“Έχουμε έναν ιδεοληπτικό και ανίκανο πρωθυπουργό που δεν αντιλαμβάνεται τον πραγματικό κόσμο” (Μητσοτάκης 2015) – Η κριτική στην κυβέρνηση Καραμανλή και ο “Δεκέμβρης” που αυτός “δεν θα επιτρέψει” – Ο Κυριάκος προδιαγράφει το τέλος του

Του Νίκου Λακόπουλου

Από την Υπόθεση Λιγνάδη που έχει περισσότερο πολιτικό βάθος από ό,τι φαίνεται και “ένοχα μυστικά” η κυβέρνηση πέρασε στον Κουφοντίνα σε μια προσπάθεια να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο, αλλά βρέθηκε μπροστά σε μια συμμαχία χούλιγκανς σε μια πλατεία της Αθήνας πίσω από την οποία κρύβεται ο… Αλέξης Τσίπρας.

Η κυβέρνηση δεν έχει χάσει μόνο τον έλεγχο της πανδημίας, αλλά και πολλές μονάδες δημοφιλίας, όπως δείχνει η βιαστική εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη να σπρώξει κι άλλα χρήματα στην αγορά προσπαθώντας να αγοράσει την χαμένη δημοφιλία του: η κυβέρνηση αυτή έχει αρχίσει να κουράζει ακόμα και τους νοικοκυραίους για την ασφάλεια των οποίων δημιουργεί φανταστικούς κινδύνους.

Η φράση του Πρωθυπουργού στην Βουλή «δεν θα επιτρέψω κατάλυση της έννομης τάξης όπως το 2008» αποκαλύπτει τους φόβους και την αγωνία του -μαζί με την αναδρομική κριτική στην τότε κυβέρνηση Καραμανλή -που μάλλον επέτρεψε την κατάλυση της έννομης τάξης ενώ αυτός– “εγώ” λέει ο Μητσοτάκης- δεν θα το επιτρέψει.

Τη μια στέλνει την αστυνομία, την άλλη ζητά συγγνώμη και σε κάθε περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιγράφει το μέλλον του και το ενδεχόμενο να μην φτάσει καν σε εκλογές για να πέσει, αλλά να πέσει επειδή ο ίδιος θα έχει προκαλέσει την “κατάλυση της έννομης τάξης”.

“Η Ν.Δ διαθέτει ικανό δημοσκοπικό προβάδισμα, ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί άνετη πρωτοκαθεδρία. Η διακυβέρνησή του, όμως, έχει γίνει αγχώδης και έχει χάσει τον ύπνο της, η δε επικοινωνιακή υπεροπλία του δεν είναι πια ανέμελη. Οφείλει πια να λάβει υπ΄όψιν τις παραμέτρους που προκαλούν επισφάλειες’ γράφει ο Σεραφείμ Κοτρώτσος. ” Η δε κυβέρνηση περνά από την περίοδο της απόλυτης και αδιαμφισβήτητης ηγεμονίας στην αγχώδη διατήρηση των κεκτημένων…”.

Η κυβέρνηση αυτή η οποία προέκυψε από την οργή και τον θυμό πολλών ψηφοφόρων για την προηγούμενη δεν εξελέγη για να επιβάλλει “νόμο και τάξη”, αλλά με συνθήματα για λιγότερους φόρους και περισσότερες και καλές δουλειές για όλους.

Η αγωνία των οικονομικών υπουργών για τα λεφτά -που είναι “πεπερασμένα”- απευθύνεται κυρίως στον Πρωθυπουργό που σε μερικές εβδομάδες θα πρέπει να δώσει λογαριασμό για την οικονομία, τα λουκέτα, τη φτώχεια και την ανεργία καθώς θα κλείσει διετία στην κυβέρνηση και αντί για ανάπτυξη έφερε ύφεση όχι γιατί τον εμπόδισε η πανδημία.

“Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι η χρηματοδότηση των μέτρων συνεπάγεται έλλειμμα, κατά κύριο λόγο δηλαδή δανεισμό” έχει πει με ειλικρίνεια ο Θ. Σκυλακάκης που ομολόγησε πως τα λεφτά αυτά θα επιστραφούν με φόρους.

