Του Social Frend, του Κατασκόπου
Nα ακούτε τις ομιλίες της Προέδρου της Βουλής. Είναι η μόνη που κάνει τέτοια κεφαλοκλειδώματα στις λέξεις, τέτοιους στραγγαλισμούς- τέτοια κινέζικα μαρτύρια -με φάλτσα, λακτίσματα κι ανάποδα ψαλλιδάκια. Μιλάει σα να σέρνει έπιπλα, αλλά σέρνει και πολύ κόσμο μαζί της.
Αυτό φάνηκε και στην μεγάλη συγκέντρωση της Αλήθειας για το Χρέος –όχι δεν μπόρεσα να πάω- αλλά την παίζει κάθε μέρα το κανάλι της Βουλής. Μέχρι να την εμπεδώσετε. Μετά την αποχώρησή της -που σχεδιάζουν τα ξένα κέντρα αποφάσεων, που έβγαλαν και το δέρμα του Αλέξη!– δεν νομίζω ότι θα απαλλαγούμε εύκολα από αυτήν. Έχει …ρεύμα. Και κάνει και πολύ …ζέστη! Δεν θέλει και πολύ…Μια βίδα, ένα κλικ, ένα ραντεβού με την Ιστορία.
Λένε πως φεύγει από την Προεδρία της Βουλής- αλλιώς θα φύγηουν όλοι οι άλλοι. Αφού κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, είπε πως κανένας δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν δικτάτορας. Δηλαδή; Tι θέλεις να πεις Αλέξη;
Δεν θα την χάσουμε την Ζωή: οι ομιλίες της θα πουλιούνται στην Ομόνοια. Και γιατί όχι; Η κοπέλα συνομιλεί με την Ιστορία, γελάει μόνη της, ακούει φωνές- να την καλούν, να σώσει αυτό τον δύστυχο λαό, που βρήκε στο πρόσωπό της μιαν Αγία. Μια Εβίτα Περόν.
Τι θυμήθηκα τώρα. Τον Μουσολίνι, όταν ήταν αριστερός όμως στους “Προλεταριακούς Πυρήνες). Διαβάστε σχετικά και τις δηλώσεις του σ. Νίκου Φίλη, για να μη λέτε, ότι εγώ είμαι που τα λέω. Η συντρόφισα συμπλέει με την Χρυσή Αυγή, είπε. Αυτή συμπλέει. “Σύντροφοι Αριστερoί’ λέει ο Μιχαλολιάκος. “Ραντεβού στα γουναράδικα” η Ραχήλ. Ένα μυαλό έχω! Κι αυτό εσχάτως θολωμένο.
Αλλά κλαίγανε στην συγκέντρωση. Κι όταν ένα κοριτσάκι- γύρω στα σαράντα!– με μια σημαία ντυμένη- στην αρχή νόμισα ότι είναι από καμιά παράσταση- της έδωσε τα λουλούδια δάκρυσα εγώ.Για την Πατρίδα, το Έθνος, τον Λαό. Το μέλλον των παιδιών μου, των εγγονών και των δισέγγονων μου. Που χρωστάει το καθένα το παιδάκι μόλις γεννηθεί τόσα λεφτά. (Συγγνώμη, τα ίδια δεν έλεγε κι ο Μητσοτάκης;).
Από τότε πάντα θα κλαίω όταν ακούω τις λέξεις Χρέος, Αλήθεια, Εγγόνια. Τα εγγονάκια μου. Αλλά, για στάσου. Για μη γεννιούνται χρεωμένα τα εγγονάκια μας -κλαίτε εδώ- θα πρέπει να μην έχουμε καθόλου χρέος. Αλλά οι χώρες έχουν. Τι δεν πάει καλά, παιδιά;
Ήταν μια τόσο προσωπική εκδήλωση πια- που νόμισα πως h Πρόεδρος έχει γενέθλια. Γιατί όχι; Φαντάζομαι πως έτσι θα γιορτάζει και τα γενέθλιά της: με πολιτικές ομιλίες. Το μόνο που δεν κατάλαβα είναι πως συνδέεται το χρέος με την Siemens και το κατοχικό δάνειο. Όλα μαζί μες το τσουκάλι ή είναι το μυαλό πολύ φτωχό; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Καμία. Και μένα ξαφνικά τώρα μούρθε στο μυαλό ο Στάλιν!
