Του Γ. Λακόπουλου
Στα νιάτα του ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήταν περήφανος άνθρωπος. Έτσι τουλάχιστον τον θυμούνται οι παλιοί φίλοι του. Είχε τις ιδιοτυπίες του, αλλά ήθελε να τον συνοδεύουν κάποια στοιχεία: ταπεινή καταγωγή, φιλότιμο, καθαρές κουβέντες.
Φτασμένος πολιτικός πιά, είχε την εντιμότητα να δηλώσει ότι δεν διάβασε το πολυσέλιδο και πολύπλοκο κείμενο του Μνημονίου, που τους υποχρέωσε το 2010 ο Γ. Παπανδρέου να ψηφίσουν.
Ούτε οι άλλοι υπουργοί και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το είχαν διαβάσει. Αλλά μόνο αυτός το είπε.
Επί Σημίτη ο Μιχάλης έφτασε Νο2 του ΠΑΣΟΚ και είχε φιλοδοξίες για την ηγεσία. Τα πράγματα δεν του πήγαν όπως ήθελε και υποχρεώθηκε σε αγρανάπαυση, μακριά από τη Βουλή. Όπως και παραμένει άλλωστε.
Θα βρει ο ίδιος με τον εαυτό του και η Ιστορία με τα γεγονότα πώς ενώ τις παραμονές των εκλογών ήταν στο Κινάλ- ή διατύπωνε ιδέες για μια Νέα Αριστερά- την επόμενη βρέθηκε υπουργός της Δεξιάς.
Ως «προτιμώμενο πρόσωπο» της ιστορικά πιο κακόφημης πολιτικής οικογένειας της χώρας- τουλάχιστον στη συνείδηση όσων ανήκουν στη Δημοκρατική Παράταξη.
Η επιστροφή του στον ουρανοξύστη της Κατεχάκη συνοδεύτηκε με άσκηση πολιτικής και πρακτικές που επικρίθηκαν και τον απομάκρυναν οριστικά από την παράταξη που τον ανέδειξε και του ανέθεσε κυβερνητικούς ρόλους με τρεις διαφορετικούς Πρωθυπουργούς.
Για τους παλιούς δεν είναι και τόσο ευχάριστη η σημερινή εικόνα του δίπλα τον Κυριάκο. Ανάμεσα στον Βορίδη, τον Γεωργιάδη και τον Σαμαρά. Αλλά το επέλεξε και στο τέλος θα δούμε πώς θα ξεμπλέξει.
Για όσους ξέρουν πάντως το Μητσοτακέικο τον θεωρεί αναλώσιμο. Χρησιμοποιείται στο συγκεκριμένο υπουργείο γιατί η εκλογική ατζέντα το Μητσοτάκη είχε ανάγκη κάποιον με το προφίλ του. Αλλά όταν κάνει την παλιοδουλειά, θα τον αποβάλουν.
Είναι φανερό ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στο κλειστό κύκλωμα εξουσίας που διαμορφώνει ο σημερινός πρωθυπουργός.
Είχε μια ευκαιρία να δείξει ότι δεν είναι εύκολος παίκτης: την υπόθεση με τον ξυλοδαρμό πολίτη, στην οποία ΜΜΕ εμπλέκουν και τον «προσωπάρχη» του Μεγάρου Μαξίμου.
Μια πραγματική αστυνομική και δικαστική έρευνα θα αναδείκνυε τα αληθή περιστατικά, μια όψη των οποίων καταγράφηκε το βίντεο που κυκλοφορεί.
Όταν έγινε γνωστό ότι ανέλαβαν οι Εσωτερικές Υποθέσεις της ΕΛΑΣ φάνηκε ότι ο Χρυσοχοΐδης ξαναβρήκε τον παλιό εαυτό του.
Ωστόσο η ανακοίνωση του υπουργείου -δηλαδή του ιδίου- που υποδηλώνει ότι αφαιρέθηκε η διαχείριση της υπόθεση από την Αστυνομία, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τον έχασε οριστικά.
Η εξήγηση βρίσκεται στην ίδια την ανακοίνωσή -του- αρκεί να τη διαβάσει κανείς από το τέλος.
Εκεί αναφέρεται ότι «για το περιστατικό διεξάγει περιστατικό η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων, Υπηρεσία της οποίας προΐσταται εισαγγελεύς» και «με την ολοκλήρωση της θα υπάρξει ενημέρωση».
Αλλά στην αρχή της ανακοίνωσης το αποτέλεσμα της έρευνας προ εξοφλείται- δίκην παρέμβασης στη διεξαγωγή της.
Ένα αμήχανο κείμενο ανακατεύει τον «Ρουβίκωνα», σα να … έστησε το περιστατικό, τον Γιάννη Ραγκούση που εμφανίζει ως συνένοχο γιατί έφερε το θέμα στη Βουλή «δίχως να διερευνήσει μήπως συμβαίνει κάτι διαφορετικό», τον ΣΥΡΙΖΑ -δηλαδή το Τσίπρα- που «αναγορεύει το Ρουβίκωνα σε αξιόπιστη πηγή και συνομιλητή» και αποφαίνεται:
«Με τα μέχρι σήμερα στοιχεία το περιστατικό αφορά σε συμπλοκή αστυνομικού με δικυκλιστή. Κατά τη διαδικασία ελέγχου προέκυψε η συμπλοκή. Ούτε συνοδεία, ούτε συνοδοί».
Ετσι έβαλε και τον εαυτό του στο κάδρο. Γιατί; Ήταν αρκετό να ανακοινώσει απλώς το αποτέλεσμα της έρευνας- όταν υπάρξει.
Όποιος έχει μάτια βλέπει. Ή αλλιώς: το πιάσαμε το υπονοούμενο. Αλλά κάποιοι θα ήθελαν να τον ρωτήσουν: Ως εκεί, ρε Μιχάλη;