Απλές συνταγές ευτυχίας

Του Μάνου Στεφανίδη
ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣΟ εικαστικός δημιουργός Χρήστος Καλός* επισημαίνει πως κάτοικοι πλούσιων χωρών φυτεύουν στις ταράτσες, μετακινούνται συστηματικά με ποδήλατο, στήνουν μελίσσια στον αστικό ιστό, εκμεταλλεύονται απολύτως την ηλιακή ακτινοβολία και την αιολική ενέργεια. Αντιδρούν και συμμετέχουν.

Πόσο σωστές οι επισημάνσεις ενός καλλιτέχνη αλλά και σωστού πολίτη. Μας αφορούν άμεσα. Και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Για παράδειγμα τί γίνεται με την ανακύκλωση; Είναι παντού βαλτωμένη ή υπολειτουργεί σε όλη την χώρα. Όπου και αν πήγα φέτος, είδα μεγάλα εστιατόρια ή ξενοδοχειακές μονάδες να πετούν μπουκάλια και πλαστικά σε κοινούς κάδους. Συχνότατα έλειπαν από δήμους ολόκληρους κάδοι ανακύκλωσης. Καμιά συνείδηση όχι οικολογίας αλλά στοιχειώδους  οικονομίας σε έναν τόπο χρεοκοπημένο. Λες και τίποτε δεν έχει
συμβεί.

Αφήστε τις βαριές, ενεργοβόρες τζιπούρες που κατεβάζουν οι μερακλήδες ως την πλατεία Κολωνακίου. Ο Έλληνας συνεχίζει να υπάρχει προκαλώντας. Η υπόσταση του η ίδια εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την επίδειξη και την φασαρία. Υπάρχω σημαίνει φιγουράρω. Δεν διαθέτω πρόσωπο, μόνο μούρη. Η κρίση θα περάσει, η παρακμή του αφόρητου ατομισμού όχι. Πρέπει να ξαναχτίσουμε τα πιο απλά, τα πιο αυτονόητα πράγματα από την αρχή. Για να αποκτήσει το δράμα παιδαγωγική, καθαρτήρια διάσταση.

Κινήθηκα αρκετά, το καλοκαίρι, με μέσα μαζικής μεταφοράς και διαπίστωσα σημαντική βελτίωση. Φερ ‘ειπείν η ηλεκτρονική σήμανση δρομολογίων στις στάσεις των –
κλιματιζόμενων πλέον – λεωφορείων βελτιώνει εντυπωσιακά την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων. Μήπως ήρθε η ώρα να αποκλείσουμε τα ΙΧ από τα αστικά
κέντρα;

Επίσης εξαιρετικό είναι το ηλεκτρονικό σύστημα κλήσης ταξί  ( ελληνική πατέντα, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, πουλήθηκε και στο εξωτερικό!!!) ,όπως και το πρόγραμμα δρομολογίων  και στάσεων των λεωφορείων, τραίνων, πλοίων, φέρι μποτ κλπ.  που το κατεβάζει η νεολαία στο κινητό. Κι αυτό ελληνική
πατέντα! Ο κερδισμένος  χρόνος είναι πολύτιμος.

Θέλω να πω πως εκτός από τις μεμψιμοιρίες υπάρχει και η ελπίδα. Είμαστε εμείς οι ίδιοι κι όχι βέβαια το σάπιο πολιτικό σύστημα. Ή οι ιδεοληπτικοί της καρέκλας.

* “Οι Γάλλοι στήνουν μελίσσια και κήπους στις ταράτσες, οι Σουηδοί ανακυκλώνουν την συντριπτική ποσότητα των σκουπιδιών τους, οι Ολλανδοί κινούνται με ποδήλατο, οι Ιάπωνες αγροτοποιούν τις μεγαλουπόλεις τους, οι Γερμανοί χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εμείς τσιμεντοποιούμε τα πάντα, κινούμαστε με υπερβολικά και μεγάλα οχήματα, έχουμε ατελείωτες χωματερές, είμαστε κατά κάθε είδους βελτίωσης, βαλτωμένοι σε πρακτικές άλλων εποχών, η Ελλάδα για ακόμα μια φορά έμεινε πίσω.”