συναγωνιστών της Αριστεράς ξανασυναντώναι> . Οπων καταλαβε τι ακριβώς του είπε ο Θαν. Θεοχαροπουλος γι’ αυτή την ατάκα του -ή δεν τον ενδιαφέρει. Ιδίως αν νομίζει ότι ξέρει καλύτερα οικονομικά από τον Τσακαλώτο, ή καλύτερη ευρωπαϊκή πολιτική από τον Χαρίτση.
Επιχειρεί να εκθεμελιώσει τον πρώην Πρωθυπουργό
Απέναντι στον μεσιανισμό της σειράς που εκπέμπει διαρκώς ως “πρόεδρος του νέου ΣΥΡΙΖΑ”, ο Διον. Τεμπονέρας του είπε ότι “δεν χρειαζόμαστε ένα συνέδριο-φιέστα του αρχηγού’ και μάλλον τον έκανε να ιδρώνει, όταν του ζήτησε “το κόμμα πρέπει να έχει σαν στόχο “τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση”.
Συμπέρασμα: Ο Κασσελάκης αφού έδιωξε κάποια από τα πιο συγκροτημένο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- όπως η Σία Αναγνωστοπούλου- αλλά και πρόσωπα με αγωνιστική διαδρομή και πολιτική σύγκρουση σαν τον Στ. Τζουμάκα, δεν επιχειρεί απλώς να επιβληθεί περιβαλλόμενος από μια “ηγετική ομάδα” με ποίκιλες επιβαρύνεις – που έχουν κατονομαστεί πολλές φορές.
Οργανώνει κατι χειρότερο: να διαφθείρει πολιτικά τα νέα πρόσωπα , όπως η Διάνα Βουτυράκου, την οποία προτάσσει ως…κομματική παρτενέρ του. Και ταυτόχρονα να αποδυναμώσει την υστεροφημία του Τσίπρα, με ανήθικη μέθοδο: κολακεύει τον ίδιο, απαξιώνει την περίοδό του και κάνει τη δουλειά του Μητσοτάκη ξεκούραστη….
Γιατί επιχειρεί να εκθεμελιώσει τον πρώην Πρωθυπουργό στη συνείδηση της κοινωνίας είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει τον ίδιο- που συνεχίζει τις επαφές μαζί του -παραβιάζοντας τον κανόνα των αποστάσεων που ίδιος έθεσε.
Ποιος και γιατί έχει συμφέρον να μείνει ακέφαλη η Δημοκρατική Παράταξη δεν μπορεί να μένει έξω από το πεδίο των αποριών που ούτως ή άλλως συνοδεύουν τον Κασσελάκη και τους -γενναιόδωρους- χορηγούς του.