Μας εκβιάζανε αν θα πάρουμε τα 80 δις. Ή αν θα δεχτούμε το μνημόνιο που από 70% καλό- όπως είπε ο Βαρουφάκης- αν θυμάστε- τελικά- έγινε παραπάνω από 100% καλό. Περίπου 120% καλό. Αλλά, όπως είχε πει κι ο Καπετάν Καμμένος «θα αναγκάσουμε τους εκβιαστές να μας δανείσουν!». Κι έτσι έγινε. Τα καταφέραμε, τι θέτε; Γιατί αυτό ήταν το μήνυμα του δημοψηφίσματος: το 70% συμφωνεί με τα μέτρα. Άρα: Όχι στην πρόταση Γιούνκερ. Θέλουμε πιο σκληρά μέτρα!
Κι εκεί που δεν καταλάβαινα πως συνδέονται όλα –Χρέος- Κατοχικό Δάνειο- Ζίμενς- Ισημερινός- Αργεντινή- τα Δίκια των Λαών που τους εξανδραποδίζουν οι δανειστές, οι Νεφελείμ, ήρθε ο Ερίκ Τουσαίν -ο παγκοσμίου φήμης εξολοθρευτής χρεών- και την πέταξε την κεραμίδα: “Να χρεοκοπήσετε μόνοι σας τις τράπεζες σας και μετά να τις κρατικοποιήσετε!“.
Καλά, δεν του είπε κανείς πως οι μισές είναι ήδη κρατικές; Kι αν είναι να τις κρατικοποιήσουμε γιατί, καλέ μου, να τις χρεοκοπήσουμε; Και πως συνδέονται τα ατομικά δάνεια με το δημόσιο χρέος της χώρας; Kαι ποιος ήταν αυτός που χάριζε χρέη, δεν θυμάμαι; Και πως βγάλατε το πόρισμα, πριν αρχίσει η έρευνα; Και τι θα το κάνετε το πόρισμα; Kαι πως, όπως είπε η Ζωή- μας χρωστάει η Γερμανία 350 δις- χρωστάμε στους εκβιαστές-εταίρους κλπ άλλα τόσα πατσίσαμε! (Ή πάει, το τσιμεντώσαμε, το ακατοίκητο, που θάλεγε και η Μαλβίνα- Δεν τα λένε έτσι αυτά. Θέλει τρόπο!).
O κονφερασιέ της εκδήλωσης είπε πως ο Έρικ- με γαλλική προφορά- έχει σώσει σχεδόν όλο τον κόσμο! Πρώτα – πρώτα το Εκουαδόρ που χρωστούσε 3, 5 δις και τώρα χρωστάει στην Κίνα 6,5 + το ξεπούλημα του 65% των πετρελαίων του! Εμένα δεν μου αρέσει- αν είναι αλήθεια ότι κυκλοφορεί με τις …κάλτσες στην ελληνική βουλή! Αλλά δεν μου αρέσει κι αν δεν κυκλοφορεί με τις κάλτσες στην ελληνική Βουλή.
Μου θυμίζει έναν σταυροφόρο επί Αλέξιου Κομνηνού που κάθισε αναιδώς στο θρόνο του. Θα μου πεις τώρα, Φρεντ, έγινες κι εθνικιστής, βασιλόφρων, αυτοκρατορικός. Ναι, ρε! Τι θες; Κι άλλες φορές μου θυμίζει κάτι τύπους που πουλάνε φάρμακα για την φαλάκρα. Ή για τον καρκίνο. Αλλά γενικά, εγώ-δεν τους πάω τους σταυροφόρους!
Κατ’ αρχήν, εδώ δεν χρειαζόμαστε “παγκοσμίου φήμης εξολοθρευτή χρεών”. Χρειαζόμαστε εξορκιστή. Έστω έναν παπά, σαν κι αυτόν που πήρε η Ραχήλ να κάνει τρισάγιο για τους “νεκρούς της ΕΡΤ”. (Κι ύστερα έκλεισε “ραντεβού” στα γουναράδικα, μάλλον για νέους νεκρούς- η αιμοδιψής και νεκρολάγνα. Σαν τον Άρη- που δεν της είπε κανένας εκεί στα ΟΥΚ που κάνει παρέα ότι ήταν “σφαγέας- κομμουνιστής”, Κανένας;).
