Του Ιωάννη Δαμίγου
Η αλήθεια τελικά, είναι κάτι σαν τον απαγορευμένο καρπό. Όταν μάλιστα καταβάλλεται προσπάθεια το ψέμα να ντυθεί με νομική αλήθεια, για να εμποδίσει αλητήρια άτομα να εισέλθουν στην βουλή ως κόμματα, τότε παρέχει αισχρή κάλυψη στα ήδη υπάρχοντα εντός της. Μας περισσεύουν τα πολλά που εκπροσωπούνται σήμερα, για να ανησυχούμε και για νέα φουρνιά!
Όσο οι “προοδευτικοί” τάχα πολιτικοί, ακολουθούν την προσεκτική προσέγγιση με τακτ και ευγένεια, την αναφορά με πλάγιους ορισμούς βουλευτές που φέρονται, κινούνται και ψηφίζουν όλοι τους αντισυνταγματικούς νόμους, τόσο θεριεύουν το θράσος τους και αυξάνουν τους κινδύνους που εκπορεύονται από το καθεστώς. Ξεκάθαρα πράγματα! Άλλως, αυτές οι χαϊδευτικές συμπεριφορές, παρασύρουν τους ανόητους ψηφοφόρους και ενισχύουν την καταχρηστική έννοια της ανοχής (όλοι ίδιοι είστε).
Το λίγο- λίγο στην ασυδοσία πολιτικής εκτροπής των βουλευτών, συμπαρασύρει το πολύ- πολύ της συνείδησης των αδαών πολιτών, ως καθημερινότητα. Υπάρχει άραγε ελαφρυντική διαφορά μεταξύ εγκληματικής οργάνωσης και υποκινητών σε παρόμοιες εκφάνσεις, που τις προκαλούν; Με λίγα λόγια, υπάρχει διαφορά ενοχής θεωρητικών, από εκτελεστικούς; Δείτε ποιοι συνομιλούσαν μαζί τους! Τόσο απλό!
Μετά τόσα χρόνια από την δολοφονία του Φύσσα, ακόμα εκδικάζεται η υπόθεση. Και συνεχίζουν να εμφανίζονται υπερήφανα ομοϊδεάτες τους, σε κηδεία έκπτωτου αλλοδαπού δυνάστη, κατέχοντες υπουργικές και βουλευτικές θέσεις, αντάμα με δυο πρώην … πρωθυπουργούς. Αυτοί όλοι αποκαλούνται “συνάδελφοι” από προοδευτικούς κατά τα άλλα βουλευτές! Ας βρεθεί μια άλλη προσφώνηση, στο τέλος τέλος! Άλλωστε η βουλευτική συνομιλία μαζί τους, έχει προσφέρει σε κάτι; Όχι. Άρα ποιος ο λόγος ύπαρξης και συνέχισης αυτής της ατελέσφορης συζήτησης, ερωτώντων και αναπάντητων;
Η χρόνια αυτή τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, περιέχει και τον κίνδυνο της συνήθειας στην ανοχή. Το να θέτει μια, δυο, τρεις, πολλές ερωτήσεις, για αυτονόητες απαντήσεις, σε ένα καθεστώς που την αγνοεί επιδεικτικά για τέσσερα σχεδόν χρόνια, δεν αποκομίζει το παραμικρό κέρδος. Αντίθετα, με το να τους αγνοήσει αποχωρώντας (θα έπρεπε να είχε συμβεί από καιρό), σίγουρα θα αποκόμιζε κάποια κέρδη.
Τα ακροδεξιά πολλά στοιχεία που περιέχει αυτό το αγοραίο καθεστωτικό συνονθύλευμα, έχουν εγείρει τα σκληρά δεξιά ένστικτα όλων των έτοιμων υπολοίπων, εκ φύσεως. Εμπράκτως έχει αποδειχθεί αυτό, με ό, τι εξακολουθεί να συμβαίνει αδιαλείπτως. Οι ίδιοι αυτοί ενθαρρύνουν, μέσω των δικαστικών και εισαγγελικών αποφάσεων, την συντήρηση και ενεργοποίηση των χρήσιμων γι’ αυτούς παρακρατικών στοιχείων, αρκεί να έχουν τον έλεγχο των ψήφων των. Εντός ήδη, εκτός και επί τα αυτά.