Του Γ. Λακόπουλου
Τις είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Στην Ελλάδα κάποιοι πλουτίζουν από τις κρίσεις και τις συμφορές. Είτε κατά τη διάρκεια τους, είτε κατά την αποκατάσταση τους. Είναι εθνικο σπορ.
Η κλεπτοκρατική κουλτούρα, η υφαρπαγή από τους λίγους των πόρων που προορίζονται για τους πολλούς, -μέσω μιας συμφοράς- συνεχίζονται και με φόντο την τρέχουσα επιδημία. Κάποιοι σκέφτονται όχι την ανακούφισή της κοινωνίας, αλλά το όφελος που θα έχουν.
Πολιτικοί και κόμματα – κυβέρνηση και αντιπολίτευση- κινούνται στην κρίση με άδηλο κριτήριο την μετά την κρίση ψηφοθηρία.
Είναι ντροπή αυτές τις μέρες πολιτικοί να κινούνται στο δημόσιο χώρο με βάση υποδείξεις επικοινωνιολόγων, που μεριμνούν για το προφίλ τους- και στην κρίση.
Τα ΜΜΕ που αναζητούν χρήστες χωρίς επίγνωση του ρόλου τους και διάφοροι ειδικοί -π.χ. οι ψυχίατροι,- εμφανίζονται στη δημοσιότητα αναζητώντας πελατεία. Περσόνες της ελαφράς τηλεόρασης βρίσκουν ευκαιρία να διαφημίσουν την πραμάτεια τους- ως θύματα της κρίσης.
Αυτοί όπως που ετοιμάζονται για το μεγάλο πάρτι είναι οι επιτήδειοι που αναμένεται να εμπλακούν μετά την κρίση στην οικονομική στηριξη των πληγέντων. Ήδη μυρίσθηκαν χρήμα απέξω και στήνουν τα δίχτυα τους.
Καμία πρωτοτυπία.Το ίδιο έκαναν από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, όταν ξεκοκάλισαν τα δάνεια.
Το έκαναν μετά το1922, όταν λεηλατούσαν τη διεθνή βοήθεια για την ανακούφιση των προσφύγων.
Το είδαμε με την μεταπολεμική αμερικανική βοήθεια και το σχέδιο Μάρσαλ, όταν τα λεφτά κατευθυνθήκαν σε λίγες οικογένειες που πλούτισαν για να «αναπτύξουν» τη χώρα.
Το είδαμε μετά το 1981 με το κοινοτικό χρήμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που κατευθύνθηκε σε τσέπες.
Το είδαμε με το κόλπο του Χρηματιστήριου, με το οποίο έγινε η μεγαλύτερη και πιο βίαιη αναδιανομή εισοδήματος, υπέρ των καταφερτζήδων.
Το βλέπουμε κάθε φορά που πρόκειται να διατεθούν πόροι για την κοινωνία πολλούς, αλλά με τη μεσολάβηση των λίγων εξαφανίζονται.
Ένα μεγάλο μέρος τους φεύγει στο Εξωτερικό. Στην Ελβετία αποκλειστικά παλιότερα, σε διάφορους παράδεισους σημερα.
Ένα άλλο γίνεται καλή ζωή και σύμβολα πλούτου: εξοχικά, πολυτελή αυτοκίνητα, σκάφη, ακριβά ντυσίματα, ταξίδια στο εξωτερικό.
Ας μην κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Το ίδιο θα ακολουθήσει και μετά την υγειονομική κρίση.
Όπως ήδη διαφαίνεται οι πόροι που θα διατεθούν για να ανακουφιστεί όσο γίνεται η χώρα, θα απορροφηθούν με διάφορα κόλπα από τους συνήθεις ύποπτους.
Δεν είναι καθόλου άσχετο με αυτή την προοπτική ότι αυτές τις μέρες συγκεκριμένοι πολιτικοί- και από την κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση, αλλά και συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι και άλλοι παράγοντες, πιάνουν καθημερινά στασίδια στα ΜΜΕ, με επιμονή.
Προορίζονται για διαμεσολαβητές της λεηλασίας που θα ακολουθήσει. Και μετά κάποιος Πάγκαλος θα αποφανθεί: «Μαζί τα φάγαμε».
Όποιος πολιτικός θέλει να προστατεύσει πραγματικά την κοινωνία να πάρει από τώρα θέση εναντίον των αρπακτικών.