Του Ιωάννη Δαμίγου
Έχω ξαναγράψει πως στην πολιτική δεν είναι τίποτα τυχαίο, δεν συμβαίνει το παραμικρό αν πρώτα δεν έχει τύχει σοβαρής επεξεργασίας. Αν εφαρμοστεί το τάδε σχέδιο, ποιες παρενέργειες θα έχει, ποια αποτελέσματα θα φέρει, ποιος θα κερδίσει πότε και πόσα και ποιος θα χάσει μεταφέροντας ίσως την ζημιά σε άλλους. Περιέχει δηλαδή στοιχεία πρόνοιας, ασφαλών συμπερασμάτων και σίγουρων αποτελεσμάτων.
Στο χείλος της ύφεσης η Γερμανία – Η «ατμομηχανή» της Ευρώπης στη χειρότερη μεταπολεμική περίοδό της. Η οικονομία στενάζει. Η Γερμανία πληρώνει τη ρήξη με τη Ρωσία και τον ανταγωνισμό με την Κίνα, γράφει σήμερα ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου στο iEidiseis. Σε συνδυασμό με την ραγδαία άνοδο της ακροδεξιάς, ίσως να εξηγούνται πολλά στο πως και το γιατί, η καλά σχεδιασμένη ατμομηχανή της Ευρώπης, συρρικνώνεται και ασθμαίνει στο ίσιωμα. Κι επειδή μιλάμε για χρήματα, γνώριζαν και γνώριζαν πολύ καλά οι αρμόδιοι. Οδηγήθηκαν όμως σε αυτές τις οδυνηρές οικονομικές επιπτώσεις σε βάρος όχι μόνο του λαού των, αλλά και των υπολοίπων της Ευρώπης. Μάλιστα, κατάφεραν εύκολα να στρέψουν επιτήδεια πάντα, την ήδη προβληματική πολιτικά κοινωνία της, στην αγκαλιά της ακροδεξιάς, κάτι που συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, σαν προπέτασμα καπνού προκειμένου να φέρουν σε πέρας το αρχικό σχέδιο των εγκεφάλων της Δύσης.
Αφανίζοντας την όποια αριστερή αντιδραστική δυνατότητα, με υπαιτιότητά της, δημιούργησαν τον εύκολο σε διαχείριση ακροδεξιό όχλο, το τελευταίο βοηθητικό των χρήσιμο εργαλείο. Αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά, πως τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών τρίτων τελικά, προηγούνται των πάσης φύσεως αναγκών των λαών. Ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχαν χρήματα και ταμεία προς διάθεση αυτών των κοινωνικών αναγκών, αίφνης προέκυψε αμέριστη οικονομική και σωστική βοήθεια υποστήριξης βιομηχανιών πολεμικών υλικών. Και αυτό για στήριξη των επεκτατικών αναγκών του ΝΑΤΟ, μέσω αμύθητων ποσών υποστήριξης της Ουκρανίας. Ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, σε προηγούμενη δήλωσή του, συνοψίζοντας εύστοχα τη γερμανική κρίση είχε τονίσει: «Κάποτε είχαμε πάντα φθηνό αέριο από τη Ρωσία, η Κίνα αγόραζε πάντα τα προϊόντα μας και οι Αμερικανοί ήταν πάντα αξιόπιστοι, πιστοί φίλοι, αναλαμβάνοντας το στρατιωτικό βάρος από τους ώμους μας γιατί δεν γινόταν πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτές οι εποχές έχουν πλέον τελειώσει».
Τα φερέφωνα με μανδύα δεξιών, ακροδεξιών πολιτικών ηγετών της Ευρώπης, με αυτά των επίσημα ακροδεξιών, εξυπηρετώντας ξεκάθαρα τα συμφέροντα και τις ανάγκες επιβίωσης των ΗΠΑ, επιδιώκουν διακαώς να μας σύρουν σε πόλεμο ανεξέλεγκτων διαστάσεων.
Γνωρίζουν και επιμένουν δέσμιοι των εντολών που τους έχουν δοθεί, οι Ευρωπαίοι μισθοφόροι υπάλληλοι των εταιρειών που φροντίζουν, παρά την εμφανή ακαταλληλότητά των, να διατηρούν με νύχια και με δόντια, τάχα σε θέσεις αποφάσεων, τους γελοίους υπηρέτες των.
Αυτοί που δεν γίνεται να γνωρίζουν, είναι οι λαοί της Ευρώπης, που έχουν γαλουχηθεί μέσω του πολυτάλαντου συστήματος, στην αδράνεια και στην ανοχή. Ανεπίκαιρα όμως, θα γνωρίσουν και αυτοί και μάλιστα από πρώτο χέρι και με τον χειρότερο τρόπο, αυτά που αγνοούσαν πειθόμενοι.
Πηγή: iEidiseis και Παναγιώτης Κωνσταντίνου.