Όταν ο Ηλιόπουλος “βρήκε το κουμπί” του Μπακογιάννη

Μπορει να ήταν καλή η ιδέα του Παύλου Γερουλάνου για συνάντηση των υποψηφίων δημάρχων της Αθήνας. Αλλά δεν υπολόγισε κατι: το πατερναλιστικό ύφος του Κώστα Μπακογιάννη έναντι των άλλων. Εκδηλώθηκε κυρίως εναντίον του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποκάλυψε και πώς σκέφτεται.

Προσέξτε το περιστατικό: Κάποια στιγμή χειροκροτήθηκε ο Νάσος Ηλιόπουλος στην τοποθέτησή του για το προσφυγικό. Ο Μπακογιάννης ξίνισε και του πέταξε σπόντες για….”κερκίδα “.

Αυτό δα έλειπε. Να τον βγάζει ολόκληρη δημοσκοπησάρα με περισσότερους ψήφους από όλους τους άλλους μαζί και να τολμούν να τους χειροκροτούν.

Ο Συριζαίος δεν του χαρίσθηκε. Και θύμισε ότι το “ακροατήριό του” δεν ασπάζονταν ποτέ τις ακρότητες στελεχών της ΝΔ, ιδίως του Γεωργιάδη, όπως “να κάνουμε δύσκολη τη ζωή των μεταναστών”, ” η φύλαξη συνόρων προϋποθέτει νεκρούς” , και άλλα ευώδη.

Ο Μπακογιάννης που τα θέλει όλα δικά του ως… δικαίωμα αποσταθεροποιήθηκε και άρχισε να ρίχνει το επίπεδο με ευτελή πλακίτσα:

-“ «Ωραία, ωραία, ωραία, τα είπαμε όλα τα συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ, μια χαρά. Μπράβο, συγχαρητήρια, τα ξέρετε καταπληκτικά, είστε φοβερός, νομίζω ότι θα βγείτε πρώτος στην κεντρική σας επιτροπή με διαφορά, τώρα όμως πάμε λίγο στην πραγματική ζωή”.

Κι εκεί την πάτησε. Για τον εν λόγω υποψήφιο- που τώρα ανακαλύπτει ότι η Αθήνα έχει και γειτονιές- η “πραγματική ζωή” δεν συμπεριλαμβάνει τους μετανάστες, ούτε την νοοτροπία αντιμετώπισης του. Οπότε αυτά΄ δεν πρέπει να απασχολούν τον δήμο.

Όπως αναδύεται άλλωστε από τη καμπάνια του, ο ίδιος όταν απευθύνεται στους Αθηναίους εννοεί τους ψηφοφόρους μόνο- τους οποίους διεκδικεί με πανάκριβες παραστάσεις. Όχι τους κάτοικους της πόλης στο σύνολο της- και πολύ περισσότερο τους μετανάστες. Αν δεν ψηφίζει ο άλλος τι να τον κάνει;

Το κομματικό αίμα νερό δεν γίνεται. Αλλά τώρα που ο Ηλιόπουλος βρήκε το κουμπί του θα έχουμε πλάκες …