Η κυβέρνηση ωστόσο ανακοινώνει μείωση φόρων μαζί με επιδότηση της εργασίας αντί της ανεργίας, αλλά το ερώτημα είναι εργασίας σε ποιες επιχειρήσεις – αν έχουμε διακόσιες χιλιάδες λουκέτα;

To θαύμα που υπόσχεται ο Μητσοτάκης είναι πως τα συνεχή λοκντάουν δεν θα έχουν ανεργία, οι επιχειρήσεις θα διασωθούν – αφού έχουν μάλιστα καταθέσεις- και με λίγη καλή τύχη και ευρωπαϊκή βοήθεια θα φτάσουμε σε μια δεκαετία στην καθαρή ανάπτυξη.

Καθώς τα νούμερα δεν βγαίνουν θα πρέπει να υποθέσουμε πως το θαύμα βρίσκεται στο ότι η κυβέρνηση θα σπρώξει λεφτά πηγαίνοντας σύντομα σε εκλογές από τις οποίες θα βγει νικητής ώστε να επιβάλει ένα σκληρό πρόγραμμα με νέους φόρους.

Το ερώτημα είναι αν θα προλάβει να πάει σε εκλογές όταν η κατάρρευση θα οδηγήσει σε κοινωνικές συγκρούσεις και βία που θα γεννήσει βία καθώς στ Νέα Σμύρνη δεν βγήκε στην επιφάνεια -κατά τον Άδωνι Γεωργιάδη- ο “ανήθικος εκβιασμός της Αριστεράς”, αλλά μια νέα γενιά χωρίς μέλλον που μπορεί να έχει προαναγγείλει έναν νέο” Δεκέμβρη” -που δεν είναι στο χέρι του Μητσοταλη να τον επιτρέψει ή όχι.

“Eίμαστε φυλακισμένοι σε έναν ανήθικο εκβιασμό της Αριστεράς. Ξέρουν ότι δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε διότι αυτό θα επιβαρύνει το ιό. Ξέρουν ότι η έκρηξη των κρουσμάτων θα φέρει περαιτέρω καραντίνα, κι άρα περαιτέρω δυσαρέσκεια στα μαγαζιά, περαιτέρω δυσαρέσκεια στον κόσμο που είναι σπίτι και ούτω καθεξής» είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Είναι προφανές ότι τον ιό τον διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή ότι ο “μεταρρυθμιστής” -οραματιστής Μωυσής δεν θα διστάσει με λογικές κράτους της δεξιάς της δεκαετίας ΄50 να οδηγήσει σε μια σύγκρουση με αίμα και νεκρούς -κατασκεάζοντας έναν “εσωτερικό εχθρό” που θα δικαιολογήσει το αστυνομικό κράτος του Μητσοτάκη.

Μόνο που πρώτα ήρθε η αστυνομική βία και μετά η τυφλή βία των χούλιγκανς που δεν υποκινούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μητσοτάκης δεν θα έλθει σε σύγκρουση μόνο με κοινωνικά στρώματα που θα βρεθούν μπροστά στην απόγνωση, αλλά και με στρώματα της παράταξής του για την οποία έλεγε το 2015:

«Ο επίλογος της κυβέρνησης Καραμανλή γράφτηκε το Δεκέμβρη του 2008» όταν “η τότε κυβέρνηση της ΝΔ παρέδωσε την Αθήνα στους αναρχικούς χωρίς να αντιδράσει”.

Ήταν μια συνέντευξη στον Σκάι όπου ο σημερινός Πρωθυπουργός έλεγε μεταξύ άλλων «όχι στις φεουδαρχικές δομές στη ΝΔ – θέλει reboot» και για τον ΣΥΡΙΖΑ τα εξής:

“Η κυβέρνηση κτίζει στυγνό κομματικό κράτος, με ρυθμίσεις δεκάδων ρουσφετιών σε εξέλιξη. Η κυβέρνηση παραβιάζει το κράτος δικαίου, απειλείται η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η ποιότητα της δημοκρατίας μας».

«Έχουμε έναν ιδεοληπτικό και ανίκανο πρωθυπουργό που δεν αντιλαμβάνεται τον πραγματικό κόσμο”.

Θα μπορούσαν να θεωρηθούν και προφητείες για τον… εαυτό του. Το μόνο που εκκρεμεί είναι να δούμε πως δεν θα επιτρέψει τον δικό του “Δεκέμβρη” που μπορεί και να προετοιμάζει.