Όχι μόνο δεν υπάρχει νίκη για τον Τραμπ στη Συρία, αλλά θα μπορούσε να οδηγηθεί σε καταστροφή

Του Ishaan Tharoor

  • Ανεξάρτητα από το πώς ο Πρόεδρος Τραμπ θα υλοποιήσει την υπόσχεσή του για μια “πολύ σκληρή” απάντηση στην υποτιθέμενη χρήση χημικών όπλων από το συριακό καθεστώς, πρέπει ακόμα να καταπιεί μια πιο σκληρή πραγματικότητα: Ότι πρόκειται για έναν βίαιο πόλεμο εκεί και η διοίκησή του είναι εγκλωβισμένη.

Για τον Τραμπ, που αγαπάει τη “νίκη”, δεν υπάρχει νίκη στη Συρία. Αλλά έχει ακόμα την ικανότητα να κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Ο Τραμπ μπορεί να μην γνωρίζει τη «ζωτικότητα» του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ. Μπορεί να επικρίνει, αν και υποκριτικά, τον προκάτοχό του επειδή δεν έκανε αρκετά για να αντιμετωπίσει το καθεστώς του Ασαντ. Μπορεί μάλιστα να υποστηρίζει ότι η «αποστολή εξετελέσθη» στον αγώνα ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Αλλά δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε τη διάθεση να σταματήσει τη βίαιη δύναμη του Ασαντ και τη συνεχή καταστροφή των υπόλοιπων θυλάκων αντίστασης στο καθεστώς του .

Ο Ασαντ πιθανότατα δεν πρέπει να ανησυχεί. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, ο Τραμπ είχε διατάξει επίσης επιδρομή σε αεροδρόμιο της Συρίας μετά από άλλη επίθεση με χημικά από το καθεστώς. Η επιδρομή τότε δεν συνέβαλε στην αλλαγή της εξέλιξης του πολέμου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι μια άλλη επίθεση θα είναι πιο αποτελεσματική.

Για να είμαστε δίκαιοι, η πολυπλοκότητα των εξελίξεων στη Συρία έχει προβληματίσει πολύ πιο έμπειρους αναλυτές της εξωτερικής πολιτικής . Πολλά μέλη των ινστιτούτων της Ουάσινγκτον πέρασαν χρόνια ζητώντας μια πιο σθεναρή στρατηγική ώστε να αναχαιτιστεί ο Ασαντ και να βοηθήσουν να τερματιστεί η καταστροφική σύγκρουση της Συρίας. Όμως, δεδομένης της βαθιάς ανάμιξης της Ρωσίας και του Ιράν στην πλευρά του Ασαντ, δεν ήταν ποτέ βέβαιο ότι μια περιορισμένη αμερικανική στρατιωτική επέμβαση, θα ήταν αρκετή για να απομακρύνει τον Σύρο πρόεδρο από την εξουσία . Η εναλλακτική λύση – μια πλήρης πολεμική επέμβαση – ήταν κατανοητά δυσάρεστη.

Ο Τραμπ, στο μεταξύ, τάχθηκε ενεργά κατά της υποκίνησης αλλαγής καθεστώτος στη Δαμασκό. Η κυβέρνησή του πάγωσε τα κρατικά κονδύλια που προορίζονταν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση τμημάτων της Συρίας που ανακτήθηκαν από το Ισλαμικό Κράτος. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι θέλει να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία τώρα που το ισλαμικό κράτος φαίνεται να έχει ηττηθεί. Οι επικριτές ισχυρίστηκαν ότι ο Τραμπ έστειλε έτσι ένα μήνυμα στον Ασαντ και τους προστάτες του να μην ανησυχούν για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που άλλαξαν την στάση έναντι του καθεστώτος.

Τότε ήρθε η επίθεση με τα χημικά όπλα στα περίχωρα της Δαμασκού.