Tο ξαναφέρνω στον Ερίκ- με γαλλική προφογά, παρακαλώ. Εμένα δεν με νοιάζει, δεν έχει σημασία αν μας κόστισε 1000 ευρώ ή παραπάνω. Πάντως αφιλοκερδής δεν είναι. Αλλά δεν τον θέλω -και αφιλοκερδής να είναι. Δεν θέλω, ούτε Τρόικα, ούτε άλλους Σωτήρες τον Λαού. Όπως δεν ήθελα το 1944, τον ρώσο, τον Ποπώφ! Δε μ΄αρέσει, παιδιά του φάτσα του. Και οι κάλτσες του. Δεν θέλουμε, ρε, άλλους σωτήρες! Να φύγουν όλοι, οι Σωτήρες, οι Ξένοι, οι Δανειστές και πρώτα- πρώτα οι Νεφελείμ!
Και να πω και την μαύρη αλήθεια μου. Δεν μου αρέσει, ρε παιδιά, πολύ να τρώω σκυλοτροφές! Όπως είπε ο Μαδούρο- που τον φέρανε να βοηθήσει και κείνος τάκανε μαντάρα: “Εμείς τρώγαμε ζωοτροφές λέει, αλλά το διώξαμε το ΔΝΤ!”. ΕΓΩ, ΔΕΝ ΤΙΣ ΘΕΛΩ ΤΙΣ ΣΚΥΛΟΤΡΟΦΕΣ! (Άσε που κατουριέμαι πάνω μου σ’ όλες τις εθνικές στιγμές!). Εμείς ως οικογένεια, γενικά,τρώγαμε…μακαρόνια, αλλά παλιά- πολύ παλιά. Με κρέας. Αλλά τώρα πια πόσα μακαρόνια πια τρώει μια ελληνική οικογένεια που είπε και ο Νίκος Φίλης; (Κρίμα. Και τον είχα και για …μακαρονά).
Επιπλέον, αν θυμάμαι καλά, από τον Σταθάκη- πιο αρμόδιο από την πρόεδρο της Νομικής με τα φτωχά της νομικά- ξέρουμε ότι ένας έλεγχος του χρέους θα έβγαζε ένα 5 % ως απεχθές – επονείδιστο. Το υπόλοιπο είναι απλώς …παλιοχαρακτήρας.
Τη στιγμή που πολλοί- όπως ο πρώην Γερμανός πρωθυπουργός Σμίτ- αλλά και το ΔΝΤ- τελικά έγινε φίλος;- συζητούν- προτείνουν για αναδιάρθρωση ή και διαγραφή. Τι νόημα έχουν αυτές οι δημόσιες επιτροπές- όταν η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με άλλη «γραμμή» από αυτήν της Προέδρου της Βουλής; (Mόνο αν αυτό είναι η βασική καραμέλα στην γαλέρα της προς την αρχηγία! Ή αν ο σκοπός είναι να πάμε και να πούμε ότι λέει το ανέκδοτο με τον γρύλο!).
Και για να μη λέτε πως δεν θέλω εγώ να διαγραφεί το χρέος- ως μειοδότης εθνικός-σας πληροφορώ ότι ούτε ο Βαρουφάκης υπέγραψε το 1911 το κείμενο μιας άλλης Επιτροπής – το θεωρούσε ανόητο. Και για να μη λέτε πως είμαι πράκτορας του ΔΝΤ -μερικά σεμινάρια έκανα μόνο!- ή ό,τι άλλο, σας λέω καθαρά πως η θέση μου είναι καθαρή και πιο αριστερή: Σύνταξη στα 20, λέω εγώ. Άκρα Αριστερά Σανιδωμένη.
Υ.Γ. Α! Aποφασίστε αν είναι Βερσαλλίες ή Βάρκιζα. Να ξέρουμε τι ρούχα θα φορέσουμε.
Σας Φιλώ/ Φρεντ.