Του Ιωάννη Δαμίγου
Κάποτε, επί κυβέρνησης κάποιου … Μητσοτάκη πάλι (είναι πολλοί και είναι παντού), ένας μουστακαλής σκάλιζε καφάο και συνέδεε καλώδια, για να κρυφακούει το παρακράτος το κράτος. Σήμερα όμως οι μουστακαλήδες, στην ηλεκτρονική εποχή, αντικαταστάθηκαν από … ξυρισμένες πανάκριβες εταιρείες που πωλούν στις δημοκρατίες προϊόντα κατασκοπείας όπως Predator και Pegasus, τουλάχιστον από αυτά που γνωρίζουμε. Πως να έμενε άπραγος και ο σημερινός απόγονος, σε ένα προσφιλές σπορ της οικογένειας, αυτό της παρακολούθησης; Γενικά παρακολουθούν τους πάντες και τα πάντα, αν και δεν συντρέχει σοβαρός λόγος, μια και τα πάντα είναι προγραμματισμένα, αλλά μάλλον πρόκειται για απόλυτα προληπτικό έλεγχο.
Το ειδικό βάρος όμως των παρακολουθήσεων συνίσταται στις μεταξύ τους παρακολουθήσεις, τις εσωτερικές τους. Μία τέτοια είναι και η απόπειρα παρακολούθησης του κινητού του προέδρου του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, ως άμεσου ελέγχου μεγάλου μέρους του, αυτού που ήδη τάσσεται φιλικά προσκείμενο στην κυβέρνηση. Προσφέροντας την ευκαιρία απόδρασης στον πρόεδρό του και ολίγους ακόμα, που αναγκαστικά και προ μεγάλων αντιφάσεων, αλλάζουν για μια ακόμα φορά την ρότα τους, σαν πλεούμενο με βλάβη, σε προσπάθεια αποφυγής υφάλων, λίγο πριν την εγκατάλειψή του.
Πλέει παραπλήσια ως ναυαγοσωστικό, ο πρωθυπουργός, για την περισυλλογή “ναυαγών” και πρέπει να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτούμενες βάρδιες κυβερνητικής πλεύσης! Άλλα βαριά και απόρρητα μυστικά δεν γνωρίζει, για να παρακολουθείται από πανάκριβο λογισμικό, ο πρόεδρος του περίπου κόμματος σε δημοπρασία.
Οι υπόλοιπες παρακολουθήσεις ασχολούνται κυρίως για προληπτική προστασία … τραπεζών και μεγάλων εταιρειών, προκειμένου να συνεχίσουν απρόσκοπτα το επικερδές έργο τους. Όλες οι υπόλοιπες μεσαίες παρατρεχάμενες εταιρείες, έχουν παραδώσει από καιρού τα δεδομένα τους, χωρίς να παραλείπουν εκούσια και για την λεπτομερή αναφορά περί των τελευταίων εξελίξεων.
Η κοινωνία που παραδέρνει μεταξύ σφύρας και άκμονος, τα παραθέτει αυτοβούλως και καθημερινά, χωρίς την ανάγκη παρακολούθησης. Αυτήν την παρακολουθούν στενά, από το πρωί έως αργά το βράδυ, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, χωρίς περιθώρια παραμικρής απώλειας. Εκούσια ή ακούσια “the wire” έχει εισέλθει ως μόνιμος ιός στην ζωή μας και σε ειρωνεία μας αναγκάζει και στην σημείωση της μνήμης αλλεπάλληλων κωδικών pin σε καθημερινή εφαρμογή “ασφαλούς” παρακολούθησης.
Κατά τα λοιπά συνεχίζουμε να διεκδικούμε την ελευθερία μας τάχα, μέσα από εφαρμογές αυξανόμενης εξάρτησης. Ένα νοσταλγικό τραγούδι παρέας, ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει σε άλλον κόσμο, μια καλή θεατρική παράσταση, ένας καλός καφές και μια αγάπη, αποτελούν τις μοναδικές στιγμές ελευθερίας μας. “The wire” μας τυλίγει και μας σφίγγει, όλο και πιο πολύ στην αγκαλιά της αχόρταγης ανάγκης. Άλλα δεν έχω να μαρτυρήσω στο κακόβουλο λογισμικό … των επιλογών μου, που παρακολουθεί έως και την ψυχή μου.