Ο Τραμπ υποσχέθηκε μια γρήγορη απάντηση στην “άγρια” επίθεση. Και αφού το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δεν κατάφερε να πάρει θέση την Τρίτη, οι πιθανότητες αυξήθηκαν για μια επικείμενη επίθεση των ΗΠΑ (και ενδεχομένως της Γαλλίας) ενάντια στο καθεστώς Ασαντ.

Αν όμως κρίνουμε από την ιστορία, ο Ασαντ πιθανότατα δεν πρέπει να ανησυχεί. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, ο Τραμπ είχε διατάξει επίσης επιδρομή σε αεροδρόμιο της Συρίας μετά από άλλη επίθεση με χημικά από το καθεστώς. Η επιδρομή τότε δεν συνέβαλε στην αλλαγή της εξέλιξης του πολέμου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι μια άλλη επίθεση θα είναι πιο αποτελεσματική. “Ορισμένοι πύραυλοι Κρουζ δεν θα αλλάξουν τίποτα”, έγραψε σε κύριο άρθρο της η Washington Post .

“Ένας πρόεδρος που λέει ότι θέλει να αποσύρει τις δυνάμεις του από τη Συρία δεν είναι πραγματικά σε θέση να απειλήσει το καθεστώς”, δήλωσε ο Φαϊζάλ Ιτάνι του Ατλαντικού Συμβουλίου”.

Ο Εμίλ Χόκαγιεμ του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών, υπέρμαχος της ενίσχυσης των ανταρτών, εκτιμά επίσης ότι ο «χρόνος για επέμβαση έχει παρέλθει». “Μπορεί να υπάρχει μια περιορισμένη, αποφασιστική πυραυλική επίθεση , αλλά όσο δεν υπάρχει μεγαλύτερη προοπτική ή ευρύτερη στρατηγική για επέκταση της σύγκρουσης, μπορεί να πυροδοτήσει μόνο μία κλιμάκωση χωρίς να επιτύχει κανένα στόχο”, δήλωσε ο Χόκαγιεμ.

Ο κίνδυνος μιας τέτοιας κλιμάκωσης είναι πραγματικός. Μια αεροπορική βάση της Συρίας που φιλοξενούσε ιρανικό προσωπικό χτυπήθηκε τη Δευτέρα -προφανώς από το Ισραήλ- απλά έδειξε πόσο γρήγορα κάποια μέτρα αντιποίνων θα μπορούσαν να μετατραπούν σε πόλεμο με το Ιράν.

(Φυσικά αυτός ο πόλεμος θα είχε πολλούς υποστηρικτές στην Ουάσινγκτον, ειδικά αν γινόταν σε μεγάλο βαθμό από τους Ισραηλινούς.)

Και οποιαδήποτε αμερικανική επίθεση στις συριακές στρατιωτικές εγκαταστάσεις ενέχει τον κίνδυνο μιας σύγκρουσης με τη Ρωσία, η οποία διατηρεί ένα σημαντικό προγεφύρωμα στη Συρία και πρόσφατα υποστήριξε ότι μπορεί να αναχαιτίσει τα αμερικανικά αεροσκάφη. Αυτή την εβδομάδα, συνεργάτες του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησαν για μια νέα πυραυλική κρίση τύπου Κούβας, στη Μέση Ανατολή, μιλώντας μάλιστα για την προοπτική μιας πολύ πιο επικίνδυνης πυρκαγιάς.

“Ο Τραμπ πρέπει να καταλάβει ότι μιλάμε για πιθανότητα πυρηνικής κλιμάκωσης αν υπάρξει σύγκρουση αμερικανικών και ρωσικών στρατευμάτων”, ανέφερε ο Ιγκορ Κοροτσένκο, Ρώσος στρατιωτικός και στέλεχος του Υπουργείου Άμυνας . “Όλα μπορούν να συμβούν πολύ γρήγορα και η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο των πολιτικών” πρόσθεσε.

Πηγή: Washington Post- ΑΠΕ ΜΠΕ