Ώρα να τελειώνει ο Τσίπρας με τα παιχνίδια στην ομάδα των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

Του Γ. Λακόπουλου

Καθώς τα  ελληνικά ΜΜΕ δεν καταδέχθηκαν να ασχοληθούν με τη ομιλία της νέας προέδρου της Κομισιόν στο Ευρωκοινοβουλίου για το μέλλον της  Ευρώπης- προτιμούν τον καυγά Αγαπηδάκη -Πολάκη και τον ανεκδιήγητο Δοξιάδη- πέρασε στα ψιλά και το ολίσθημα τεσσάρων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, πέντε στην ουσία, να συνταχθούν με  τους ελάχιστους που την καταψήφισαν. 

Αφορμή έψαχνε η κυβέρνηση που είναι στριμωγμένη να κολλήσει στον τοίχο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγοντας: Αυτοί είστε, αντιευρωπαϊστές.

Δεδομένου ότι ένα κόμμα το εκπροσωπεί ο επικεφαλής του, ούτε «αυτοί «είναι ούτε αντιευρωπαίοι. Όσο και αν προσπάθησαν, ειδικά το 2015, από τη ΝΔ δεν κατάφεραν να το κολλήσουν στον Αλέξη Τσίπρα. Αντίθετα συγκαταλέγεται στους  ελκυστικούς Ευρωπαίους ηγέτες περισσότερο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ωστόσο τον τελευταίο καιρό παίζεται ένα κακόγουστο παιχνίδι σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού και του κόμματός του.  Η ομάδα των έξι ευρωβουλευτών του έσπευσε να ενταχθεί- να παραμείνει δηλαδή- στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Κοινοβούλιο το GUE/NGL –Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών.

Μια συμμαχία στην οποία εντάχθηκαν από το 1995 κυρίως τα φθίνοντα κομμουνιστικά κόμματα   από 14 μόνο  χώρες και σήμερα έχει μόλις 41 μέλη – αλλά πρακτικά χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Podemos δεν έχει κανένα  πολιτικό εκτόπισμα.

 Η ένταξη της νέας ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά αρχήν εσπευσμένη, καθώς το κόμμα βρίσκεται σε φάση μετεξέλιξης και ενδεχομένως τα  νέα χαρακτηριστικά που θα αναδείξει το συνέδριο του δεν θα είναι συμβατά με την ταυτότητά της ομάδας -ούτε καν ως τώρα ήταν. 

Κυρίως όμως είναι ατυχής πολιτικά.  Ο Αλεξης Τσίπρας, φυσικός εκπρόσωπος της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, πρώην Πρωθυπουργός και  αρχηγός κόμματος με 32%, εντάσσεται σε ένα σχήμα που δεν παίζει ρόλο στα πράγματα.

Επιπλέον συνδέεται με το ευρύτερο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο οποίο υπάρχουν από σούργελα  και αντιευρωπαϊστές μέχρι ακραίοι και περιθωριακοί στις χώρες τους.

 Αν μη τι άλλο, όφειλε να το σκεφθεί προτού δώσει την έγκρισή του γι’ αυτή την επανένταξη- αν την έδωσε.

 Η στάση των Ευρωβουλευτών του -πλην του Πέτρου Κόκκαλη που προς τιμήν του διαχώρισε τη θέση του- τον εκθέτει. Η καταψήφιση της νέας Κομισιόν είναι πράξη περιθωριακή και ακατανόητη για ένα φιλοευρωπαϊκό κόμμα, όμως θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ ο επικεφαλής του. Ειδικά όταν είναι γνωστό οτι η πρόταση της προέδρου της Κομισιόν για το Προσφυγικό- και το Δουβλίνο- θα είναι οτι καλύτερο θα μπορούσε να περιμένει η Ελλάδα. Τι ακριβώς καταψήφισαν;ν

 Η δικαιολογία του Παπαδημούλη ότι «δεν θέλει την Κομισιόν να είναι όμηρος των Όρμπαν και Σαλβίνι» είναι αστεία και αντιφατική. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Οι λόγοι που σχετίζονται τάχα με το «ρόλο» που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ως μεγαλύτερο κόμμα σ’ αυτή την ομάδα – ότι του δίνει τη μια αντιπροεδρία που δικαιούται, οι χρηματοδοτήσεις και άλλα συναφή είναι προσχηματικοί  και συνιστούν παραπλάνηση. Τοποθετούν στο ευρωπαϊκό σκηνικό τον ΣΥΡΙΖΑ σε διαφορετική θέση από αυτή που έχει στην Ελλάδα.

 Η πολιτική λογική για ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ και έναν πολιτικό ηγέτη σαν τον Τσίπρα -ή τουλάχιστον σαν αυτό που επιχειρεί να γίνει για να έχει μέλλον ,- αυτομάτως τον διαχωρίζει από αυτή την ομάδα και το αντίστοιχο κόμμα-  με τα περισσότερα μέλη των οποίων δεν έχει ούτε ιδεολογική συνάφεια.

Αποτελεί θέμα ανάληψης της ευθύνης από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει αυτή την κακοφωνία, στην οποία σύρονται οι ευρωβουλευτές του κόμματός του.

Στο Ευρωκοινοβούλιο θα γίνουν σημαντικές  ψηφοφορίες. Αν ψηφίζουν πάλι όπως ψήφισαν για την Κομισιόν, ο ίδιος θα έχει κόστος σε ό,τι αφορά το κύρος του στην προοδευτική Ευρώπη, αλλά και στην ελληνική πολιτική σκηνή.